- Jesteś cholernym szefem gangu i dowiaduję się tego nie od ciebie, ale kurwa od jakiegoś obcego mężczyzny, który przyszedł do nas do domu! I ty mi mówisz, żebym był spokojny tak?! Jak ja mam być spokojny dowiadując się takich rzeczy?! - wykrzyknął. To była ich pierwsza poważna kłótnia. Zayn czuł się oszukany.
- Kurwa, nie chciałem ci tego mówić, żeby cię chronić, okej?!
- Jak mnie chciałeś chronić?! Codziennie kłamałeś, że idziesz do pracy, tymczasem robiłeś jakieś niebezpieczne rzeczy!
- Po prostu lepiej było, jak nie wiedziałeś, dobra? Przynajmniej nie musiałeś się martwić. - Liam warknął i zamknął się w gabinecie. Zayn w tym momencie ubrał kurtkę i trzaskając drzwiami, wyszedł z domu. Już robiło się ciemno, więc niemądrym pomysłem było wyjście o tej porze z domu, tym bardziej po tym, czego się dowiedział.
Szedł tak kilkanaście minut, kiedy usłyszał za sobą kroki, a chwilę później poczuł szmatkę przy nosie. Podczas szarpaniny nieumyślnie nabrał dużo powietrza, przez co zaciągnął się substancją i stracił przytomność.
🎄☃️🎄
Obudził się przywiązany do jakiejś zardzewiałej rury. Rozglądnął się na boki, zauważając niedaleko materac oraz miskę z wodą. Wzdrygnął się i sekundę później drzwi się otworzyły.
- Wreszcie się obudziłeś. - kojarzył ten głos, lecz nie wiedział skąd.
- Pierdol się. - odchylił głowę do tyłu, kiedy mu się w niej zakręciło. - Wypuść mnie. Liam i tak mnie znajdzie.
- No to skoro cię znajdzie, to nie będę cię wypuszczać. - parsknął i poklepał Malika po policzku.
🎄☃️🎄
Obudziły go hałasy i przez chwilę był zdezorientowany tym, gdzie się znajduje. Po chwili wszystko sobie przypomniał i zdziwił się, że mógł wstać. Niestety drzwi były zamknięte, więc jedynie usiadł na materacu.
On wcale nie był przerażony sytuacją w jakiej się znajdował. Może to dlatego, że wiedział kim jest Liam i mógł liczyć na to, że go znajdzie.
Po chwili drzwi się otworzyły i wszedł przez nie jego ukochany.
- Liam... - szepnął. - Tak bardzo cię przepraszam. - przytulił się do niego mocno.
