İKİ YABANCI |TAMAMLANDI|

9. Bölüm

Geçmişten Bir Bölüm

"Baksana Duru!" Dedi Çağrı. Eliyle gösterdiği yere baktım. Bengü ve Poyraz samimi, aşırı samimi, bir şekilde konuşuyorlardı. Bengü uzanıp Poyraz'ın yanağını öptü. Ve Poyraz, yine, hiçbir şey yapmamıştı. Lanet olsun! Hızla sınıfa çıktım ve eşyalarımı topladım.

"Duru! Ne yapıyorsun?" Çağrı kaşlarını çatmış yapacağım şeyi kestirmeye çalışıyordu.

"Yanın boş mu Çağrı?" dedim. Sinirden ellerim titriyordu. Yine! Melis, tam da gelmeyecek günü bulmuştu yani!

"Hayır. Duru, Poyraz'ı sıçratacaksın yine. " dedi Çağrı. Birkaç kere Poyraz'ın tehditlerine maruz kalanları görmüştü. Korkuyordu. Yani ben de olsam korkardım.

"Öyle mi? O zaman sıçramak nedir görecek. " Çağrı beni ilk kez bu kadar öfkeli görüyordu. Melis olsa alışık olduğu için sakinleştirirdi ama sadece o ve Poyraz sakinleştirebiliyordu beni.

"Duru-" dedi uyarırcasına. Aklıma gelen fikri sonuçlarını düşünmeden ortaya koydum.

"Kenan! Yanın boş mu?" Diye seslendim. Kenan'ın bana karşı hisleri olduğunu biliyordum. İğrençti belki ama artık yeterdi. Poyraz için acı çektiğim yeterdi.

"Evet. " dedi heyecanla. Kenan sapıktı belki ama iyi çocuktu. Çantamı omzuma atıp Kenan'ın yanına geçtim. "Ne yaptı yine?" Sana ne!

"Dersi dinleyemiyorum onun yanında. " dedim ona bakmadan. Yanında oturmam ona yüz vereceğim anlamına gelmiyordu, değil mi?

"Anladım. " dedi ama inanmadığı belliydi. Çok umurumdaydı sanki. Zil çaldı ve öğrenciler içeri doluştu. Poyraz içeri girdiğinde önce durdu. Olayları anlamaya çalışıyordu. Gözleri sınıfı taradı. Beni Kenan'ın yanında görünce ilk başta gözlerini kıstı sonra yumruğunu sıkıp bize doğru geldi. Tamam, bu biraz ürkütücüydü. Biraz değil, çok! Kahretsin!

"Duru, yerine geç. " Piç kurusu!

"Yerimdeyim zaten. " dedim gayet normal bir şekilde. Ona bakmıyordum ama boynundaki damarın şiştiğini görebiliyordum.

"Duru, yerine geç!" dedi daha yüksek sesle. Sanki daha yüksek sesle konuşsa kararımdan vazgeçip eski yerime geçecektim!

"Poyraz anlamanın kıt olduğunu biliyorum ama bir kez daha söyleyeyim: ben zaten yerimdeyim. " Poyraz kollarımdan tuttuğu gibi beni havaya kaldırdı. Ne yaptığını sanıyorsun?

"Geçmiyor musun?" Ayaklarım havalanmıştı. Demek güç uygulaması öyle mi?

"Yere indir!" dedim neredeyse bağırıyordum.

"Geçiyor musun geçmiyor musun?" Bunu sen istedin Poyraz Efendi!

"Geçmiyorum. " Canım acımaya başlamıştı.

"Duruu!" Ayağını hızla bacak arasına geçirdim. İlk defa bu kadar tepki veriyordum belki de. Poyraz acıyla büküldü ve beni bıraktı. "Görüşeceğiz elbet!"

***

Tüm gün boyunca Kenan'la konuşmuştum. Bir kez bile Poyraz'a bakmamıştım. Bengisu yeterince bakıyordur zaten.

-Atarlı Duru'ya selam.

-Dersteyiz Çağrı. Kenan bana yaklaşıp kolunu sıraya uzattı.

"Hocam, yeni aşk var galiba. " dedi Bengisu. Hoca bize baktı. Orta yaş çok tatlı bir bayandı.

"Eski aşklar yeni aşklara bırakır bazen. " O kadın her şeyi bilirdi. Her zaman... Başımı eğip parmaklarımla oynadım. Kenan hoştu ama ben Poyraz'a aşıktım. Çıkış zili çaldığında çantamı alıp Poyraz'ı beklemeden çıktım. Hayatımda ilk defa o olmadan eve dönecektim.