20. BÖLÜM - ZOR ZAMANLAR

18.8K 1.3K 41
                                    


"Anasını satayım, bileydim takmazdım lan o yüzüğü. Anlamadım ki ben bu işten bir şey."

"Herkes uyumuştur, anahtarın var mı?"
"Var, ben hemen ufak bir çanta hazırlayıp geliyorum. Bekle beni."
"Tamam, gecikme ve bekliyorum, hem de sabırsızlıkla." Dedi fısıldayarak.
Nefes arkada uyuyan oğluna baktı, sonra adamın dudaklarına bir öpücük bırakıp, kaçtı.

Eve sessizce girerken birden ışıklar yandı.
"Ay! Nevin teyze sen miydin? Ödüm koptu."
"Merak ettim kızım sizi, gerçi bizim haytayla olduğunu biliyordum ama..." kadının yanında çocuğu göremeyince, telaşla "Gökdeniz nerede?" diye sordu.
"Şey Nevin teyze bugün biraz yoğun bir gündü. Gökdeniz, Aslan'ın babası olduğunu öğrendi."
"Gerçekten mi? Ay, nasıl karşıladı."
"Şimdilik iyi, yani hemen kabullendi. Aslan'ı da seviyor tabi. Bir de..."
"Eee?"
"Şey... Imm. Aslan bana evlenme teklif etti."
Nevin hanım resmen kızı kucaklamıştı. Sonra geri çekilip, kızın yüzüne baktı. "Sen de kabul etmişe benziyorsun."
Nefes elini kaldırıp yüzüğü gösterdi. "Evet, kabul ettim."
"Çok sevindim. Ee hala soruma cevap vermedin. Gökdeniz nerede? Yoksa babasında mı kaldı?"
"Şey, evet yani. Orada kalmak istedi. Bende küçük bir çanta hazırlayım dedim." Yüzü kızarmıştı.
"Galiba, birtek o kalmayacak."
"Şey..."
"Olmaz öyle şey. Sen git oğluna bir çanta hazırla bakayım. Gel sonra." Dedi yalancı bir öfke ile.
Nefes yalvaran gözlerle baktı kadına. Ama kadında hiç bunlara kanacak göz yoktu. "Hadi Nefes. Benim oğlanı biraz süründürelim. Yoksa bu düğün gelecek yaza kalır."
Nefes üzgün gözlerle yukarı çıktı. Oğluna bir çanta hazırladı ve tekrar kadının yanına indi.
"Ver bakalım." Dedi Nefes'ten çantayı alarak.

Kapıyı açtı, oğlunu arabaya yaslanmış beklerken buldu. Kapı açılınca birden yerinden doğruldu, ama kapıdakinin annesi olduğunu fark edince kaşlarını çattı. Arkasında da Nefes yavru kedi bakışları ile ona bakıyordu.
"İyi geceler oğlum."
"İyi geceler anne. Hayırdır?"
"Hayır, hayır oğlum benim, tebrik edeyim dedim. Evlenme teklif etmişsin."
Aslan birden gülümsedi. "Evet." Dedi çapkın bir gülümseme ile.
Kadın başını salladı. "Eee nişanlı sayılırsınız artık yani."
"Sayılır değil, nişanlıyız resmen." Dedi kendinden emin bir şekilde.
"İyi, o zaman hayırlı olsun ne diyelim. Çok sevindim. Bunda oğlunun eşyaları var. Akşam sende kalacakmış."
Aslan anlamamış gibi bir annesine bir arkada duran Nefes'e bakıyordu. Acaba utandı da diyemedi mi?
"Şey, Nefes de gelecek anne. Ama sana çekindi demeye her halde?" bakışlarını annesinin arkasındaki kadına çevirdi.
"Yok, dedi de. Ee artık nişanlısınız. Burası da kız evi. Evlenmeden sende kalamaz. Münasip değil."
"Ne değil ne değil?" dedi yüzünü buruşturarak.

"Münasip değil oğlum. Nişanlı bir kızın bu saatlere kadar sokakta kalması da uygun değil. Bugün özel diye idare ediyorum sizi. Bundan sonra daha usturuplu saatlerde gelirsiniz. Ha unutmadan, uygun olduğun bir akşam istemeye gel kızı. Şu düğünü de konuşalım. Uzatmaya gerek yok."
Aslan ağzı açık annesine bakıyordu "Emin ol hiç uzamayacak. Bu ne ya? Anne farkında mısın bilmiyorum ama bizim bir oğlumuz var ve onu leyleklerin getirmediğini hepimiz bilmiyoruz değil mi?" bu sefer Nefes arkadan gözlerini pörtletti.
"De sus, edepsize bak sen. Biliyoruz nerenle geldiğini o çocuğun. Bundan sonra böyle. Burası kız evi. Öyle zırt pırt da gelinmez. Haber verirsin, müsaitsek gelir, bir kahve içersin."
"Yuh! Hay müsa-İTİNİZE!" diye homurdandı. "Ne yani şimdi ciddi ciddi Nefes benimle gelmiyor mu?" diye sinirle sordu.
"Hayır gelmiyor."
"Peki, anne bunu sen istedin. Savaşsa savaş."
"Ne savaşı oğlum, usul bu."
"Usulüne başlatma ya. Çocuğumuz var bizim." Nefes'e baktı, "Cumartesi düğün var hayatım. En hızlı organizasyon şirketini bulup, düğünü yapacağım."
Annesi onu arabaya doğru iteklemeye başladı. "De hadi deli oğlan. Evli evine köylü köyüne."
"Seni bu saraydan da bu kötü kalpli kraliçeden de kurtaracağım prenses. Bana güven. Kimsenin gücü yetmeyecek bizi ayırmaya." Diye bağırırken, Nefes adamın haline gülüyordu.
"Halt etmişsin sen, kurban ol sen bu kraliçeye."
Arabaya binerken annesine son kez baktı. "Kötü kalpli." Dedi ve gaza bastı.

SON NEFES - Son Serisi I - FİNALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin