Έφερε το ένα του χέρι γύρω από τη μέση της και το άλλο στη πλάτη της κολλώντας την κοντά στο κορμί του, έκρυψε το πρόσωπό του στα μαλλιά της και εισέπνευσε το άρωμα της.
Όταν του είπε πως δεν ήθελε να είναι πια μαζί του και την είδε να φεύγει ένιωσε τη καρδιά του να παγώνει προκαλώντας του ένα περίεργο συναίσθημα. Άρχισε να νιώθει κρύος και κενός εσωτερικά. Για μια σύντομη στιγμή νευρίασε που ένιωσε έτσι, μα μετά συνειδητοποίησε πως το να την αφήσει να φύγει θα ήταν ένα τεράστιο λάθος, που θα μετάνιωνε για πολύ καιρό, γι’ αυτό έτρεξε να τη σταματήσει.
Αναστέναξε και την έσφιξε περισσότερο κοντά του. Δεν ήθελε αν την αφήσει, δεν ήθελε να φύγει από την αγκαλιά του, από τα χέρια του, φοβόταν μήπως τον αφήσει. «Ίζ…» ψιθύρισε και τη φίλησε απαλά πίσω από το αφτί κάνοντάς την να βογκήξει.
«Τι έπαθες; Τι έγινε;» τον ρώτησε και έκανε πίσω, όσο της επέτρεπαν τα χέρια του, ώστε να κοιτάξει το πρόσωπό του. Το αίμα στο μάγουλο του είχε πλέον ξεραθεί όπως και η πληγή του δεν έσταζε άλλο. Τώρα θυμήθηκε πως είχε χτυπήσει και το πίσω μέρος του κεφαλιού του, όπως και στο δεξί του χέρι η πληγές θα είχαν ανοίξει, δημιουργώντας ένα χειρότερο αποτέλεσμα από ότι ήταν το πρωί.
«Τίποτα» απάντησε και τη κοίταξε απόμακρα. Δεν ήθελε να της πει την αλήθεια, δεν ήθελε να παραδεχτεί πως ένιωθε τώρα, έτσι όταν του χαμογέλασε αργά, ξεφύσησε ανακουφισμένος ανταποδίδοντάς της το.
«Εντάξει» του είπε και σηκώθηκε από πάνω του.
«Που πας;» αναφώνησε τρομαγμένος και την έπιασε από το χέρι προτού προλάβει να περπατήσει μακριά του. Η καρδιά μέσα στο στήθος του άρχισε να χτυπάει με γρήγορους ρυθμούς, με τα δάχτυλά του να αρχίζουν να τη σφίγγουν ελάχιστα.
«Πάω να φέρω λίγο νερό και μια πετσέτα» εξήγησε γελώντας ελάχιστα από την αντίδρασή του. «Πρέπει να σε καθαρίσω» συνέχισε και όταν την άφησε πήγε προς το μέρος όπου ήταν η κουζίνα για να πάρει αυτά που χρειαζόταν. «Ξέρεις…» άρχισε να λέει καθώς έκατσε δίπλα του, έπιασε τη πετσέτα και ακούμπησε το βρεγμένο μέρος στο λαιμό του ξεκινώντας να καθαρίζει το αίμα από πάνω του. «νομίζω πως έχουμε μια ματωμένη σχέση»
«Ματωμένη;» ρώτησε ξαφνιασμένος αυτός και τη κοίταξε έντονα.
«Ναι» του απάντησε με ένα χαμόγελο. «’Η εσύ θα είσαι γεμάτος αίματα, ή εγώ»
