Kabanata 6

140 86 18
                                    

Kabanata 6

Without you

Natahimik ako, ngumiti ako ng pilit sakaniya. Tinulak ko siya ng mahina palayo sa'akin saka ako ngumiwi. Syempre hindi ko siya pwede itulak ng malakas, bibitawan niya ako..eh 'di nahulog ako? Tsaka isa pa nakakailang yung abs niya eh. Hindi ba siya pinapasukan ng lamig?

"Antagal naman, baka iwan mo na ako niyan ha--"

"At saan pa ako pupunta kung ganoon, hmm?" tumaas ang kaniyang kilay matapos magtanong.

Lumabi ako bago nag shrug. Malay ko ba. Wala akong alam. Isang buwan talaga?

"Kabayo!" naibulalas ko matapos marinig ang isang malakas na roar.

Susmaryosep, anong roar? Basta!

"A-ano 'yon?!" takot kong tanong.

Alam niyo ba yung sa mga dinosaurs? Ayun mayang ganon! Don't tell me..may dinasour rito?!

"A-ayoko na!" takot kong sabi.

"Listen to me," mabilisang sabi niya.

Tumingin ako sakaniya at nagtama ang mata namin.

"Whatever happens..keep yourself safe. Fight to live..I'm sorry if I'm leaving you..please, wag mo hahayaan na masaktan ka ng sobra." he breathed like he's hurting.

Napalunok ako at nagiwas ng tingin.
Feeling may paki, ganon? If I know. Mga linyahang paasa eh, ano?

"Who knows? Wala akong alam rito! Ayaw mo nun? Pagbalik mo patay na ako o edi wala ng pabigat sa'yo..walang.." nangilid ang luha ko.

Shet nag drama pa ako.

"Fuck." He hissed.

Naramdaman kong tumigil kaming muli sa ere. Inayos niya ang pagkakabuhat sa'akin.

"Don't say that. You're scaring me. Babalik ako, at gusto ko pagbalik ko..ayos ka ha? Ayoko na may masakit sayo. Magpapagamot ka kung sakali agad..at---God I don't think I can leave." Kinagat niya ang ibabang labi pagkatapos bumuntong hininga.

Bakit? Bakit hindi mo kayang umalis? Paasa. Tse. Kala mo nanay ko siya. Kala mo naman iiwan niya ako na batang paslit! Ang drama akala mo hindi din ako iiwan. Feeling boypren!

"Wipe your tears, I can't wipe them.."

Ouch. Bakit pakiramdam ko double meaning? Mabilis kong pinahid ang luha ko. Damn it. When will these tears run dry? Palagi nalang ako umiiyak sa takot.

"J-Jacob..natatakot ako." Pumikit ako ng mariin.

Naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko. Bigla naman ay kung anong nag iba sa nararamdaman ko.

"Wait for me." yon ang sinabi niya bago kami bumaba sa isang malaking gate na creepy.

Maraming baging ang nakapulupot rito. Ngunit ang pinakataas ay wala. Ang may nakasulat na "CAMP"

"Hanggang dito nalang ako," sabi niya.

Ngumiti ako sakaniya. "Promise you'll be okay.." pahabol niya.

"Promise." ngumiti ako sakaniya.

Binuka niya muli ang mga pakpak.
Ang gwapo niya talaga. Nakakadagdag hot pa yung pakpak niya. Tinitigan niya ako.

"Bye." tipid niyang sabi bago tumalikod at sa isang pagaspas ay tanaw ko siyang nasa itaas ko.

Now it's time to face my fate alone. Without anyone helping me.. without Jacob.

Beyond the TunnelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon