So Into You

Chapter 25.

Chapter 25.

"Anong ginagawa nyo dito?!" Bigla nalang ako napasigaw sa sobrang gulat. Bigla silang napatingin sa gawi ko at napatawa nang mahina.

Napatingin ako sa mga babae dito sa room, ansasama nang tingin nila sakin.

"Woah. Don't tell me kilala sya nang mga yan?"

"Of course. Close sila ni blaise kaya di nako nagtataka."

"And there's a possibility na landiin din nya sila. Si yung leader nga na si blaise nalandi nya, sila pa kaya?"

Biglang nag init ang ulo ko at dumapo dun sa nagsabi non. Sinamaan ko sya nang tingin at di naman sya nagpatalo. She did the same thing. Akma ko na sana syang lalapitan pero hinawakan agad ni snow ang kamay ko. Kaya ibinalik ko na nalang ulit kina blaise, dashie, brownie, klein at kuya ang tingin ko. A.k.a dark psh. They don't bother to tell me.

Hindi ko lubos maisip. Sila? Sila yung kinababaliwan nang mga babae dito? Sila yung pinaguusapan sa parking lot at sa cr? Sila yung pinagkukumpulan nang mga babae kanina? How come? Di ko naisip na sila pala yun.

Come to think of it, siguro kaya galit na galit sakin yung mga babae dito even corine kasi nilalapitan ako ni blaise? Si blaise na nung una akala ko isang ordinaryong estudyante? Si blaise na ginawa akong fake girlfriend? Si blaise na naging kaibigan ko? Si blaise na hindi ko inakalang gangster? Si blaise na sikat pala? Nakakatawa diba? Ni minsan, di sumagi sa isip ko yan. Kaya pala nung unang pasok ko palang ang sama na agad nang tingin sakin nung mga babae dito? Kaya pala nagulat sila kase kasama ko si blaise? Sino ba naman di magugulat diba? Ako nalang ata ang di alam ang tungkol dito. Psh.

Matapos nilang magpakilala ay umupo na sila. And take note, pinaalis pa nila lahat nang katabi ko except kay snow. Ganon pa din naman ang seating arrangement namin.

Katabi ko si snow sa left side at si blaise sa right side. Then yung ibang myembro nang dark ay nasa likod ko o kaya nasa harap ko. Teka, bat wala pa sila cloud? Psh, why do I care?

Buti nalang natapos kaagad ang tatlong subject, kaya lunch time na.

Nag aayos ako nang gamit at handa nang lumabas nang hawakan ni blaise ang kamay ko. Binigyan ko naman sya nang nagtataka-look.

"Samin ka sasabay." Sabi nya habang yung kamay ay nasa loob nang bulsa nya.

"Why?" Naguguluhang sambit ko.

Ayoko. Ayokong sumama o mapalapit pa sa kanila. Ayokong madamay sila sa mga threat na binibigay sakin. Kaya kung pwede lang, pipilitin kong iwasan sila. Pati ayokong madaming magalit na naman sakin. Ayokong masabihan nang malandi dahil baka di ko alam ang magawa ko sa kanila. Psh.

"Basta," sambit nya sabay hawak sa kamay ko at hila sakin. Here we come sa hila na naman.

"Woah! Hoy hintayin nyo kami!" Narinig kong sigaw ni dashie. Naisip ko lang, qt naman talaga yung dashie diba?

Nung maka dating na kami cafeteria nang school ay ano pa bang bago? Masasamang tingin na naman ang inabot ko sa mga tao dito. -.-

Nung maka hanap na kami nang table namin ay umupo na kami. Dark, ako at si snow lang ang mga nandito sa table namin. Si kuya, dashie, at brownie na ang umorder nang kakainin namin.

Masyado naman atang awkward? Huhu.

"So.. I didn't expect na kayo pala yung usapan dito kanina?" Panimula ko. I just want to clear some things.

"Sorry rain, di ko man lang nasabi sayo." Nahihiyang sambit ni blaise. Psh.

"Sigurado akong madami na namang magagalit sakin dito." Totoo naman diba?

"No. Just trust me," sambit nya sabay wink. Amp.

Nung makadating na sila kuya ay pumwesto na din sila sa mga upuan nila kanina.

