E L İ Z A Gözyaşımda Saklı Sevdam

17. BÖLÜM " BANKA' DA SÜRPRİZ MÜŞTERİ "

Genç kızın boynu büyüktü. Sanki çok düşünmesi gereken bir karar gibiydi. Onu uzaktan izliyordum; Başını Kuğu misali doğrulttu ve Osman Bey'e baktı. O kadar masum duruyordu ki ......gözlerinden çaresizlik okunuyordu.
Gözleri buğulanmıştı , belli ki ağlayacak gibiydi .Osman 'a vereceği kararı sabırsızlıkla bekliyordum .Avcı  ,Safari" de geyik avına çıkan tilki misali ,sabırla ve yavaş adımlarla bekliyordu avını ...  Korkutmadan, tehlikeyi sezdirmeden .

" Hayır ! "dedi Eliza aniden yanından kalktı. Acele verilmiş bir karar gibi gelmedi, dakikalarca düşünmüştü .Osman eliyle masayı yumrukladı ,öfkelenmişti. Bu cevabı beklemiyordu .

Öyle mutlu oldum ki, anlatamam.
Eliza, ağlayacak bir yer aramış olmalı kendine... bayan tuvaletine koştum. Mutlaka orada olmalıydı !Evet, yanılmamış tım .
Ağlıyor, haykırıyordu! Hemen sarıldım... saçlarını okşadım.
" Geçti arkadaşım, geçti" dedim. Kararın en doğrusuydu  ".
Eliza bir omuzuma yasladığı başını kaldırıp bana bakıyor, sonra tekrar ağlamaya devam ediyordu .Dakikalarca bayan  tuvaletinde kaldık. Kendini iyi hissettiğinde;
" Almira ,seni kendimden uzak tuttuğum için özür dilerim !Osman öyle istedi ama artık bitti . Ben ona karşı arkadaşca yaklaştım. Oysa O ,farklı duygular beslemiş. Çağatay'a ihanet ediyormuşum gibi hissettim ,onun ruhu yakınımdaydı.

"Yapma aşkım !Kararını iyi düşün!" diyordu.
Onun için hızlıca Osman' ın yanından kalktım .Almira,akşam bize gelsene . Çok yalnızım "dedi .

"Tamam canım arkadaşım, sen iyi ol. Ben hep yanındayım! Hadi o güzel gamzen ortaya çıksın bakayım ...Gülümse" dedim.

Çok zorlanarak da olsa tebessüm etti ve çalışmamıza geri döndük .
Osman tavır almıştı bize. Hiç umursamayıp akşamı ettik . Banka çıkışında Harun,kapıda beni bekliyordu .
Eliza " Size bu akşam katılabilir miyim ?"diye teklif edince...." Çok seviniriz Eliza !"diye atladı Harun .
Garibim O da sevindi bu değişikliği görünce. Harun ,Eliza ve ben bir kafeye gidip kola ve pasta yedik.

Üzerimizden geçen karabulutun yağdırdığı şiddetli sağınak felaketininden kurtuluşu, kutlar gibiydik !
Eliza özüne dönmüş gibiydi . Sonra Harun bizi eve bıraktı . Ben annemlere kapıdan seslenerek Eliza 'da olduğumu söyledikten sonra Eliza'nın evine geçtik.

Semra teyzenin, o şen şakrak halinden eser yoktu çok gergin görünüyordu. Ama hafif gülümseyerek dudaklarıyla ve sahte mimiklerle ,"hoşgeldin" dedi.

Bana karşı bir tutum sergilediğini düşünmüyorum . Arif amcanın hastalığı, kendisini perişan etmişti... kara kara düşünüyordu .

Arif amca, salonda oturmuş ajansları izliyordu." Hoşgeldiniz kızlarım! "dedi mutlu bir karşılama tonuyla .
Salona geçip," İyi akşamlar amca ,nasılsınız?"
" Çok şükür yaşıyoruz kızım .Sizi mutlu ve bir arada görmek, bizi daha da mutlu ediyor. Girin içeri,buyurun !"dedi.
Sanırım kızlarını uzun zamandır ilk kez mutlu görmenin heyecanını yaşıyordu Arif amca. Haklıydı çünkü Eliza ,bu dönemde tüm aileye üzmüştü!

"Arif amca bir mahsuru yoksa biz odaya geçeceğiz"

" Tabi evladım, tabi rahatınıza bakın" dedi.

Semra teyze ,"Almira kızım , kusura bakma.. ben biraz halsiz hissediyorum kendimi, dinlenmek üzere odama geçeceğim ...kusura bakma, olur mu?" dediğinde tedirgin oldum . Bu normal değildi. Çok zor durumda olmasaydı Semra teyzenin yapacağı bir hareket değildi bu.

" Peki Semra teyze, Estağfurullah ! Ne kusuru ..."dedim.

"Anne iyi misin ?Solgun gibi duruyorsun..." diye atladı Eliza endişelenerek.
Doğal olarak meraklandık.