TUTSAK 2 "Aşkın Esiri" (Tamamlandı)

Bölüm 29

Medya. Sevda ve Ayaz..😊😊😊😊

Eylül.

Sesi duyunca arkamı döndüm. Melis kapıdan çıkıp bana doğru koşmaya başladı. Boynuma atılıp, kollarını boynuma sardı. Alev saçları nerdeyse yüzümü kapatiyordu. Biraz bekledikten sonra bende sardım kollarımı beline.

Çok zayıflamış, biraz sarıldıktan sonra onu kendimden ayırıp, yüzünü ellerimin arasına aldım. Gözlerinden yaşlar akıyordu.

Kızım ben seni çok özledim yaa. Beni yanlız bir başıma bıraktın mersinde.

Bedenimi soğuk bir şekilde ürperti sarmıştı. Anneme bakmaya korkuyordum. Onu bir kez daha, yalanımı sindirmek zorunda bırakıyordum. Küçük bir yalan değildi bu. Üç senenin yalanıydı. Nasıl bakacaktım yüzüne.

Melis tekrar sarıldı sıkı sıkı. Melis'in bir suçu yoktuki. Nerden bilsin aileme yalan söylediğimi. O benim hakkımda pek birşey bilmiyordu.

Kızım.

Annemin sesiyle bir anda irkildim. Şimdi yüzleşme zamanıydı. Kalbim korkuyla atıyordu. Ayaz'a çevirdim gözlerimi. Hala beni izliyordu. Zamanımıydı simdi gerçeklerin ortaya çıkmasının? Ayaz bana bu kadar yabancı bakıyorken.

Yutkunup yavaşça Melis'ten ayrılıp anneme döndüm. Annem biraz şaşkın biraz öfkeli gözlerime bakıyordu.

Kızım ne mersini. Sen Amerika'da değilmiydim? Ne diyor bu kız? Biletini pasaportunu ben ayarladım senin.

Şimdi ne söyleyecektim anneme. Ne söylersem söyleyeyim güvenini çoktan kaybetmiştim. Bu kaçıncı hayal kırıklığıydı? Ben neden bu kadar yalan söylemiştim. Onları suçlarken, ben ne kadar masumdumki?

Anne ben.

Tamam sus kızım ben herşeyi anladım zaten.

Gözlerim çoktan dolmuştu. O kadar suçlu hissediyordumki kendimi. Anlatmak istedim. Ağzımı acsamda kelimeler kayboluyordu.

Melis gidiyoruz.

Ayaz'ın sesini duyunca ona doğru döndüm. Arkasını dönmüş gidiyordu. Melis'e baktığımda bana yaklaşıp koluma dokundu.

Özür dilerim ben bilmiyordum.

Sadece gözlerine bakıyordum. Ne diyebilirdimki.

Ben yine gelirim. Artık buralardayım.

Hızlı bir şekilde Ayaz'ın arkasından gitmeye başladı. Esen rüzgar alev saçlarını daldalandırıyordu. Ayaz'a baktığımda çoktan arabaya binmiş bekliyordu. Ama yanlız değildi arabada biri daha vardı. Melis içinmi gelmişti?

Melis arkaya bindikten sonra arabayı çalıştırıp hızlı bir şekilde gözden kayboldu. Neden mutlu olduğumda acıda onunla beraber geliyordu. Bir tarafta kazandığımda diğer tarafta kaybediyordum?

Bir süre giden arabanın arkasından baktıktan sonra. Anneme geri dönmüştüm. İşte simdi başbaşa kalmıştık. İçindeki biriktirdiği zehirli sözcükleri sunabilirdi. Sert bir şekilde yutkunup, akan göz yaşlarıma aldırmadan konuştum.

Seni dinliyorum anne.

Annemin gözleri çoktan kızarmıştı. İçindeki tuttuğu keder. Eritiyordu içini. Sesi kırgın bir şekilde konuşmaya başladı.

Ben seni böyle yetiştirmedim. Yalanla asla tanıştırmadım seni. Tamam benden birçok şeyi gizledin. Birini sevdin gittin onunla aynı evde yaşadın yine sesimi cikarmadım. Gitmek istiyorum dedin izin verdim. Döndün bana kızıp yüzüme bakmadın. Yine birşey söylemedim sana. Kızım birkez olsun  kendini benim yerine koy.