One day (dutch Niall Horan)

Chapter 2

*Nikki's pov*

'Nikki, kom je, het is al kwart over 7!' Hoor ik mijn moeder roepen.

'Jaaaahaa, ik kom al' schreeuw ik chagerijnig terug.

Ik schiet snel in de broek en de tanktop die ik voor vandaag had klaargelegd. Ik loop naar de badkamer, en gooi een plens koud water in mijn gezicht. Ik doe wat mascara op en loop naar beneden waar mijn moeder een uitgebreid ontbijt klaar heeft staan. Ik trek een hoofd van: Wat moet dit nou weer voorstellen? En mijn moeder zegt:

'omdat het je eerste schooldag is' met een big smile.

Ik ga aan tafel zitten en prop snel een croisantje in mn mond. Zodra ik klaar ben met eten trek ik mn leren jasje en mijn alstars aan. Ik zeg gedag tegen mn moeder en ze geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik ga naar buiten en trek de deur achter me dicht. Leuk, zo'n eerste schooldag zeg ik tegen mezelf en stap op de fiets.

*Aangekomen op school*

Ik zet mijn fiets in het fietsen hok en loop naar de ingang van de school, ik krijg kriebels in mn buik, niet van verliefdheid maar van de zenuwen. Ik hou hier nooit zo van. Ik loop naar de balie, er zit een klein vrouwtje met donker gevert haar en vraagt hoe ik heet. 'Nikki Hilds, ik ben nieuw hier op school' De vrouw knikt en tikt iets in op de computer. Ze loopt weg en komt even later terug met een blaadje die ze aan mij geeft. Ze wijst me de weg en ik loop de trap op, onderweg naar mijn eerste Franse les..

Ik zie een leraar voor de klas staan en ik klop op de deur. Hij draait zich geïrriteerd om en zegt

'en wie mag jij dan wel niet zijn?'

'Euhm, ik ben Nikki Hilds, en ik ben nieuw hier' zeg ik zacht.

'Oh ja daar heb ik een mailtje over gehad, ga maar zitten'

Ik zie een meisje met bruine ogen en lang bruin haar naar me glimlachen en wenkt naar me dat ik naast haar mag gaan zitten. Zodra ik naast haar ben neergeploft zegt ze:

'Hey ik ben Eleanor, let maar niet op deze chagrijnige docent hoor. Zo is hij altijd!'

Ik knik en glimlach naar het knappe en vrolijke meisje, ze lijkt me aardig. Als de docent iets wil gaan zeggen word de deur opengezwaaid. De docent schreeuwt weer wat. Ik hoor een jongens stem en kijk op. Als ik de blonde kuif met uitgroei zie, herken ik de jongen. Weer verdrink ik in zijn mooie ogen. Eleanor praat tegen me, maar het gaat er de ene oor in en de andere oor weer uit.
Pas als de jongen naar me toe loopt en aan de tafel naast me gaat zitten stop ik met staren. Hij grijnst naar me, en ik voel dat mijn wangen rood worden. Snel draai ik mijn hoofd weer naar Eleanor die nog steeds aan het praten is.

'Dat is Niall Horan, ik zou maar uit zijn buurt blijven als ik jou was. Hij is gevaarlijk'

Ik kijk Eleanor verward aan en focus me dan weer op de docent.

*Niall's pov*

Jezus weer te laat, nou die docenten kunnen me niks maken. Denk ik bij mezelf. Als ik het lokaal zie waar ik moet zijn, zwaai ik de deur open. Ik hoor de docent nog wat schreeuwen, iets van: nog iemand te laat?! Maar ik negeer het. Het enige waar ik me op kan concentreren is dat meisje, dat meisje van de winkelstraat. Ik loop naar d'r toe en ga naast haar zitten, ik zie dat ze naar me staart dus grijns ik. Ze bloost en kijkt snel weg. Wat is ze toch schattig.

*Als de bel is gegaan*

*Nikki's pov*

Ik loop naar de kluisjes toe om mijn boeken te verwisselen. Eleanor is haar vriendje gedag zeggen en haar zou ik de volgende les wel weer zien. Ik wil mijn kluisje open doen, maar iemand doet hem weer dicht. Ik hef mijn hoofd en kijk in de oceaan blauwe ogen van Niall.

'Wassup babe?'

Hij leunt nonchalant tegen de kluisjes aan.

'Ten eerste noem me geen babe, en ten tweede gaat je niks aan'

ik verbaas me dat ik zo brutaal antwoord durf te geven. Hopelijk ziet hij niet hoe ik sta te trillen op mijn benen.

'Oehh, kattig. Daar hou ik wel van'

Weer moet ik blozen, shit wrm gebeurd dit de hele tijd?! Hij ziet het en moet lachen. Waardoor ik nog meer moet blozen. Ik sla mijn kluisje dicht en loop snel langs hem naar de volgende les toe.

'Ik zie je nog wel'

Hoor ik nog vaag, maar ik reageer niet. Ik draai m'n hoofd nog snel om, en kijk recht in zijn ogen. Zo staan we een paar seconden? Minuten? Ik heb geen idee, maar ik word weer in realiteit gebracht door de bel. Ik loop snel door.

Wat doet deze jongen toch met mij, en waarom moet ik uit zijn buurt blijven?

----------------------------------------