chapter 6

116 8 2
                                    

Charlee POV

Nagising  ako ng may narinig akong ingay.  Unti unti kong minulat ang aking mga mata,  pinilit  kong umupo pero pinigilan naman ako ni Carter at napansin ko din na nasa hospital pala ako.

"bakit ako nandito? Ano bang nangyari? "

" girl na food poison ka daw? Bakit naman kasi hindi mo sinabing hindi ka pala sanay kumain ng street foods at maggala sa isang public supermarket sana hindi na tayo tumuloy? Ayan tuloy nagkasakit ka pa! " nag-aalalang sabi ni Mila.

" Mila stop... wag mo syang sisihin... It's my fault... Alam kong ayaw nyang kumain akala ko Umaarte lang sya, kaya naman pinilit ko syang kumain.... And I'm sorry for doing that to you Charlee. I'm very sorry.  But don't worry dahil kasalanan ko naman ito, ako muna ang mag-aalaga sayo hanggang maging mabuti na ang pakiramdam mo.  At  sa bahay ko muna ikaw tutuloy paglabas mo dito. " nabigla naman ako sa sinabi ni Carter.  May tinatago din naman pala syang kabaitan.

" No... Carter you don't have to do this. It's fine. Naiintindihan kita at sapat na sa akin ang nag sorry ka.  Saka tingnan mo nga ako, di ba okay na ako? "

" it's a no Charlee, sa ayaw at sa gusto mo aalagaan kita. Kahit hanggang Sunday lang. Please naman pumayag ka na. Para naman makabawi na ako sa iyo. Dahil alam ko hindi maganda ang una nating pagkikita. At higit sa lahat ang sabi ni Doc kailangan mo pa daw magpahinga. Please charlee pumayag Kana. "

" sige na Charlee pumayag Kana  mabait naman yan si Carter" - Mila

"naipagpaalam ka narin namin sa mga katulong mo.  Pero hindi pa namin nasasabi sa parents mo ang nangyari.  Gusto mo ba ipagpaalam ka rin namin sa kanila? " Migz

" ano ba ang number ng parents mo. Tatawagan namin sila, hihingi narin kami ng pasenysa dahil sa nangyari. " Gab

" No!  I mean you don't have to call my parents. Kasi masyado silang busy, ayaw ko na man silang mag - alala pa.  Kaya sige pumapayag na ako. " napasigaw naman akodahil sa sinabi ni Gab.

" are you sure Charlee kasi kung ayaw  mo naman maintindihan naman namin. "-Xavier

" yes sigurado na sya Xavier... Diba Charlee..? " sabat naman ni Carter.

" okay lang naman sakin. "

Biglang  tumayo si Xavier.

" aasikasuhin ko lang yung bills para  sa  paglabas mo.  Sige mauuna na muna ako. "

"Wait Xavier! thank you... pati narin sa inyo..."sabay lingon ko sa kanila.

"Its okay Charlee. What are friends for?" Sabi naman ni Xavier saka sya lumabas ng kwarto.

Carter POV

Pagkalabas ni charlee sa hospital dumaretso na kami  sa bahay.  Paalis pa lang kami sa hospital ay tinawagan ko na si manang para ayusin yung Room na tutuluyan ni Charlee. Pagdating namin sa bahay, nakatulog pala si Charlee plano ko na sanang buhatin sya  papunta sa kwarto kaso naunahan na ako ni Xavier kaya naman itinuro ko na lang sa kanya ang daan papunta sa kwarto.  Ng makarating na kami binuksan ko ang pinto at dahan dahan namang ibinaba si Charlee sa kama pagkatapos saka sya kinumutan bago pa sya makaalis tinitignan nya muna si Charlee.  Then lumabas na sya  ito ng bigla syang tumigil.

"Carter let's talk. " tapos umalis na sya.  Kaya naman sinundan ko sya at isinara ang pinto.

Habang sinusundan ko sya nakita ko naman sila Migz na kumakain sa kitchen ng makarating kami sa garden bigla syang tumigil at humarap sya sa akin.

" do you like her Carter?  I know what your thinking na masyadong maaga pa para masagot mo ang tanong ko sayo,  but Carter  gusto ko na kaagad sabihin sa iyo na for the first time I saw her, I already fall in love with her Carter.  At sa nakikita ko i think your starting to like her. " nagulat  naman ako sa sinabi ni Xavier bakit ko naman magugustuhan si Charlee eh kailan lang mag kaaway pa kami nun tapos naging ganito lang yung sitwasyon i like her na kaagad?  Si  Xavier talaga pinapatawa na naman ako. Kaya  pala laging nakakontra to sa lahat ng desisyon ko pagdating kay Charlee.

FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon