E L İ Z A Gözyaşımda Saklı Sevdam

7. BÖLÜM " AŞK ACISI "

Sabah erken saatlerinde Eliza ve annesinin mutfaktan sesleri yükseliyordu. Ben sese doğru kulak astım fakat anlaşılmıyordu . Yalnız bir gerginlik olduğu bir hakikatti.
Biz kahvaltımzı etmiştik ve herkes dağılmıştı. Annem pazar alışverişi yapmak üzere evden çıkmıştı. Babam da işine yani tamirci atölyesine gitmişti. Dükkanı açmaya. Bende ortalığı toparlayıp ev işini yapacaktım. Odamda nevresimleri büküyordum kapı zili çaldı. Pencereden baktım Eliza eşofmanıyla kapıda sabırsız sabırsız bekliyordu. " Allllmiiiiraaaa .. Almiirrrrra .! Aç kapıyı " diye yüksek sesle beni çağırıyordu.
Neyse kapıya koşar adımlarla gittim. Sonuç ta komşulara rezil olmak da vardı.Alacaklı gibi zile basıyor o da yetmiyormuş gibi kapıya vuruyor ve sesleniyordu. Anlaşılan mühimdi.
" Eliza hayırdır ya ne oluyor cehennem köpekleri mi peşinde?Ne bu sabırsızlık?" dedim yaptığı harekete karşılık olarak.
" Almira, hemen konuşmalıyız. Girebilir miyim? Yoksa kapıda mı bırakacan beni?" dedi . " Offf offf gir hadi Eliza, amma da abartıyorsun kızım ya? Sabah sabah bu enerjiyi nerden buluyorsun? Ya bana baksana hele... bir de sana soracaklarım var" diye biraz merak biraz endişe hissediyordum. İçeri girdi alelacele ve etrafını kolaşan ettikten sonra," İyi güzel, galiba kimse yok. Rahatça konusabiliriz. Evde sanki mahkum besliyorlar bizimkiler. Şunu yap,bunun yap . Bıktım ya!" İsyankâr bir tabir sergiliyordu adeta arkadaşım.
Hemen konuya geçmek istediysem de merak içinde sordum ;" Sabah sabah annenle mutfaktan sesleriniz yükseliyordu. Hayırdır ya ne oldu?" dedim.
Eliza aslında aile hayatının deşifre olmasından pek yana bir kişilik sergilemezse de samimiyetimize dayanarak her konuda açılabiliyorduk birbirimize. " Canım akşam bir aile gelecekmiş beni istemeye. Git yorgun görünüyorsun düğünden dolayı. Tekrardan dinlen. Ben ev işini hallederim. Sonra da 5 gibi geleceklermiş misafirler, hazırlanırsın "dedi .
"Almira'cım daha dün ablam evlendi yahu. Diyemedin mi misafirlere gelmeyin müsait değiliz bu akşam yada kızımızı vermeyeceğiz diye anneme çıkıştım" dedi bir solukta anlattı .
Haklıydı Semra teyze çok meraklıydı hepsini birden evlendirmeye.Arif amca ne kadar diretsede demek o kına gecesinde gelen yabancı bayanın oğlu için evet demişti Semra teyze. Yani Eliza' ya fikir danışmak da yoktu. İster mi, istemez mi, görüşün ne? diye.
Eliza' nın ayakları titriyordu. Sinirliydi.
Çay ikram ettiysem de istemedi. Akşama mecburdu görücülerin önüne çıkmaya ve kahve ikram etmeye. Ben nasıl bir tutum sergileyeceğimi bilemedim. Ancak mön mön baktım. Çaresizlik.Boynumuzu büktük.
Bu arada Eliza yan cebinden mektubu çıkardı ve " Almira, Çağatay' ın bana göndermiş olduğu mektubu sen açıp okudun mu dün?"
" ASLA böyle birşey yapmayacağımı biliyorsun. Neden sordun?" meraklı ve biraz endişeliydim.
Eliza üzgündü gözleri elinde tuttuğu mektuptaydı. Dalgın dalgın bakıyordu . Çok uzaklara gitmiş gibiydi ruhu. Bedeni karşım da ruhu Çağatay ' ın yanındaydı.
Hani derler ya " İnsan kaybedince değerini anlarmış kişinin " diye atalar boş laf etmemişler. Haklılardı.
Birden silkindi ve gözlerimiz çakıştı. " Almira dün sabaha kadar uyumadım ve defalarca mektubu okudum, okudum ,okudum. Çağatay ' a haksızlık ettiğimi anladım. Okul zamanında babam için ona yüz vermiyordum ama keşkeler kafamı kemiriyor. Neden diyorum hep neden ben? Neden ben bunları yaşadım? Daha farklı bir hayatım olamaz mıydı? Arkadaşım olsaydı, liseye beraber gitseydik sonra aynı şehirde üniversite okusaydık vs..... keşkeler beni öldürecek. İyi değilim Almira. Ne yapmalıyım?"
" Artık kafanı boşaltmalısın Eliza. Evde yek kaldın. Annen ve baban senin için en iyisini düşündüklerini sanıp görücüleri kabul ediyorlar. Sen karşı çıkma. Zaten karşı çıksan da ailen eve kabul edecek onları. Gelenleri onaylamazsın o kadar. Zamanla seninkiler bunu kabullenecek canım . Sil göz yaşını ve kendini yıllar sonrasına hazırla. Çağatay mutlaka geleceğini ve seni bulacağını söylemişti gitmeden " dedim.
Eliza salya sümük burnunu temizliyor gözyaşlarını siliyordu . O kadar masum bir bakışı vardı ki yüreğim parçalanıyordu. Sahi mektupta ne yazıyordu diye sabırsızlıkla sordum.
Aç oku Almira...
Ben mi ? Özel değil mi midir mektup? Bence okumayım. Çünkü okumamı isteseydi Çağatay izin verirdi. İstemiyorum Eliza " dedim makul bir tavırla.
Ama durur mu Eliza "Sabırsız Kazım "misali açtı ve okumaya başladı;

