Casanova➳ H.S (Μετάφραση)

Chapter Twenty

Harry's P.O.V

Η Mira έφυγε πριν από λίγες ώρες, και από τότε δεν έκανα πολλά πράγματα. Πήγα στην αγορά για να πάρω μερικά φαγητά για δείπνο και τέτοια. Θα είναι σπίτι σε περίπου μια ώρα, και δεν είχα αρχίσει καν να φτιάχνω το φαγητό. Ωστόσο, η προσοχή μου απομακρύνεται από το φαγητό όταν ακούω ένα χτύπημα στην πόρτα μου. Αφήνω ό,τι έχω στα χέρια μου και πηγαίνω στο διάδρομο. Ακούγεται ένα άλλο χτύπημα, και ανοίγω την πόρτα διστακτικά.

"Luna;" Είμαι μπερδεμένος γιατί η αδερφή της Mira είναι στην πόρτα μου. Με κάνει να αναρωτιέμαι αν η Mira της είπε για μας και πού μένω; Δεν είναι τίποτα κακό σε αυτό, αλλά φαίνεται λίγο περίεργο. Τα μάτια της Luna κολλάνε πάνω μου σαν να μην μπορεί να πιστέψει ότι είμαι εδώ.

"Γεια σου, έψαχνα τη Mira."Εξηγεί την ξαφνική επίσκεψή της και σκύβει προς τα εμπρός για να κοιτάξει γρήγορα στο εσωτερικό για να τσεκάρει αν η Mira είναι εκεί. Γυρίζει πίσω κοιτάζοντας άβολα, καθώς στέκεται εκεί χωρίς να κάνει τίποτα. Τα μάτια της με σκανάρουν από την κορυφή ως τα νύχια και κάνοντας με να κουνηθώ άβολα επίσης.

"Δεν είναι εδώ τώρα, αλλά θα επιστρέψει σε μια ώρα περίπου." Εξήγησα καθώς μια κακή αίσθηση με κατέβαλλε από την παρουσία της, αλλά δεν ξέρω γιατί. Φαίνονται λίγο περίεργα ότι ξαφνικά εμφανίζεται. Αν υπήρχε κάτι που χρειαζόταν η Mira, είμαι βέβαιος ότι η ίδια θα με είχε προειδοποιήσει ότι θα έρθει.

"Μπωρώ να περιμένω μέχρι να επιστρέψει;" Ρωτάει με μια αθώα φωνή. Θέλω ειλικρινά να απορρίψω το αίτημα της, αλλά δεν θέλω να φανώ αγενής. Η φωνή της είναι γεμάτη με αποφασιστικότητα, καθώς ταλαντεύεται μπρος και πίσω στα δάχτυλα των ποδιών της με ανυπομονησία.

"Ναι φυσικά." Χαμογελώ και ανοίγω την πόρτα περισσότερο για να με προσπεράσει και να έρθει μέσα. Κλείνω την πόρτα πίσω μας πριν περπατήσω στο σαλόνι. Περπατούσε υπερβολικά και χωρίς να υπάρχει λόγος ,κοντά μου, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτομαι πολλά. "Μπορείς να περιμένεις εδώ." Αναφέρομαι στον καναπέ. Κοιτάζει το στήθος μου κάνοντας με να κοιτάξω κάτω και ξαφνικά συνειδητοποιώ πόσο γυμνός είμαι μόνο με το παντελόνι μου. "Πάω να αλλάξω." Δικαιολογούμαι πριν οδεύσω προς τις σκάλες.

Περπατάω στο δωμάτιό μου και μόλις επαναφέρω τις αναμνήσεις από τη νύχτα, μου δημιουργείται ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη μου. Τελικά παραδέχθηκα χθες ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της και ειλικρινά με έκανε να ανησυχώ λίγο όταν δεν θα το είπε πίσω, αλλά πρέπει να το κάνει όταν νιώσει έτοιμη. Θα το πει όταν πραγματικά το νιώθει και δεν θέλω να το πει για οποιονδήποτε άλλο λόγο.