So Into You

Chapter Nine.

Chapter Nine.

Pagdating ko sa kanila ay sumabay na akong kumain. Dahil, someone's told me that 'Mahirap kumain pag walang kasabay' and I think he's right. Tsk tsk, ba't hanggang ngayon ikaw parin ang naiisip ko cloud?

"Oh? Ba't ka ngumingiti mag isa dyan?"

Ngumingiti? Ako?

Nagkibit balikat nalang ako at umupo na sa katabi ni blaise.

Seating arrangement.

               Ako / Blaise
                    [Table]
                   Snow

Pagtapos kumain ay tumayo nako at dumeretso sa salas.

Nagulat ako nang biglang may umupo sa katabi ko. Tiningnan ko ito and then I saw blaise sitting beside me as if he didn't saw me that I'm sitting beside him. Tinitigan ko sya mula ulo hanggang paa. Srsly?  Nakasandal pa sya sa sofa then yung kamay naka cross, tapos yung hita nya naka decuatro pa. Ibinalik ko ang tingin ko sa mukha nya at nakita syang naka pikit. Tulog ba sya? Hindi naman nakakapagod angㅡ

"Stop staring at me."

Napatigil ako sa pag iisip nang biglang may nag salita. Hinanap ko yung nagsalita, inikot ikot ko pa ang mukha ko na para talagang may hinahanap.

"AY PUTOTOY NA MALAKI!" Halos mapahawak ako sa puso ko nang biglang pag tingin ko ulit kay blaise ay nakaharap na ito sakin. Shit! Konting konti nalang mahahalikan nya nako! God!

"I-ilayo mo nga yang m-mukha mo. Na aalibad-baran a-ako!" Sabi ko habang patuloy na iniiwasan ang mga titig nyang makalaglag panty!

"Rain.."

O.O

Damn! He's husky voice.. It was so damn familliar! I know that I heard this voice before, and I just don't know where the hell I heard it.

Pilit kong inaalala kung kaninong boses yun pero sumasakit lang ang ulo ko.

Hindi ko na mapigilan na mailang kaya ako na mismo ang kusang lumayo.

"What the h-hell is your p-problem?!" Inis na sambit ko, pilit na tinatago ang hiya at ang namumula kong mukha. God! Whats wrong with me?

Di sya umimik at bigla nalang tumayo.

"I got to go. Thanks for the dinner," Nakangisi nyang paalam. Srsly? Gosh, He really got into my nerves!

Sinamaan ko lang sya nang tingin at di na nagsalita pa. Para kong naspeechless sa nangyari. Ugh! That was so.. Awkward.

"Oh? Blaise? Uuwi kana?" Sambit ni snow habang nababa sa hagdan.

"Uhm yeah, may gagawin pa kase ko e. Anyway, thanks for the dinner!" Ngiting ngiting sambit ni blaise kay snow. Tss, pakitang tao. -_-

Ako lang ba? Ba't parang namula yung mukha ni snow nung nginitian sya ni blaise? O baka namamalikmata lang ako? Hays hayaan na nga. At teka? Ano bang pakialam ko? I don't give a shit anyway.

"Sige. Ingat ka ha? Thanks din sa paghatid kay rain dito. Balik ka ulit dito ah?"

"Oo naman," Nakangiti paring sambit ni blaise.

"Tss." Tumayo nako at nagsimulang maglakad papuntang kwarto ko.

Pagpasok ko sa kwarto ay para kong nakaramdam nang pagod. I'm tired.

I look at my watch then It's already 9:00 pm. I didn't know that it is really that late. Kaya naghalf bath muna ko bago matulog.

K I N A B U K A S A N

"ULANNNN!" Napapikit ako nang makilala ko ang boses na yon.

Hindi ko ito tiningnan at mas lalo pang binilisan ang paglalakad papuntang room. Please blaise wag mo muna kong kausapin. Feel ko parin yung awkward moment natin kahapon. And I admit that, nahihiya ako >_<

"ULAAAAAAAN!" Tumigil ako sa paglalakad at nagpakawala nang malalim na buntong hininga bago ko sya hinarap.

Ngayon ko lang nakita yung nga taong nakatingin sakin. Yung iba nakangiti sakin but most of them give me their death glares.

Nakita kong napangiti si blaise nang humarap ako. Nilapitan ko sya at hinila papuntang garden nang school. 

"Hey blaise, what the hell is your problem?" Naiinis na sambit ko. .

"Problem? I don't have problem."

Agad na napairap ako sa isinagot nito. "I mean, What is your problem with me?"

"I don't have a problem with you." Bumuntong hininga sya bago magsalita, "Can you do me a favor?"

Nangunot ang noo ko, "Whats favor?"

"Can you.." Bumuntong hininga ulit muna sya bago magsalita. "Can you be my fake girlfriend? Magpapanggap lang naman tayo pagkaharap ang lolo at parents ko.. Please?"

Literal na napanganga ako. What the hell? Girlfriend? Ako? Magpapanggap? Kami?

"Paki ulit nga please, baka namamali lang ako nang rinig."

"Pwede ba kitang maging fake girlfriend?"

Shet! Tama nga pagkakarinig ko!

"But.  Why me?" Naguguluhang tanong ko.

"Because I know that we can do it perfectly.. My grandfather, Alam kong malapit na syang mawala, ramdam ko yun, and he want me to do his favor.. He said that, 'Before I die, I want to meet my grandson girlfriend. I want to meet your girlfriend, Blaise apo. Thats my favor. Please do that.' May sakit syang brain tumor, masyado na syang mahina kaya lagi nalang syang nasa bahay. Kahit na gano ko kakulit, at kagago na apo, Mahal na mahal ko ang lolo ko. Saksi sya sa lahat, sa lahat nang pinagdaanan ko." Tumigil sya at pinunasan yung luha nya. "So please rain, help me.. " God, ngayon lang ako nakakita nang lalaking umiiyak. And because of that, I know that he really loves his grandfather.

Sana ganito nalang lahat nang mga apo, yung hindi nag aaway away. Hindi nagrerebelde.. Napangiti naman ako sa naisip ko. I love you lolo, I always have and I always will.

"Ano ulan? Naka pag decide ka naba?"

"Give me 1 day. I should have time to decide."

"Okay then. Sana matulungan moko," ngumiti lang sya nang tipid.

Tumango nalang ako at tumalikod na. Balak ko pa namang maaga pumasok pero hindi yata mangyayare. Hays, nagpunta muna ako sa cr. Feeling ko namumula yung mukha ko.

_____****_____

To be continue