Casanova➳ H.S (Μετάφραση)

Chapter Three

"Αν ποθεί τόσο πολύ φαγητό μπορεί να πάει να το πάρει μόνη της." Η αδελφή μου Olivia παραπονιέται καθώς πλησιάζουμε στην αγορά. Ένα καλάθι στο χέρι της έτοιμο να γεμίσει με ό, τι φαγητό επιθυμεί αυτή τη στιγμή.

"Εσύ ήσουν εκείνη που είπε στην Luna να μην έρθει". Της θυμίζω αφήνοντας ένα στεναγμό κούρασης από τη συνεχή ανάγκη της να κατηγορεί τους άλλους όταν αυτή μετανιώνει για μια απόφαση της.Η Olivia ήθελε Luna να μείνει σπίτι ώστε εκείνη θα μπορούσε να πάρει ό, τι ήθελε χωρίς τις διαμαρτυρίες Luna, αλλά τώρα φυσικά εύχεται η Luna να μας είχε συνοδεύσει.

"Δεν έκανα κάτι τέτοιο." Λέει αρνούμενη τα λόγια της. "Αχ, σχεδόν ξέχασα να σου πω πως έχω γνωρίσει κάποιον." Ακούγεται πολύ πιο ευτυχισμένη μιλώντας για αυτό το θέμα σε αντίθεση με το άλλο, γι 'αυτό παίζω παράλληλα ενεργώντας λες και δεν είναι κάτι που έχω ακούσει πριν.

"Συναρπαστικό. Ποιος είναι; Πώς συναντηθήκατε;" ρωτάω και προσποιούμαι πως ενθουσιάζομαι, κάνοντάς τη να ρολλάρει τα μάτια της. Ξέρει ότι ο ενθουσιασμός μου δεν είναι πραγματικός και δεν φαίνεται να έχει τη διάθεση για τα αστεία μου αυτή τη στιγμή.

"Μπορείς να σταματήσεις με το σαρκασμό,αδελφή. Συναντηθήκαμε πριν από λίγες εβδομάδες στο παλιό αγρόκτημα. Ανήκει στο θείο του, έτσι ήταν εκεί για επίσκεψη, αλλά σε διαβεβαιώνω ότι είναι μέρος μιας πολύ υψηλότερης τάξης από έναν απλό αγρότη". Λέει σχεδόν φοβισμένη για το πως θα σκεφτώ ότι θα ανεχτεί να είναι με έναν αγρότη. Λες και το μην είναι πλούσιος είναι αμαρτία, και κάποιος θα ντρεπόταν να είναι με έναν αγρότη.

"Συνειδητοποιείς ότι η κοινωνική τάξη δεν λέει τίποτα για το πως είναι σαν άνθρωπος". Προσπαθώ να της το βάλω στο μυαλό, αλλά φαίνεται ότι τα λόγια μου πηγαίνουν στράφι. Τα λόγια μου δεν φαίνεται να την επηρεάζουν, βλέποντας ότι οι απόψεις της δεν αλλάζουν.

"Δηλαδή μου λες πως θα έμενες με  ένα απλό αγόρι;" Ρωτά σοκαρισμένη στη σκέψη της νεότερης αδελφής της να ερωτεύεται για ένα φτωχό βρώμικο αγρότη.

"Φυσικά και θα το έκανα αν με αγαπούσε και ήταν καλός άνθρωπος. Υπάρχουν πολλοί καλοί φτωχοί και πολλοί αηδιαστικοί πλούσιοι." Κανένα από τα λόγια μου δεν φαίνεται να έχει κάποια επίδραση στην ίδια, καθώς φαίνεται ότι είναι κολλημένη στις δικές της απόψεις για να ακούσει τις δικές μου τώρα που τις μοιράζομαι μαζί της.

"Λες ανοη- ..." Διακόπτεται τη στιγμή που σχεδόν πέφτει σε ένα άλλο σώμα. Και οι δύο αφήνουν ένα γρύλισμα από το κτύπημα και κοιτάζουν ο ένας τον άλλο με λυπημένα μάτια, σπεύδουν να ζητήσουν συγγνώμη. Σταματώ όμως τις κινήσεις μου, καθώς βλέπω το αγόρι με τα πράσινα μάτια. "Λυπάμαι πολύ." Η Olivia βιαστικά εξηγεί απολογητικά που δεν είδε πού πηγαίνει.