18. Bölüm

15.4K 676 11
                                    

Üniversite Zamanı, Poyraz

Mutfağa su içmeye gittiğimde Duru'yu gördüm. Can tanem? Hızla oraya gidecekken görüntü silindi. Siktir! Dayanamıyordum artık. Çok özlemiştim. Yok yok olmayacaktı böyle! Yanına gidecektim.

Spor tarzı valizimin içine en gerekli eşyalarımı yerleştirip Gökmen'in odasına girdim. Ulan az temiz ol gebereceksin! Bacaklarıma dolanan eşyalarla savaşımın ardından nihayet Gökmen'in yanına varmıştım.

"Gökmen kalk!" duymadı. Tekrarladım. "Gökmen kalk!" Yine uyanmadı. Allah'ın hakkı üçtür. "Gökmen kalk!" Eh ama günah benden gitti. Kafasından yastığı çekip yüzüne geçirdim.

"Anana satayım!" diyerek kalktı.

"Anamı karıştırma, sikerim!" diye kükredim.

"Ne bokuma kaldırıyorsun lan?" Amma nazlandın sen de! Güzellik uykunu mu böldük?

"Hazırlan gidiyoruz." Dedim. Bön bön baktı.

"Nereye?" Hacca canım. İman tazeleyeceğiz. La havle! Özledim lan özledim! Duru'mu göreceğim!

"Duru'ya." Hala uyanamamıştı anlaşılan.

"Neden?" Gözlerimi devirdim. Dolabın içinden zoraki bir çanta bulup ona fırlattım.

"Sürpriz yapmak ilişkileri uzatıyormuş kanka."

"Ben bu ilişkinin neresinde bulunuyorum açıklar mısın? Ya git işte!" Gidebilirdim ama gitmeyecektim. Tek başıma canım sıkılırdı benim. Hem Melis cadısı da yârini görsün değil mi? Çöpçatan abi oldum bir de. Ah Melis ah! Umarım mutlu olursun bu çıt kırıldımla.

"Aa! Olur mu öyle şey? Çok ayıp! Bir evladım Duru'yla birlikte. Bir evladım da yanımda. Duru oğlunu görmeden rahat edemez." Embesil misin bakışlarını yok saydım. "Hadi Gökmen!"

Küfrede küfrede eşyalarını çantaya tıkıştırdı. Umursamadım. Duru'm... Sana geliyorum!

                                                                         ***

Gelme lan! Gelme! Beynimi siktin yol boyunca gelme. Neymiş efendim evine gizli giriyormuşuz. Yok haber verseydik de sürpriz kaçsaydı. Ellerimde poşet olmasaydı seni evire çevire döverdim de!

"Gökmen sessiz ol lan!" Gökmen bana uzaylıymışım gibi baktı.

"Manyak! Kızların evine izinsiz girdik ya alarm varsa?" Hayretle ona baktım. Ciddi miydi? Çatılı kaşlarından ciddi olduğunu anladığımda inlememi tutamadım.

"Geri zekâlı mısın öyle mi davranıyorsun? Öğrenci evinde yiyecek buldun bir de alarm sistemi olacak! Te Allah'ım!"

"Haklısın abi. Ben düşünemedim." Dedi. Düşünebilseydin şaşardım zaten Gökmen. Biz seni böyle kabullendik. Bakkaldan aldığımız yiyecekleri dolaba doldururken oldukça sessizdik. Biz geldiğimizde sabah olmuştu. Evde yiyecek olmaz diye düşünüp öğrenci maddiyatı ne kadar el verirse o kadarına yetecek alışveriş yaptık. Tamam, Gökmen zengindi ama sevgilimin evini de onun parasıyla donatacak değildim.

"Kahvaltı da hazırlayalım da tam sürpriz olsun." Dedi Gökmen. Aklını yiyeyim senin Gökmen! Aferin lan! Kırk yılda bir işe yaradın.

"Aferin Gökmen! Otur yüz!" Bana mal mal baktı. Of! Ne zaman alışacaktı bana bu salak? "Hadi güzel yemek yapıyorsun bir omlet yapıver."

"Sen ciddisin?" diye sordu hayretle. Evet?

"Evet, ciddiyim. Hadi!"

"Allah'ım neydi günahım?" Ensesine indirdim. Az laf çok iş. Hadi! O omlet yaparken ben de masayı hazırladım. Ziyafet çekecektik, ziyafet! Kahvaltı sofrasını hazırladıktan sonra birer kahve yapıp kızların uyanmasını bekledik.

İKİ YABANCI |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin