One day (dutch Niall Horan)

Chapter 22

*Nikki's pov*

Er is alweer een week voorbij gegaan en het scheurtje in mijn wenkbrouw is bijna verdwenen. Niall heeft al die tijd overdreven goed voor me gezorgd. Hij is zo lief, hij heeft zelfs eten voor me gemaakt. Het smaakte niet super. Maar het ging om het idee. We zijn nu bij mij thuis en vanmiddag gaan we zwemmen met Zayn, Louis, El en Perrie. Ik heb er super veel zin in.

'Zullen we nog even wat lekkers halen bij de supermarkt?' Zegt Niall.

'Ja is goed. Ik pak even mijn spullen' Zeg ik terug.

....

We lopen door het gangpad van alle koekjes en snoepjes. Dan staat Niall stil. Hij pakt een pak koekjes uit het rek en kijkt me dan met een pruillip aan. Ons mandje ligt al vool met snoep en andere ongezonde dingen.

'Nou vooruit. Deze kan er ook nog wel bij' Zeg ik.

Niall geeft me dankbaar een kus en we lopen naar de kassa. Zodra we alles op de loopband hebben gelegt en hebben afgerekend, lopen we terug naar Niall's auto. Als we in de auto zitten onderweg naar het meer komt er een leuk liedje op. Ik zet de radio harder en neurie zachtjes mee. Tot mijn verbazing hoor ik dat Niall ook mee zingt. Hij weet de tekts ook.. Het is een langzaam liedje. We zijn al bij het meertje aangekomen en Niall stopt de auto. Hij laat de radio aanstaan, en dan komt het refrein.

'It makes your lips, so kissable. And your kiss, unmissable. Your fingertips so touchable. And your eyes. Irisistible.

Samen zingen we de rest van het liedje. En als het is afgelopen hoor ik ineens geklap. Ik was vergeten dat de ramen open stonden. Daar staan Louis, Zayn, El en Perrie uitbundig te klappen en te juichen. Niall geeft me een knipoog en ik stap blozend uit de auto. Daarna begroet ik iedereen. Als we onze spullen hebben gepakt legt iedereen zijn handdoek neer. Ik zie dat El en Perrie hun kleding al uittrekken om vevolgens in hun bikini te gaan zonnen. Ik durf mijn kleding eigenlijk niet uit te trekken en ik raak een beetje in paniek. Niall ziet het en fluisterd in mijn oor.

'Don't worry babe, je bent perfect zoals je bent'

Ik glimlach naar hem en trek dan uiteindelijk mijn hemdje uit. Mijn broekje laat ik nog even aan. Zodra alles klaar ligt, duiken de jongens gelijk het meer in. Maar ik, El en Perrie blijven nog even zonnen. Het is heerlijk weer. Echt waar. Maar ik vind het net iets te koud om te gaan zwemmen.

'Wij hebben heel veel vreten mee genomen. Niall wilde het liefst al het lekkers mee nemen' Zeg ik terwijl ik al het eten uit de boodschappentas haal.

'Lekker!' Zeggen El en Perrie tegelijk.

We maken een zak ships open en gaan dan liggen. Ik sluit mijn ogen terwijl we een beetje aan het kletsn zijn. Dan hoor ik ineens gegil. Voordat ik mijn ogen open kan doen voel ik dat ik word opgetilt, en na enkele secones voel ik dat ik in het water ben gegooid. Ik kom happend naar lucht boven en zie dat El en Perrie ook in het water liggenDe jongens piesen in hun broek van het lachen. Maar ik vind het niet grappig. Zo te zien El en Perrie ook niet. Dan zegt Niall:

'Kom op nou girls, jullie gaan me toch niet vertellen dat jullie deze niet aan zagen komen'

Ik en de meiden kijken elkaar aan. En het is net of we elkaars gedachten kunnen lezen. We doen net of we super boos zijn en we lopen woest het water uit. Als ik me snel omdraai zie ik Niall volslagen kijken.

*Niall's pov*

'Zijn ze nou echt boos, of is dit een grapje' Breng ik volslagen uit.

'Ik weet het niet man, maar wat boeit het. Zo zijn alle vrouwen. Beantwoord Zayn mijn vraag.

Ik haal mijn schouders op en kijk wat de meiden aan het doen zijn. Ik zie dat Nikki iets uit de boodschappen tas haalt en ik kijk daarna weg. Wacht, wacht is even. Ik herken de verpakking uit duizende. Dat zijn mijn lievelingskoekjes! Die mogen ze niet op eten! Ik probeer zo snel mogelijk het water uit te komen maar Nikki ziet me al aankomen. Snel proppen ze alle koekjes in hun mond en als ik ben aangekomen bij de handdoeken is de verpakking leeg.

'Karma wis aw  bwitch' Zegt Nikki met volle mond.

'Maar dat zijn mijn koekjes!' Is het enige wat ik kan uitbrengen.

Dan merk ik dat er een grijns op mn gezicht verschijnt. Ik til Nikki op, alweer. En ren naar het water. Alweer. Ze gilt het uit. 'Laat me los! Nu, Horan!' Brengt ze lachend uit. Ze slaat met haar vuisten op mijn rug. Maar ik ben te sterk. Zodra ik Nikki het water in gooi, duik ik er achterna. Als ze boven komt zegt ze proestend:

'Dit word wel een beetje oud he Ni'

'Maar hij blijft leuk' Zeg ik terug.

Daarna druk ik mijn lippen op die van haar. Ik hoor gejoel op de achtergrond, maar dat boeit me niet. Als ik Nikki kus. Is het net of ik alleen ben op de wereld. Alleen met haar.