*Nikki's pov*
Langzaam word ik wakker door de heerlijke geur van pannenkoeken. Ik kijk om me heen maar ik zie niemand. Dan verschijnt Niall's hoofd in de deuropening. Hij komt naar binnen gelopen met een dienblad in zijn handen. Ik zie pannenkoeken, versgeperste sinaasappelsap, en croisantjes. Hij heeft ook een vaasje met een kleine roos er in op het dienblad gezet. Wat is hij toch lief.
'Hier, eet dit maar lekker op!' Zegt hij terwijl hij het dienblad op mijn schoot zet.
'Ik ga douchen en me omkleden, want we moeten over anderhalf uur in het ziekenhuis zijn'
We hebben gisteravond meteen een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Stiekem heb ik hoop dat ons kindje gewoon nog leeft. Net als het kindje van Lou en El.. Maar Niall heeft me gezegd, dat ik daar niet van uit moet gaan. Want dalijk is het niet zo, en dan word ik weer depressief. Dat zijn Niall's woorden he, niet die van mij.
Maar hij heeft wel gelijk. Ik wil niet dat het weer word zoals een paar dagen geleden.. Dus het kindje leeft niet meer en ik ben gewoon dik. Daar moet ik het maar mee doen.
Ik begin aan mijn pannenkoeken, die heerlijk krokant zijn bij de randjes. Ik doe er een beetje stroop en een beetje poedersuiker op. Het is zo lang geleden dat iemand verse pannenkoeken voor me heeft gemaakt. Ik was de smaak alweer vergeten. Maar dit overtreft alles. Als engeltjes op je tong.. Heerlijk!
'Smaakt het, babe?' Niall komt de kamer binnengelopen met een handoek om zijn middel. Shirtless Niall doet me goed.
Ik knik hevig en Niall moet lachen.
'Ik heb een afspraak gemaakt bij een ander zieken huis, we zeggen gewoon dat je zwanger bent en dat we een echo willen laten maken om te kijken of het een jongen of een meisje word. We zeggen dus niks over het vorrige ziekenhuis, en het slechte nieuws wat we daar hebben gekregen, goed?' Terwijl Niall dit allemaal zegt loop hij naar de kledinglast in de kamer, hij pakt een boxer, gaat met z'n rug naar me toe staan, laat zijn handoek vallen en trekt zijn boxer aan.
Hij draait zich om en het enige wat ik kan doen is lachen.
'He, wat is er nou weer?' Vraagt Niall ook lachend.
'Niks, nou euh.. Ja ik weet het niet..'
'Sukkeltje van me' Zegt hij terwijl hij het dienblad van mijn schoot afhaalt en het naar de keuken brengt. Ik besluit md om te gaan kleden, ik douche vanavond wel.
Als ik me heb omgekleed, komt Niall de kamer weer ingelopen. Hij trekt zijn broek en tanktop aan en daarna ploffen we samen op het bed. Hij trekt me in een knuffel en fluisterd in mijn oor dat alles goed komt.
'Ik hou van je, Niall'
'Ik ook van jou, Nikki'
...
Ik lig op een lange tafel met mijn T-shirtje omhoog. Er komt een vrouw binnengelopen en schud ons de hand.
'Hallo, ik ben Dokter Teunissen. En jullie zijn Mevrouw en Meneer Horan, als ik het goed heb?' Zegt ze vriendelijk.
Ik en Niall kijken elkaar aan en moeten lachen.
'Ja, ja dat klopt' Zegt Niall dan uiteindelijk.
'We zijn nieuw hier, we voelde ons niet op oms gemak bij de vorrige doker, dus vandaar.' Zeg ik
'Oke, hopelijk hier wel' Zegt ze knipogend.
'Nou mevrouw, ben je er klaar voor?' Vraagt de dokter.
Ze trekt haar handschoenen aan en pakt een tube met doorzichtige smurrie. Ze spuit de doorzichtige smurrie op mijn buik, en pakt dan een apparaat waarmee ze heen en weer gaat over mijn buik.
'En?' Vraagt Niall nieuwschierig.
'En alles gaat goed, het hartje klopt prima en alles ziet er goed uit!'
Niall pakt mijn hand vast en knijpt er zachtjes in. Ik merk dat er een traan in mijn ooghoek zit en veeg hem onopvallend weg.
'Willen jullie het geslacht weten?'
Niall kijkt me twijfelend aan en ik knik.
'Is even kijken hoor, aha! Gefeliciteerd, het is een meisje!'
Niall kijkt me aan met een twinkeling in zijn ogen, alsof hij de gelukigste persoon op aarde is.
'Kijk, hier zie je dat ze aan het duimen is! En binnekort zal je haar voelen schoppen, dat is heel normaal, dus je hoeft er niet van te schrikken.' Zegt de dokter.
'Ik kan niet wachten' Zeg ik terug.
'Je bent nu in totaal 6 maanden zwanger, toch?' Ik knik. 'Nou, dan zie ik jullie weer over anderhalve maand! Als er iets mis is, moet je gewoon bellen hoor!'
Niall en ik bedanken de dokter en vertrekken dan uit het kamertje.
...
Samen met Niall lopen ik naar de auto. In de ene hand heb ik de foto's en met de andere houd ik Niall's hand vast.
'Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest Ni!'
'Ik ook niet Nik!'
_____________________
Helloooooooo!!
Ik weet niet of jullie het gezien hebben, maar ik heb een soort van proloog van Ladies first. geplaatst! Go check it out! Hope you guys like it! Btw, ik ben over de 2K. Jullie zijn geweldig! Lots of love!!Xo Noes

JE LEEST
One day (dutch Niall Horan)
FanfictionNikki Hilds, 17 jaar woont in Ierland Ze is pas naar Mullingar verhuisd met haar moeder. Ze mist haar vader heel erg en twijfelt of ze wel de goede keuze heeft gemaakt. Ze mocht kiezen, of bij haar vader blijven, of met haar moeder meegaan naar Mul...