Alvin ve Brittany Aşk Asla Ölmez

Bölüm 11: Sebastian'ın İlk Okul Günü

Sebastian, yaşamının ilk yıllarında zekice bir çocuk olmak için büyüdü. Brittany ve Alvin'in ona yürümek ya da konuşmalarını öğretmek için hiçbir sıkıntıları yoktu, sanki Simon'u biraz içermiş gibiydi. Sakin Sebastian'ın yaşam evresi uzun sürmedi ve o babası gibi davranmaya başlamıştı. Vahşi bir çocuktu, sorumsuzdu ve bazen, Alvin onu her öfkelendirdiğinde Dave'in yaptığı gibi ona bağırıyordu. Başka bir deyişle, Britanya hayatına girmeden önce Alvin'in tam bir kopyasıydı.

İki yaşındayken annesine yaşlı bir bayan, babası da Alvin ve Brittany'e hakaret eden yaşlı bir adamdı. Alvin'in geçmişte egolarından ayrıldığını ve oğlunu doğru bir şekilde yetiştirmeye odaklanmış olduğunu düşünerek, kendisini "dünyanın en harika sincap" olarak nitelendiren tahribata neden olurdu, ancak Sebastian yakın zamanda olgunlaşmayı planlamıyordu. Alvin ve Britany, Sebastian üzerinde baskı gördüler, ancak bir gün büyüdüklerini biliyordu.

Çocuk bakıcılığı yapmaya gelince, Dave beysat olduğunda, Alvin'i evde görmek gibi bir şeydi. Bayan Miller çocuk baktığında, onu zorlukla idare edemezdi. Simon ve Theodore gelince, tıpkı kardeşlerini geri aldıkları gibi, kabus gibi görünüyordu. Sebastian'ın baş etmekte acısı olmasına rağmen, Alvin ve Brittany ne olursa olsun onu severdi. Oğullarıydı ve her ne yaparsa yapsın, her zaman seveceklerdi. Alvin ve Brittany, hakaret, şaka ve hatta kötü davranışlar göstermez oğullarını sevmezler.

"Sebastian, yemeğinizi yedin!" Diye bağırdı Brittany.

"Ben bezelyenden nefret ediyorum!" Diye bağırdı Sebastian. "Yeşil, beni kusmak istiyor!"

"Sebastian, beş yaşındasın ve sağlıklı besinler yemeye başlamalısın, peynirboğası, donuts ve diğer tatlılar değil."

"Reddediyorum, tatlı istiyorum!"

"Bezelye yemediğiniz sürece hiçbir şey elde edemezsiniz."

"Adil değil!"

Alvin konuşmayı kesmişti. "Annen haklı Sebastian, abur cubur yemeyi bırak ve daha sağlıklı besinler yemelisin."

"Baba, neden anneni hep destekliyorsun?"

"O benim karım, o da annen, ben onu mümkün olan her şekilde destekliyorum."

"Hain!"

"Ayrılmaktan vazgeç, Sebastian! Yiyin, yoksa sizi bir hafta yatırırım!"

"Ama baba ...

"Sebastian!"

"Tamam, ben yiyeceğim!"

"Teşekkür ederim."

Sebastian babasının talimatı doğrultusunda yaptı ve bezelyeleri yedi, neredeyse attı. Bezelye tadına bakıyordu, ama her bezelye yutmayı başardı. İşi bitince plakayı ondan uzaklaştırdı. "Tamam, bezelyeler yedim, şimdi tatlı istiyorum!"

"Sebastian, sabırsızlık etmeyi bırakın, tatlıyı alacaksınız, ancak annenizin bulaşıklarını temizleyene kadar beklemek zorunda kalacaksınız."

"Topal!" Sebastian mutfaktan çıktı ve odasına gitti. Kapıyı çarptı ve kilitledi.

"Öyle olduğuna inanmak zor, şimdi Dave'in yıllarca uğraşmak zorunda kaldıklarını biliyorum."

"O günler bitti, Alvin, günümüze odaklan, çünkü birkaç gün içinde okula başlayacak ... Ona görgü kurallarını öğretmek zorundayız ya da okuldan atılmış olabilir."

"İyi şanslar, çünkü Sebastian'ın farkına varmasına neden olan bir şeyle karşılaşmazsa, büyümenin zamanı geldiği sürece değiştiğime sebep oluyorsun, bundan sonra da böyle davranmaya devam edeceksin, bu arada benim için enkarnasyon."