"Rain? Why don't you introduce the girl beside you?" Napatingin agad ako kay brownie. Srsly?

"Oh yeah, I almost forgot." Pakamot sa ulo na sambit ko. "She's Snow Scott. My bestfriend. And yeah, snow? This is Klein dashi----" Natigil ako nang patigilin ako ni dashie sa pag papakilala.

*pout*

"Ako na magpapakilala rain, Oh hi! I'm Dashiell Cuevas. Dash for short." Nakawink na sabit nya. Bat ba ang hilig nila mag wink?

"Brown Smith, at your service!"

Diba cute naman talaga yung dashie pati brownie? Bat feel ko ayaw nila yun? Huhu.

Di ko na pinakilala sila blaise, at si kuya. Kilala naman sila ni snow e. Nagpatuloy lang kami sa pagkain at syempre, nagkukwentuhan. Minsan nakikitawa lang ako, pero may pansin ko talaga kanina pa may naka masid samin.

Pagtapos naming kumain nagtayuan na kami para dumeretso sa room.

"Sige guys, mauna muna kayo ha? May ilalagay lang ako sa locker. Snow? Sumabay kana sa kanila,"

"Samahan na kita?" Sambit ni dashie pero umiling nalang ako. Di ko kailangan nang kasama. Kailangan kong mahuli yung nagmamasid samin kanina. Baka sya na yung nagpapadala nang threats sakin.

Umalis na sila at umiba naman ako nang way. Binabagalan ko lang ang paglakad habang tinatahak ang daan papuntang locker. Napansin kong may sumusunod na sakin. At nung nasa tapat nako nang locker ko, hinarap ko sya. Naka school uniform sya, babae. Pilit kong inaaninag ang mukha nya pero di ko makita. Naka mask na itim sya samahan pa nang sombrero. Nginisihan ko sya,  Kaso di ko akalain ang sunod nyang ginawa, bigla syang naghagis nang dagger, naging mabagal ang pag iwas ko kaya nadaplisan ako sa pisngi. What the hell! Tinapon ko agad ang hawak kong dagger at agad syang hinabol.

Kahit na may dugong umaagos sa mukha ko, di ko ito iniinda. Patuloy ako sa pag habol sa kanya para mahuli sya. Kailangan ko na syang mahuli habang maaga pa. Dahil baka may mas malala pa siyang gawin.

Patuloy ako sa pagtakbo, pero biglang may humawak sa kamay ko.

"Rain! Are you okay?!" Nag aalalang sambit nya pero di ko sya pinansin.

Pinipilit kong alisin ang pag kakahawak nya sa kamay ko, gusto kong habulin yung babae! Malapit ko nang maalis ang kamay nya na nakahawak sakin, handa nakong tumakbo nang hawakan nya ulit ang kamay ko at yakapin ako.

Di ko alam pero bat ganito? Nawala agad sa isip ko yung babae.

"C-Cloud.." Nahihirapang sambit ko. Ngayon ko lang napansin na andami na palang dugo ang kumalat sa damit ko. Pero bakit? Bakit wala akong maramdaman na sakin?

"R-Rain.. Fvck anong nangyare sayo?!" Di nya alam kung pano nya ko hahawakan nang hindi nasasaktan. Nag aalala ba sya sakin?

"W-Wala to.." Utal na sambit ko. Di ako sanay. Bakit sa tatlong linggong lumipas, wala nakong balita sa kanya? Sa kanila? At nakakatawa kasi sa ganitong sitwasyon ko pa ulit sya nakita. Di ako makapaniwala na ililigtas nya ko. Pero ang ipinagtataka ko..

Bakit di na bumibilis ang tibok nang puso ko kahit malapit ako sa kanya?

Nabalik lang ako sa ulirat nang hawakan nya ang kamay ko at hilahin.

"Where are we going?" Nagtatakang tanong ko. Habang nananakbo kami ay madaming matang nakatingin samin.

"Sa clinic." Di nako sumagot at nagpahila nalang. Napatingin ako sa blouse ko, ganon ba kalaki ang sugat sa pisngi ko para halos mapuno na nang dugo ang halos kalahati nang blouse ko? Medyo nakaramdam ako nang hilo.

****