TUTSAK 2 "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

bölüm 11

Geçmişin izlerini taşıyordu gözleri. Kaderin yorgunluğunu. Öyle derin ve hisli bakıyorduki. İçindeki acıma duygusu istemesemde kabarıyordu. Hayatımı bir çok kez kurtarmıştı. Belliydi oda az şey yaşamamıştı. Yavaşça ona dönüp boynuna sarıldım. İçimde kalan açıları boynuna akıttım. Ona sormadan. Biraz durduktan sonra oda sarılıp belimi okşadı. Kulağına yaklaşıp fisıldadım.

Onu öyle görmeye dayanamıyorum. Bunu bana nasıl yapar? Oda mutluluk kadar yalanmıydı?

Şşşşşşiiiiiii sakin ol. O senin bıraktığın adam. Tutunduğu tek dalı seni kaybetti.

Selim o evleniyor.

Yüreğimden firar eden acı sardı bedenimi. Selim buradaydı yanımdaydı. Biraz olsun neden azalmıyordu acılarım. Acıyla devam ettim konuşmaya.

Benim bıraktım adam boylemiydi gerçekten? Neler yaşadığımı görmüyormusun selim.

Ellerini yanaklarima koyup gözlerimin içine baktı. Onunda gözleri dolmuştu.

İkinizde çok şey yaşadınız. Ve ikinizde dağıldınız. Elvan bunun sonu yok. En azından biriniz bir adım atmanız gerek.

Öfkeyle ayrıldım ondan ayağa kalkıp karşısına dikildim.

Hayır selim asla o kişi ben olmayacağım. Ne olursa olsun bir başkasıyla sınamadım Aşkımızı ben onun gibi. Bu defa ilk giden ben olmayacağım ona.

Selim'de ayağa kalktı. Gözlerimin içine dikti bakışlarını uzun uzun izledi. Yavaşça eğilip çantamı eline aldı. Arkasını dönüp yürümeye başladı. Arkasından bağırdım.

Selim ne yapıyorsun?

Sesimi duyunca durup bana dönmeden konuştu.

Benimle geliyorsun.

Hayır asla aama getir sene çantamı?

Durmuyordu arabaya doğru yürüyordu. Bende yavaş adımlarla arkasından yürüdüm. Valizimi arkaya koyup sürücü koltuğuna yerleşti. Ben istemeye istemeye yan tarafına binip kapıyı kapattım. Ya beni ona götürürse? İçimdeki gurur avazı çıktığı kadar bağarıyordu. Kalbim sessiz sessiz kanat çırpmaya başlamıştı bile. Gözlerimi Selime dikip konuştum.

Bak beni ona götürürsen. Seni asla affetmem.

Neden kalbim yine onun için çırpınıyordu? Yetmemişmiydi yaşadıkları? Selim cevap vermeden arabayı çalıştırdı. Sürmeye başladı. Yavuz'un bana söylediği kelimeler yankılanmaya başladı zihnimde. Beni ona götürüyordu biliyordum.

Selim durdur arabayı.

Beni Dinlemiyordu sürmeye devam ediyordu. Öfkeyle bağırdım.

SANA DURDUR ARABAYI DEDİM.

Firene basıp arabayı durdurdu. Hızlı bir şekilde arabadan inip geldiğim yöne doğru yürümeye başladım. Beni bu kadar acı çektikten sonra onun ayağına gitmeyecektim. Oda benim kadar sevseydi böyle bir şeyi yapamazdı zaten. Belki bana kızgındı. Belkide kendince Haklıydı. Ama bu bir başkasıyla olma hakkını vermiyordu ona.

Elvan.

Arkamdan neden geliyordu? Beni zorlada götürmezdi ya.

Elvan dur. Ona götürmüyorum seni. Seni bu şekilde sokakta birakamam. Kız kardeşimle bizde kalırsın bir süre. Hadi dur artık.

Onun bir kız kardeşimi vardı? Bir anda durdum. Yavaşça ona dönüp gözlerinin içine doğru baktım. Biraz bekledikten sonra arabaya doğru tekrar yürümeye başladım. Arabaya binip, onun binmesini bekledim. Oda gelip sürücü koltuğuna yerleşip, arabayı çalıştırdı. Tekrar sürmeye başladı.