Fon müziğini açıp öyle okuyun.
Çok yorgunum...
Öyle temizlik yaptıktan sonraki yorgunluktan bahsetmiyorum yada derslerin,sınavların, okulun verdiği yorgunluktan da bahsetmiyorum.
Ben ruhumun yorgunluğundan bahsediyorum.
Ne kadar da zormuş ruhun yorgunluğu,ne yapsan geçmeyen bir yorgunluk...
Kulak ver söylediğime,bilinmeyen.
Niye insanlar acıtmaktan bu kadar hoşlanıyorlar?
Zayıf bir noktanı yakaladıklarında,yarana tuz basıp geçiyorlar?
Ben öyle insanlar tanıdım ki,yüzü yok.
Halbuki her insanın bir yüzü vardır,olmalı.
Ama o insanlar rolden role,karakterden karaktere yüzden yüze bürünebilen bir çeşit mahluktular.
Ve bende onların yüzüne kanan bir şahsiyettim.
Eski gülüşünüzü özlediğiniz oluyor mu?
Eski arkadaşlığını,hani artniyetsiz arkadaşlığı..
Ben çok özlüyorum.
Ah...kalbimde uçuşan kelebekler son zamanlardır hareketsiz.
Uçuşsun istiyorum,uçmuyor bu bir tür tükenmişlik hissi...
Kendi halinde bir insanım bende.
Hiç kendi kabuğunda duran insanlarla karşılaştınız mı? Böyle art niyet beslemeyen,kendi gibi olan,özü sözü biriyle tanıştınız mı?
İnşallah çıkar çünkü buna iyi kalmaya çalışanların çok ihtiyacı var.
İyi kalabilenlerin,içinde bir yerlerde hâlâ iyi kalmaya kendini zorlayanların çok ihtiyacı var.
Evet,doğru duydunuz.
Siz fark etmeseniz de iyi kalmaya çalışmak da bir savaştır bana göre.
Neden mi?
İyi niyetinizi kötüye kullananlarla karşılaşacaksınız.
İki yüzlülerle ve karaktersizlerle karşılaşacaksınız.
Kim olursan ol,hayatında seni çekemeyen ve kıskanan insanlar daima olacak.
Giydiğini,olduğun konumu,başarını,güzelliğini ve kalbini kıskananlar olacak.
İyi kalabilmeni kıskanacaklar,çünkü,
Allah iyilerle beraberdir.
Ben öyle herkese güvenmem çocukken de öyleydim,hemen hemen kimseye güvenmezdim.Ama büyüdükçe sorunlar artınca bazı olaylar geçince başına, insan bir şeye tutunmak ister.Karşındakinin seni anlamanı istersin.Sana sırdaş olsun derdine ortak olup,yanında durmasını istersin.
İstersin işte...
Gerçek istemekle olmuyor maalesef.
Biz insanlar fani olandan medet umuyoruz,güveniyoruz,ihtiyaç duyuyoruz,merhamet arıyoruz.
Ve çoğu zaman hayalkırıklığına uğruyoruz.
Halbuki baki olan yalnız Allah'tan medet umsaydık böyle olmazdı.
Çünkü Allah ona güveneni yarı yolda bırakmaz.
Çünkü Allah merhametlerin en merhametlisidir.
Sana çevrendeki insanlardan inan ki daha çok değer veriyor.
O seni yarattı.
Seni görüyor ve seni biliyor.
Unutma,bugün kalbini kıranlar yarın ahiret gününde hesap verecekler.
Bırak kırsınlar seni,tatmin etsinler kendilerini yaptıkları kötülüklerle.
Gülsünler sen ağlarken.
Bırak incinen ruhunu Rabb'in onarsın.
Her kırıldığında daha çok yaklaşacaksın Rabb'ine.Her üzüldüğünde daha çok bağlanacaksın Allah'a.
Ve kapını güzel günler çalacak,çünkü sen mutluluğuna da,mutsuzluğuna da,şükretmeyi öğreneceksin.
Hamd etmeyi,sabretmeyi öğreneceksin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimin Zarif Acısı
Espiritual"Seni nasıl karım diye koynuma alırım?" Buğday teni,biçimli kaşları,uzun kirpikleri ve badem şeklinde gözleri onu güzel kılıyordu. "Nasıl bu yaşta anne olmana sebep olurum?" *Tüm haklar saklıdır.