♡♡♡♡♡💌💌💌.
" Aşkım Eliza'm....💟💝.
Bu bir ayrılık mektubu değil öncelikle bunu hemen yazmalıyım. Yoksa sen duygulanıp o değerli gözlerini yorarsın.Senin her akıttığın bir damla , ömrümden bir yıl götürmesini dileyeceğim.Onun için ağlamadan evvel beni düşün sevgilim ♡
Eliza'm bebeğim , ilk yıldan beri ruhum sana bağlandı ben de çok itiraz ettim ve kendimle savaştım ama karşı koyamadığım bir güç beni sana itiyor ve gün geçtikçe yaklaştırıyordu .Senden kopamadım beni affet aşkım.SENİ SEVİYORUM...👼🙏💃
Bunu sonsuza dek söyleyebilirim. Kimse umurumda değil. Sana saygım ve sevgim bağlılığım sonsuz. Ailene de bu yüzden saygımı bozmadım ve bozmayacağım.
Lise hayatına başlayacağız ve farklı okullarda olacağız. Artık önümüze bakmalıyız ve lütfen başarından ödün verme. Sen çok başarılısın ve her zaman da öyle olmanı istiyorum. Hedefine doğru yönel ,ki ben öyle yapacağım.✩✩
Senin karşına çıkmayacağım ama takipte olacağım. Belki sana dediğim lisede okumayıp kaydımı başka yere aldıracağım. Beni bulamayacaksın aşkım ama ben seni görüyor olacağım.🕴👥Gölgen olacağım. Diyeceksin ki bu bir ceza mı? Hayır Asla! Kelebeğim sana kıyar mıyım? Bu ruh sana kavuşacak bir tanem.Tenim , tenine birleşmeden bu aşk ateşi sönmeyecek.Benim helâlim ,eşim olacaksın. Biz bütünleşeceğiz.💏 Bu kısa ayrılık senin için. Baban için. Rahat rahat okuluna git, gel.Bitirdiğin gün geleceğim nadir kokulu cennet çiçeğim 🌷.
Ailenle benim yüzümden kötü olma aşkım. SENİ SEVİYORUM.
ELİZA' m ruhum, yaşama sebebim....
Beni sevdiğini biliyorum bu yüzden sabırlı olmamız gerekiyor. Sana kavuşacağım gün yeniden doğmuş olacağım, güneş bizim aşkımızla alev alev parlayacak, deniz bir başka dalgalanacak ve yıldızlar aşkımızın ışığının yanında sönük kalacak ruhum.
⚖ kaderimdeki DENGEM
🏹 hayatımındaki HEDEFİM
🔮yaşama SEBEBİM
🔗kopamadığım ZİNCİRİM
🔒açamadığım KİLİDİM
🗃kavuşamadığım HAZİNEMSİN...
📆Zaman su gibi akacak ve SEN BENİM OLACAKSIN
SENİ SEVİYORUM ağlama artık
SENİ SEVİYORUM mektubu sakla
SENİ SEVİYORUM tekrar görüşünce kadar
SENİ SEVİYORUM ......sonsuz dek.
ÇAĞATAY
Ben hüngür hüngür ağlıyordum. Dayanamadım banyoya geçtim elimi yüzümü yıkamak için. Burnum kırmızılamıştı mendille çekiştirmekten, gözlerim de şişmişti .

