6.Bölüm

14.9K 1K 55
                                    

Sustuklarımız
Susamadıklarımızdan daha fazla yer etmiş gönlümüzde
Başımızdan yastığa düşmüş ak hayallerimiz
Belki günün birinde diyerek geçmiş yıllar
Günün birinde sevda güler bizede
Dualarımızın vakti,dünyadadır belkide...
~FurkanBingöl

•İKİ HAFTA SONRA•

"Anne ben çıkıyorum!" Dedim seslenerek.

"Nereye?" Dedi yanıma gelirken.

"Kitap alacağım.Hemde Hikmet Anıl Öztekin'in Fesleğen kitabını!" Dedim heyecanla.

Çok iyi duyumlar almıştım Fesleğen kitabından.Ve sonunda bana da nasip olacaktı onu okumaya.

"Tamam geç kalma!" Dedi mutfağa yönelirken.

"Allah'a emanet ol!" Dedim anneme ve kapıyı örttüm.

Ben öyle yürürken çekirdek çitleyen teyzelere gülerek selam veriyordum.
Musa ve arkadaşları yine topu üstüme attıklarında bende topu alıp var gücümle uzak bir yere fırlattım.
"Gözde abla ya!" Dedi hayıflanarak.

"Bana bir daha topu fırlatırsan Musa ne yapacağımı iyi biliyorsun." Dedim onu tehdit ederek.

Yanımdan surat asarak geçen Bilgi teyzeye aldırmak istemeyerek yürümeye devam ettim.
Oğluyla evlenmemi çok istiyordu.Ben kesin bir şekilde hayır deyince hakkımda olur olmaz şeyler söylemeye başladığı için aramızda bir husumet vardı.

İnsanları anlamıyordum.Hayır dediğim için sevgilim mi olması lazımdı illa.Hemen yapıştırırlar sana o lafı.
Bana iftira atarak hakkıma girdi.
Ne diyeyim.Allah ıslah etsin.

Sonunda kitapçıya girdiğimde içimi bir heyecan kaplamıştı.Ah kitaplar....sevdalıydım ben size...

Fesleğen kitabını armaya koyuldum hemen.
Tabi kalabalık olması işimi biraz zorlaştırıyorsun.
Sonunda bulduğumda heyecanla elimi uzatmıştım ki başka biri onu kaptı.
Tek bir tane kalmıştı ve onu da kaptırmışmıydım?

Başımı kaldırdığımda şaşkınlıkla gözlerimi hemen çektim.Kalbim hızla atmaya yanaklarım ise yanmaya başlamıştı.Ellerim titriyordu heyecandan.

"Sen mi alıyordun?" Dedi tuhaf bir şekilde.

"Şey...Evet." Dedim gözlerim yerdeyken.Sesim hafif titremişti.

"Öyleyse al." Dedi mahçup olduğu anlaşılan sesinden.

Başımı kaldırıp kitabı biraz geri ittim.
"Hayır gerek yok." Dedim heyacandan titreyen sesime engel olamayarak.

"Gözde." Dedi bastırarak. Adımı söylediğinde yanaklarım kırmızı rengi geçmişti.

"E-efendim?"

"Al işte.Zorlama beni." Dediğinde kitabı aldım.

"Teşekkür ederim." Dedim.Arkamı dönüp kasaya koşar adımlarla gittim.

Ödeyip çıkışa doğru yürüdüm.İstemeyerek arkamı döndüm ve en son onunla konuştuğum yere baktım.Yoktu.

Ne bekliyordun?

Hatırla Gözde o seni sevmiyor!

Başkasına aşık,
bir başkasına vurgun.

Bunu söylememle gözlerim doldu.
Kitapçıdan hemen çıktım.İstemsizce gözümden bir yaş aktı.

Hızla evime giden yoldan yürürken O'nun bal rengi gözleri geldi aklıma.
Beni gördüğünde değişik bir duygu geçmişti gözlerinden.
Bunu beni her gördüğünde fark ediyordum.

Sana namahrem O!

O başka birini seviyor.
Unut O'nu,unut artık!

Gözümden bir yaş daha aktı.

-

Genç kız hızla kitapçıdan ayrılırken genç adam Hamza,kitapçının en ücra köşesinde durmuş genç kıza bakmamaya çalışıyordu.

***
Beğenmeden geçmeyin!

Yüreğimin Zarif AcısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin