SERSERİ

Kaçış

"O senin bebeğin tatlım " duyduğum sözcüklerle beynimde tekrarlanıyordu ,boşlukta gibiydim. Boktan olan hayatımı daha da batıran o sözcükler beynime kazınıyordu. Bu hale nasıl gelmiştim ? Zorla bana sahip olan bir adamdan kurtulmaya çalışırken içimde ona da ait olan bir parçadan nasıl kurtulacağım ? En önemlisi de aileme bu durumu nasıl açıklayacaktım.

"Hey tatlım neden ağlıyorsun ? Anlat bana " ne bekliyordu ki gülüp eğlenmemi mi ? Zayn 'in boynuna atlayıp 'Çocuğumuz ' olacak diye sevinmemi mi bekliyordu.

"Beni endişelendiriyorsun , sevgilini çağırmamı ister misin ? "

"Hayır , hayır . B-ben bu çocuğu istemiyorum , l-lütfen alın onu içimden " ardı ardına akan gözyaşlarımı silerek bakışlarımı bana şaşkınca bakan Bayan Morgan ' a çevirdim.

"Tamam önce sakin ol ve bana neden aldırmak istediğini anlat . Anlat ki sana yardımcı olabileyim " ona güvenebilir miydim ? Artık kime güveneceğimi bile bilmiyordum. Akmakta olan gözyaşımı silerek içime derin bir nefes çektim, sakinleşmeliydim. Bayan Morgan masasının üzerinde bulunan peçete kutusunu alıp odasının kapısını da kilitleyerek yanıma oturdu. Verdiği peçeteyle gözyaşlarımı kuruladım. Gerçi neden yaptıysam , zaten yenileri gelecekti.

"B-ben bu çocuğu i-istemiyorum çünkü..." söylemeli miydim ? Ya bu anlattıklarıma inanmaz ve bu olayı Zayn'e anlatırsa ?

"Çünkü ? "

"Çünkü onun -Zayn'in- s-sinir problemleri var , i-ilacını kullanmadığında k-kendini kaybediyor ve etrafındaki herkese zarar v-veriyor " engel olamadığım hıçkırığım oda da yankılanınca söyleyeceklerim yarıda kesilmişti. Umarım Zayn ağladığımı anlayıp içeri girmezdi.

"Şşht , lütfen ağlama ve bana bu bebeği aldırmak istemendeki asıl nedeni söyle, lütfen " Bayan Morgan eliyle sırtımı sıvazlayarak beni rahatlatmaya çalışıyordu. Elimdeki peçeteyle tekrar göz yaşlarımı kuruladım.

"Y-yine bir gün öfkesine yenik düşüp s-sinir krizi geçirdi... ve b-bana z-zorla sahip o-ol... oldu " elimdeki peçeteden bakışlarımı ayırıp Bayan Morgan'a diktim.

.Yüzündeki ifadeden şaşkınlığı anlaşılıyordu. Kendimi az da olsa rahatlamış hissediyordum. Her şey yetmiyormuş gibi birde onun parçasını taşıyordum .Ondan ve ona ait her şeyden kurtulmalıydım.

"B-ben ne diyeceğimi bilmiyorum ama sana yardım edeceğim " kollarımı Bayan Morgan'a dolayarak başımı omzuna yasladım.

"Çok t-teşekkür ederim b-beni bu cehennemden kurtaracağınız için "

"Tamam ,tamam seni rahatça düşünebilmen için gizlice buradan çıkaracağım "

"Düşünmeme gerek yok ben kararımı çoktan verdim Bayan Morgan , bu çocuğu istemiyorum " "Seni anlıyorum ama lütfen biraz düşün pişman olacağın kararlar almanı istemem "

"Pekâla ama kararım ne olursa olsun yapacağınıza söz verin "

"Söz veriyorum tatlım, kararın ne olursa olsun saygı duyacağım . Şimdi seni muayene olacağın bahanesiyle yardımcımla yollayacağım .Sende lavaboyu kullanman gerektiğini söyleyip onu atlatacaksın ve sana verdiğim adrese gideceksin "

"Tekrardan teşekkür ederim ama ben kendi başımın çaresin- "

"Bu işte sana yardımcı oluyorsam benim gözetimim altında olacaksın " karşı gelmemin bir faydası olmayacağını bildiğim için daha fazla ısrar etmedim. Bayan Morgan küçük bir kağıdın üzerine bir şeyler yazdıktan sonra bana uzattı. Üzerinde bir adres yazıyordu.

"Çok dikkatli olmanı ve ortalıklarda fazla dolanmamanı istiyorum."

"Dikkatli olacağım " Bayan Morgan asistanını gelmesi için haber vermişti bile. Derin bir nefes alarak sakin görünmeye çalıştım. Bu işi başarabilirdim , ondan kurtulabilirdim.