Bazen çok düşünüyorum.
Bahçeye bakan pencere köşeme kurulur,uzaklara dalarım.Hele o çayım yok mu o çayım, tüten dumanı beni bir başka aleme götürürdü.
Kolum yavaşça hareket edip küçük tahta masama yaslanıverirdi.
Sonra kitabımın açık sayfasına kayardı gözlerim,
"Göğsünün daraldığını biliyoruz."(Hicr/97)
"Rabb'in için sabret."(Müddessir/7)
"Şüphesiz Rabb'in sana nimet verecek ve sende hoşnut olacaksın."(Duha/5)
Sıkıntıyı sana verenin,
seni ondan kurtarmaya da gücü vardır.
Sen yeterki sıkıntıya düşünce,
senide de sıkıntıyı da yaratana yönel...
Yutkunmaya başlarım.
Çayıma uzanırım yavaşça,sıcaklığı parmağımı yaksada bırakmayıp içmeye başlarım.
Bırakıp iki saniye sonra tekrar uzanır tekrar içerim.
Dudaklarımda ufak bir tebessüm.
Tebessüm ederim.
Yaptıklarıma,bana yapılanlara,olanlara ve şimdiki durumuma.Şimdiye dek yaşadıklarıma...
Sonra kalbim sızlar.
Öyle değil böyle gözlerimi doldurtacak kadar sızlar yüreğim.
Sağıma bakarım sonra soluma bakarım ve benim aslında sevdiğim sessizlik birden rahatsız olmamı sağlar.
Birden annemi özlerim.
Halbuki annem bir duvar arkada ama ben yine de özlerim,annemin neşeli gülüşünü özlerim...
Keder akmayan gözlerini...
Hep gülen annemi,tebessüm ettiği zaman bile buruk bakan annemin eski gülüşünü...
Sonra,babamı özlerim.
Ve sırtım bükülür...büküldükçe daha çok bükülür...
Benim sırtımda dağ gibi bir babam yoktu,nasıl bükülmesin belim?
Sonra,sonra dudaklarım titrer ve eskiden kahkaha atarak abimle koşuşturduğumuz bahçeye hüzünle bakar olurum.
Keşke hiç büyümeseydik.
*
Ben paniklemiş ve korku dolu gözlerle ne yapacağımı düşünürken Yiğitin sesini duydum.
Yol vermez suratı keskin bakışlar atıyordu.
"Bağırmanın çağırmanın bir anlamı yok."Ardından gecenin karanlığında evden çıkmadan önce boynuma taktığım yeşil ince şalımı havaya kaldırdı.
"Hanımefendi şalını düşürmüştü."
Hemen öne atılıp yanına yaklaşıp şalı elinden aldım usulca.
"Teşekkür ederim."
Cevap vermeden hızla yanımdan uzaklaştı.
Arkamdaki siluete dönmek istemiyordum.
Onu görmek istemiyordum.
"Gözde?"
Arkamı döndüm lakin yüzüne bakmadım.
Artık istesemde bakamazdım.
"Efendim?"
"Akşam akşam ne işin var dışarıda?"
Şaşkınlıkla gözlerimi belirttim.
Ruh değişimi normal miydi onun?
"Markete gidecektim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimin Zarif Acısı
Espiritual"Seni nasıl karım diye koynuma alırım?" Buğday teni,biçimli kaşları,uzun kirpikleri ve badem şeklinde gözleri onu güzel kılıyordu. "Nasıl bu yaşta anne olmana sebep olurum?" *Tüm haklar saklıdır.
