Her aşk 'Seni seviyorum'la başlamaz,
Her yürek ilk görüşte aşık olmaz...
Bazen ateş,
Bazen nefret,
Bazen arzu,
Tutku ve istektir aşkın başlangıç noktası...
Bitiş çizgisinde ise bizi neyin beklediği bilinmez...
Mutlulukla akan yaşlar mı
Yoksa ayrılık...
Nefes’in eli ağzına gitti. Bugün doğum günüydü. Nasıl da unutmuştu. Telefonuna mesaj geldi. A: “Giyinme odasında ki elbiseyi giy. Aşağıda araba seni bekliyor.”
Neler oluyordu?
Omuz silkti ve duşa girdi. Yarım saat sonra aşağıda hazırdı. Arabanın kapısı açıldı ve içine bindi. Yine beyaz papatyalar. Gülümsedi. Araba durduğunda geldikleri yere baktı. İyi de burada ne işleri vardı? Bu ev duruyor muydu?
Asansöre bindi ve unutmadığı 0105 olan şifreyi girdi. Kata geldiğinde yüreği hopluyordu. Aslan aynı yıllar önceki gibi bekliyordu onu. Yemek masası bu sefer kahvaltılıklarla süslenmişti. Nefes indiğinde etrafına baktı. Her tarafta vazolara yerleştirilmiş beyaz papatyalar vardı.
”Hoşgeldin Nefes...” “Hoşbuldum.” Dedi gülümseyerek. “Buranın sendeki anısını yok etmek istedim. O siyah günleri beyaza boyamak istedim.” Sonra gülümseyerek elindeki kağıdı ona uzattı. “Bu ne?” “Bir sözleşme.” Göz kırptı.
Nefes yüzünü buruşturdu. Eline aldı ve okudu. Tek bir madde vardı.
“Ömrümüzün sonuna kadar benimsin kadın.”
Nefes gülümsedi ve adamın boynuna atladı. “Seninim aşkım.” Dedi onu öperek. O gece her şey bambaşkaydı. Her dokunuş bir özür, her öpücük bir yalvarıştı. Aslan ona pişmanlığını dile getirdi, Nefes’i bıraktığı günlerin acısını silmeye yeminliydi ve başardı da.
YILBAŞI GECESİ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
