Αφότου έμαθε την αλήθεια και σιγουρεύτηκε πως ίσχυε, τον είχε πάρει τηλέφωνο και τον είχε ενημερώσει πως ο πατέρας της δεν είχε σκοτώσει τους γονείς του. Βέβαια, του έκρυψε την αλήθεια για το όπλο και γι’ αυτό που είχε σκεφτεί να κάνει. Του είπε επίσης πως καλύτερα είναι να σκεφτεί και πάλι τι θέλει να κάνει, μα εκείνος επέμενε πως δεν ήθελε να τελειώσουν τη σχέση τους, πως δεν είχε τίποτα να σκεφτεί.
Εκείνος ήθελε να την δει, της έλεγε πως έπρεπε να συναντηθούν, όμως αυτή δεν ήταν ακόμη έτοιμη, δεν ήθελε να τον δει γιατί ήθελε να τον αφήσει να το σκεφτεί καλά. Της είχε λείψει αρκετά, μα πρώτα έβαζε το δικό του καλό και μετά το δικό της, διότι αυτό είχε σημασία, να είναι εκείνος καλά.
Όμως, λίγες μέρες μετά της έστειλε μήνυμα και της είπε πως ήθελε να τη δει αλλιώς θα περνούσε από το σπίτι της, έτσι του υποσχέθηκε πως θα περνούσε αυτή την επόμενη μέρα από τη δουλειά του να μιλήσουν.
Το σχολείο πλέον γι’ αυτήν ήταν σα να μην υπήρχε. Τώρα τελευταία έλειπε πολύ συχνά, όχι γιατί είχε να κάνει κάτι σοβαρό, απλά δε πίστευε πως θα το τελείωνε έτσι κι αλλιώς.
Όταν έφτασε στη δουλειά του δε δίστασε λεπτό να μπει, τον βρήκε στη συνηθισμένη θέση του πίσω από τον πάγκο και απέναντί του στεκόταν ο Harry. Για κάποιο λόγο ένιωσε ανακούφιση που τον είδε να είναι εκεί μαζί του. Τους πλησίασε και τους χαιρέτισε χαμογελώντας. Ο Zayn ζήτησε από τον Harry να πάρει τη θέση του για λίγο και όταν εκείνος το δέχτηκε σηκώθηκε και πήγε δίπλα στην Ίζαμπελ, την έπιασε από το χέρι και την οδήγησε σε ένα μέρος όπου θα μπορούσαν να συζητήσουν ήρεμα οι δυο τους.
Καθώς κάθισαν στον καναπέ, εκείνος πέρασε αμέσως το χέρι του γύρω της και την τράβηξε κοντά του, έπιασε το πρόσωπό της και έκανε να τη φιλήσει μα αυτή τον σταμάτησε κάνοντας ελάχιστα πίσω το κεφάλι της.
«Μη…» του είπε σιγανά και ξετύλιξε το χέρι του για να μπορέσει να απομακρυνθεί από κοντά του. Έτριψε τα μάτια της και τον κοίταξε. «Το σκέφτηκες;»
«Δεν υπήρχε τίποτα να σκεφτώ» της είπε απότομα.
«Το σκέφτηκες;» ξαναρώτησε αυτή κοιτάζοντάς τον όλο και πιο έντονα.
«Όχι» της απάντησε από τα νεύρα του.
«Τέλεια!» αναφώνησε και σηκώθηκε από τη θέση της. «Σου είπα να το σκεφτείς…..» μουρμούρισε και έκανε να φύγει μα εκείνος την σταμάτησε πιάνοντας τον αγκώνα της και συγκρατώντας την.
