So Into You

Chapter 28.

Chapter 28.

"Klein.." Kasabay nang pagsambit ko sa pangalan nya ay ang pag tulo nang luha ko. Shit, I feel hopeless. Bakit ba ganito nalang lagi?

Naramdaman kong hinila ako ni klein kaya napatingin ako sa kanya, he's holding my hand while we are walking. And I feel awkward.

Di nako nagtanong kung san kami pupunta, ewan ko. Masyado talagang pre occupied ang utak ko. And why is that? Habang naglalakad ay nakayuko lang ako, kaya di ko namalayan na tumigil na pala kami sa paglalakad. Agad kong itinaas ang ulo ko and then I saw blaise together with that girl.

Nung makita kong nakatingin sakin si blaise ay iniwas ko agad ang paningin ko.  Tiningnan ko si klein na napaka cool lang, yung isang kamay nya nakalagay sa bulsa tapos yung isa hawak hawak nya yung kamay ko, masyadong seryoso ang mukha nya.

Tatanggalin ko na sana ang kamay ni klein na nakahawak nung makita kong dumapo ang paningin ni blaise don. He shouldn't see it. Pero wala e, masyadong malakas ang pagkakakapit ni klein sakin kaya di ko matanggal, beside blaise holding the hand of the girl beside him so why bother? Para quits lang kami.

Walang salita ang namutawi samin nang biglang magsalita yung babae na kasama ni blaise. Bat ba di pa sila umaalis? Tss.

"Klein? Who's that girl?" The girl asked.

"I'm just he's friend." Medyo nakangiting sambit ko. Nawala ang ngiti ko nang sumagot sya.

"I'm not talking to you," Wow! Just wow! Gusto ko syang tarayan dahil sa sinabi nya. Kaso ayoko, blaise beside her. Baka magalit sakin si blaise. With that thought, napayuko nalang ako.

"You're being rude to her, cailey." Masasamang tingin ang inabot ni cailey daw kay klein. Irap lang naman ang isinagot nito.  Naramdaman kong humigpit ang kapit ni klein sakin, kahit na nakakunot ang noo at mukhang aburido sa nakikita ay nagawa pa din nyang ngumisi, "Its not nice to meet you again, cailey." Seryosong sambit nito.

Wait, sino ba tong cailey nato? As I can see, matagal na silang magkakakilala? So bakit ganon? Ako lang ata ang walang alam dito.

Hinila nalang ako ni klein don pagkatapos nyang sambitin ang mga katagang yon, Should I ask him? Nah. Mukhang badtrip sya e.

Nakarating kami sa cafeteria, sakto! Nagugutom ulit ako. -.- Walang tao dito dahil kanina pa ang lunch time. Dinala nya ko sa isa sa mga upuan dito at pinaupo. "What do you want to have?"

"Kahit ano." Nahihiyang sambit ko.

Tumango naman sya at sumagot, "I'll get you a food. Just wait me here." Seryosong sambit nya.

Bat ba napaka seryoso nyaa? Whaaa nakakatakot e!