Alvin ve Brittany Aşk Asla Ölmez

Bölüm 22 : Devam Etme

Sebastian, evliliğinin haberini, ertesi sabah Alvin ve Brittany'ye kadar kırmadı. İkisinden en çok şoke edilen kişi Brittany idi, Alvin ise normal bir şey olarak görüyordu, çünkü bunun bir süre olacağını biliyordu ve bunu durdurmuyordu. Sebastian yasal olarak bir yetişkiydi ve bu yüzden Kaderdi, yani ebeveynlerinin bunun hakkında yapabileceği hiçbir şey yoktu; Evlilik zaten resmîydi ve Brittany ilk başta farklı düşünmeye rağmen, oğlu için mutluydu ve ondan sonra ona destek olmak yerine onu destekledi.

Savannah çok şaşırmıştı ve tek kızının çok hızlı bir şekilde acele ettiğini düşünmüştü, ama sadece onun çocuğunun gitmesine izin vermek istemiyordu. Destiny annesine, taşınmaya hazır olduğunu ve Sebastian'la bir hayata başladığını söyledi; o sadece yeterince yaşlı değildi, aynı zamanda onun yoluna gelebilecek her şeye de hazırdı. Savannah en çok endişe duyduğu şey, hamileliğiydi, kızının gerçekten ne kadar aktif olduğunu biliyordu, ama Destiny, çocuklarının bu noktada istediği bir şey olmadığı konusunda güvence verdi ve çocuk sahibi olmaya hazır olana kadar her zaman koruma kullanmaya söz verdi.

Çocuklarının yuvadan ayrıldıkları gerçeği, her iki ailede de zordu, ancak çocuklarının gitmesine izin vermenin zamanının geldiğini biliyorlardı, tıpkı gardiyanlarını bıraktıklarında olduğu gibi; Bu zor, ama yaşamak istedikleri bir şey olsa da, çocuklarının gitmesini istemedikleri halde kabul etmeleri gerekiyordu. Alvin ağlamaması için en iyisini denedi, ama büyük Alvin Seville'nin gözyaşları bile gözyaşlarının arkasına kilitlenmiş kalabilir. Alvin şimdi Dave'in taşındığı günü hissettiğini hissetti ve Sebastian'ın büyüdüğünü ve kendi hayatına başlamaya hazır olduğunu bilerek gözyaşlarına boğuldu.

Kendi parasını kullanarak Sebastian, üç yatak odası ve iki banyo evi için çok önemli olan yaklaşık sekiz bin dolarlık fiyat için iyi bir ev satın aldı; Tam olarak Sebastian ve Destiny'in bir başlangıç ​​için ihtiyacı vardı. Sebastian evin etrafında yedek kutular buldu ve eşyalarını topluyordu. Alvin kapıda durdu ve yetişkin oğluyla hayatının bir sonraki aşamasına geçti. Onu oğlundan gururlandıran ama aynı zamanda gözyaşlarını dökmesine neden olan bir manzara. Koklamasının sesi, Sebastian'ı korkutup, babasının ağlamasını yakalamasına neden oldu.

"Hadi, baba. Bu şekilde olmayın" dedi Sebastian, gözyaşlarını geri çekmeye çalışıyordu.

"Üzgün ​​olmak zor değil, Sebastian" diye cevapladı Alvin. "Ben senin babanım, Seni yarattım, doğduğun zaman seni tuttum, seni besledim, seni yetiştirdim, ve senin olduğun adamın içine soktun. Hayatının boyunca baktığın bir şeyi görmek için bir sonraki adımı at. hayat, sana bir ton tuğla gibi vurur. " Alvin tekrar ağlamaya başlamıştı.

Sebastian babasına yardım etti ve ona büyük bir kucakladı, babasının onu sıkı tuttuğunu ve gözyaşlarına boğulduğunu hissetti. Sebastian artık gözyaşlarını geri almadı ve babasının kollarında ağladı, çünkü derinlerde, babasının acısını hissetti. Alvin birkaç dakikalığına Sebastian'ı bırakmadı ve gözyaşlarının sonunu gözlerinden ayırdı. Sebastian'ı beş dakika tuttuktan sonra, gitmesine izin verdi ve oğlunun ıslak gözlüğünün gözyaşlarını kurudu.

"Seni seviyorum baba" dedi Sebastian. “Annenin bana öğrettiğini asla unutmayacağım ve beni kim olduğuma iten iki kişi olduğunu asla unutmayacağım.”

“Ben de seni seviyorum, Sebastian, annen ve ben de ikimizin de asla unutamayacağını biliyorsun. Sadece hatırla, biz ne olursa olsun seni her zaman seveceğiz, ve biz de senin için mutlu olduk” diye yanıtladı.

Sebastian bütün bavulunu paketlemeden önce babasına tekrar sarıldı.

Kader bütün giysilerini topladı, annesinin ona verdiği şeylere rastladı, geçmişin anılarını geri getiren şeyler. Çekmecelerinde, sesle harekete geçirilen bir günlüğü, eski bir tarağı ve hala yürümeye başlayan çocuklarından elbiseler bulmuştu. Günlüğü hala çalıştı ve yıllar önce yazdığı saçma şeyleri kolayca ortaya çıkardı. İlk giriş, annesinden okul için kazanmış olduğu bir elbiseyle iltifat etmekti.