I'm His Accidental Wife

CHAPTET FORTY SIX (SIDE)

She's staring blankly.

For some reason her mind stop thinking anything.

Everything.

"Let's go Sabina. Its getting late." Victor said.

Kasalukuyan silang nakaupo ngayon sa lugar kung saan siya naghihintay kanina sa pagbalik ng asawa.

She didn't answer him.

All she wanted to do is just to wait for him.

For him to come back.

In her arms again.

Victor Sighed.

"Sabina." Tawag nito sa kanya.

Pero desidido siyang maghintay. Kahit gaano katagal.

"Ang sakit lang na nakikita kang ganyan..." bulong ni Victor. He paused for a second. "As if you can wait for him forever."

Silence is eating both of them.

Silang dalawa nalang ang nandun sa quarters.

It was passed 7 in the evening.

She remain silent. Not a single word is coming out of her mouth.

Tinitigan lang ni Victor si Sabina habang nag hihintay sa pagbabalik ni Paul.

Hindi nito magawang iwanan mag isa si Sabina. Kung may isa mang ipinangako si Victor sa sarili ay iyon ang hindi na muling pag iwan kay Sabina.

Kahit pa sobrang selos at inggit na ang nararamdaman nito.

Hindi din maiwasan ni Victor na magdamdam. Habang tinitignan
si Sabina sa paghihintay nito kay Paul.

How he wish na sana ay naghintay din si Sabina ng ganito sa pagbabalik ni Victor.

But that was all hopes.

Dream that will never ever happen.

"5 mins. Kapag wala pa si Paul, kahit sa ayaw at gusto mo, uuwi na tayo." Matigas ang tonong sabi ni Victor.

5 mins. Ulit ng isip niya.

Gaano na nga ba siya katagal naghihintay?

May hinihintay pa ba siya?

Muling nag amba ang mga luha sa kanyang mga mata ng maala ang tagpo kanina.

Parang kinakain siya ng sakit.

Makailang beses niyang huminga ng malalim para mabawasan ang bigat sa kanyang dibdib.

Hanggang ngayon ay nakikita pa din niya sa kanyang isipan ang paghalik ni Kath kay Paul. Sa asawa niya.

Sa taong mahal niya.

Hindi man niya nakita ang sumunod na nangyari ngunit nakatatak na sa puso at isip niya ang tagpong iyon.

Paul in the arms of other woman.

Not just another woman.

With the arms of the woman he suppose to marry.

Parang patalim na bumaon sa puso niya ang tagpong iyon.

Tumayo siya at lumabas ng tent saka tumungala sa kalangitan.

Pinilit niyang ngumiti sa dami ng bituin sa langit.

After a while, she silently wish.

Sana may mahulog na bituin.

Sana..

Kahit isa lang..

Para mahiling kong ,