My guardian demon

Kεφάλαιο 2ο

Τώρα:

RAVEN'S POV

"Στείλε τα χαιρετίσματά μου στην κόλαση." του λέω με αυτοπεποίθηση.

"Αυτό θα το δούμε" με κοιτάζει ειρωνικά ο δαίμονας που είναι δεμένος σε μια καρέκλα απέναντι μου. Γύρω του έχω ζωγραφίσει κάτι περίεργα σύμβολα.

"Παγίδα για δαίμονες... δεν νομίζω ότι μπορείς να ξεφύγεις" του χαμογελάω περήφανα.

"Που είσαι μικρή;" ακούω μία φωνή από μακριά.

"Δεν είμαι μικρή μην με λες έτσι!" ποτέ δεν μου άρεσε να με φωνάζουν έτσι "Που στο καλό χάθηκες εσύ τόση ώρα;" συμπληρώνω και καλά νευριασμένη.

"Έλα πάρε, ο μπαμπάς είναι, θέλει να σου μιλήσει" μου λέει και μου δίνει το κινητό του.

"Έλα μπαμπά! Τι κάνεις; Πως πάει το κυνήγι;" ρωτάω τον μπαμπά μου στο τηλέφωνο.

"Μια χαρά είμαι, το κυνήγι δεν έχει τελειώσει ακόμα, σου υπόσχομαι όμως ότι θα είμαι εκεί στα γενέθλιά σου, εξάλλου μια φορά γίνετε η κόρη μου 18 πως μπορώ να το χάσω" μου λέει και ένα μικρό χαμόγελο λάμπει στο πρόσωπό μου "Εσείς που είσαστε;" συμπληρώνει.

"Brain, Brian! Του είπες ότι είμαστε για κυνήγι;" ρωτάω ψιθυριστά τον αδελφό μου και αυτός μου νεύει αρνητικά.

"Τι είπες μπαμπά δεν σε άκουσα;" λέω στον πατέρα μου που περίμενε μία απάντηση.

"Σε ρώτησα που είσαστε".

"Ααα! Η μαμά έκατσε σπίτι και εμείς πήγαμε σε μία εύκολη υπόθεση μία πόλη παρακάτω".

"Εντάξει κοριτσάκι μου να προσέχετε, τι κυνηγάτε;" με ρωτάει και εγώ προς στιγμήν παγώνω.

"Εεεε... εεεμ... κυνηγάμε... κυνηγάμε έναν βρικόλακα, σου είπα τίποτα σημαντικό" νομίζω την γλίτωσα δεν με κατάλαβε, δεν είμαι και πολύ καλή στα ψέμματα.

"Καλά πρέπει να κλείσω έχω δουλεία τα λέμε".

"Γεια μπαμπά" τον αποχαιρετώ και πλησιάζω.

 Τόση ώρα ο αδελφός βασάνιζε, χωρίς κανένα έλεος, τον δαίμονα, με αγιασμό και ένα μαχαίρι που σκοτώνει δαίμονες.

"Πες στην αδελφή σου ότι είμαι δαίμονας γιατί δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει" λέει αυτός που άκουγε την συζήτηση στο τηλέφωνο τόση ώρα και ο Brian του καρφώνει το μαχαίρι στο χέρι του. Μια δυνατή κραυγή ακούγετε.

"Μα τι κάνεις; Μην ξεχνάς ότι κάτω από αυτό το "πράγμα" υπάρχει μία αθώα ψυχή, σταμάτα να τον βασανίζεις θα του κάνουμε εξορκισμό" λέω νευριασμένη.