Eliza ağlamıyordu aksine mektubu zarfa geri kattı ve bağrına bastı. Kaderin böylesine.... Henüz 15 yaşında böyle aşk olur mu? yaşamadan bağlanılır mı ?diyenlere örnek olacak ,bir film kadar ilgi çekici acımtırak hayat oyunu.
Kader bunlara bir senaryo çizmiş gidin aşk acısıyla tutuşun sizin de sınavınız bu olsun demiş.Dayanırsanız amenna, değilse Kaybettiniz!

Eliza seslendi " Almira nerdesin ? Gel sana birkaç lafım var" dedi .
Merak içinde elimde mendille hala gözlerimi silerken " Ne oldu yine? Eliza sen iyi misin?! Duygusuzlaştın mı, bir damla yaş yok gözünde!.... Yazık demek Çağatay boşuna uğraşmış peşinden koşmuş ve sana bağlılığını ifade eden mektup bırakmış!" dedim yuhlayarak .
Eliza gayet sakin" Almira galiba mektubu iyi dinlemedin. Ağlarsan her bir damla ömrümden bir yıl götürsün diye dilekte bulunmuş. Ben artık ağlamayacağım. Kavuşacağımız tarihi de belirtmiş. Takip ettiğini de bileceğim. Daha ne isteyebilirim böyle bir sevgiliden? dedi gözlerinin içi parlıyordu. " O benim ruhumu mutlu ediyor, benim zor durumda kalmamam için fedakarlık yapıyor ve lise bitene kadar ailem sadece beni okutsun diye sorun yaşamayın diye , karşıma çıkmıyor Almira. Harika bir insan. Onu simdi daha da çok seviyorum. Bana bir SÖZ vermeni istiyorum Almira" dedi biraz mahçup bakan yüz mimikleriyle...
" Nedir? "
" Ne olursa olsun sen bizim aşkımızın şahidisin ve hep yanımda oldun. İlerki yıllarda ne olur bilemeyiz ama benden hiçbir şekilde bu dostluğu bu bağı koparmayacağına dair söz verir misin?.. Hep yanımda kal" diye garip ama o anki duygu seline kapılmış sevgi arayan kayıp bir ruh gibi istekte bulununca " Elbette Eliza. Tabii ki söz veririm. Evlensem de seni bırakmayacağım. Tamam mı SÖZ " dedim. Umarım tutabilirim 😏
Ayağa kalktık ve sarıldık. Ben yine tutamadım kendimi ve ağladım.Eve geçip biraz dinleneceğini söyledi gitti .
Akşam üzeri yine sesleri yükseldi mutfaklarından. Anneme açıkladım ve annem bu duruma engel olamayacağını Semra teyzeyle bu konuda papaz olmak istemediğini dile getirdi. Haklıydı. Sustum.

Eliza' ya bir görücü gelmişti ve mecburen Eliza karşılamak durumunda kalmıştı. Arif amca pek istekli değildi. Sebebi yurtdışı oluşuydu. Yani memleketten olsa verecek!!
Ertesi gün erkenden gidip kontrol etmek istedim Eliza' yı .
Zile bastım.... bastım.... kimse açmadı.
Ne oldu gece yarısı diye korktum ve babama koştum. Babam hemen sağa sola sordu esnaflara ,gören bilen var mi diye...
Ama haber iyi değildi. Yıkıldığımın ilk anı buydu.....

Devamı gelecek..
✩↓ lütfen okuduktan sonra oylamayı unutmayın......teşekkür ederim 🤗