So Into You

Chapter Five.

Chapter Five.

Nagdrive nako papuntang hideout NILA. Bago ako lumabas sa kotse ay nag suot ako nang jacket. Paglabas ko palang ay may mga nag aabangan na sakin. Talagang pinaghandaan nya to talaga no? Napangisi nalang ako sa naiisip ko.

"Hoy! San ka pupunta?" Tanong nang isa sa mga nagbabantay.

"Where's your boss?" I said.

"Ba't mo hinahanap boss namin? Sino kaba?" Nagtatakang tanong nito.

"Gusto nyo talagang malaman kung sino ko?" Sambit ko habang iniiba boses ko. Sana masurprise sila. *smirk*

"Oo! Bakit? May maipagmamayangbang kaba?" Mayabang na sambit nito. Gusto kong tumawa sa sinabi nya. Srsly? Hahaha. He don't know what are he saying.

"Maipagmamayabang ba kamo? Marami. Gusto mong makita?" Nakangising tanong ko.

"Wag kang puro salita! Ipakita mo!" Taas noong sambit nito.

Nginisihan ko lang sya sabay tanggal nang jacket ko. Halata naman ang gulat sa kanila. Ang kaninang mga bibig na mayayabang ay nagsitikom na animo'y natatakot sa kanilang kaharap. Dapat lang. Dapat lang na matakot sila sakin.

And for the nth time nginisihan ko ulit sila, "Surprised?" Nang aasar na lintanya ko. "Nakita nyo ba ang mga maipagmamayabang ko?" Dagdag ko. Hindi parin sila nasagot kaya sumigaw nako. "Ano?! Sagot!"

Agad namang hindi nagkautal-utal itong magsisagot. "H-hindi.. " bakas sa mata nila ang takot.

"Hindi talaga! Dahil hindi nyo pa alam kung anong kaya kong gawin." Seryosong sambit ko.

"Alam namin! Alam namin kung ano ang kaya mong gawin! Mamatay tao ka! Pinatay mo ang aming Boss dati! Pinatay mo si Boss Luke!" Sigaw nang nagmamatapang na isa sa kanila. Agad nag tiim ang bagang ko sa narinig. Hindi! I didn't killed him! He killed by his own---- What the fvck?

"Umalis kayo dyan." Sambit ko nang makitang pinagkakaisahan nila ko. Yeah. Lumalapit sila sakin. "Pagbilang ko nang lima.."

"Babae kalang! Hindi kami natatakot sayo.." Ani nang isa.

"Isa.."

"Kahit magbilang kapa dyan. Hindi ka namin papakinggan!" Ani nang pangalawa. Lakas nang loob mo ah?

"Dalawa.."

"Tatlo.."

Tuloy tuloy parin sila nang pag lapit sakin.

"Apat.."

Di parin sila natigil.

Agad nag init ang dugo ko. Kaya kahit hindi pa nakakaabot nang lima ay sinuntok ko na ang dalawang nasa harap ko. Nang makitang may susugod din sakin na dalawa ay pinag sisipa ko ito. 4 down. 2 to go!

Sabay na sumugod sakin ang dalawang natitira. Ang isa ay tinapakan ko ang likod para makakuha nang balanse sa pag suntok sa isa. At di nga ako nag kamali. Tumba silang lahat.

"Wag nyo kong minamaliit. Di nyo ko kaya." Nakangising sambit ko. I'm just stating the fact. They are nothing compared to me. "Now, Where's Kaizer?" Nakakainsultong ngiti lang ang binigay ko sa kanila.

"Sa m-master's room." Ani nang isa. Walang ano ano ay iniwan ko na sila dun at dumeretso sa room ni kaizer.

Di nako kumatok at dumeretso nalang sa loob.

"Di ka talaga marunong kumatok Leigh." Diin na sambit nya sa Leigh. Tss.

"Yeah. And please, stop calling me that name." Seryosong sambit ko. Napangisi naman sya sa narinig. Mukha syang tanga. -,-

"So ayaw mo na ba talaga?" Tsk. Ba't ba ang kulit nya?

"How many times do I have to tell you that I don't really want to join again? Ayan lang ba ang dahilan kaya pinapunta mo ko?" Naiinis na sambit ko.

"Well, I just want to remind you about our deal. I can't do nothing if you still don't want to join. But, you know whats our deal. Alam mo kung ano ang kaya kong gawin. Lalo na sa mga mahal mo." Nakangising aniya. Agad tumalbog sa kaba ang dibdib ko. Pero gayunpaman ay di ako nag pahalata.

"Then try me," mayabang na sambit ko. "You know what can I do too."

"Just join. At wala nang masasaktan pa,"

"Tsk. You really got into my nerves. As I have said, I don't wanna join. Can't you get it? Or you want me to translate it in tagalog?" Nakakainsultong ngisi lang ang binigay ko sa kanya. Serves him right.

"Okay then. Lets see," Seryosong aniya. Agad akong pumunta sa harapan nya at kinuha ang kwelyo nya. Napatawa nalang sya sa inasta ko. "Easy, I won't do that unless you join in my group again," nginisihan ko lang sya.

"Subukan mo lang may saktan sa mahal ko sa buhay. Hindi kana sisikatan nang araw. Mark my words bitch," seryosong sambit ko sabay pahagis na binitawan sya. Subukan nya lang talaga.

Lumabas nako bago pa mag init ang ulo ko. Di ko alam kung pano ako nakarating sa bahay. Masyado akong lutang. Pagpasok na pagpasok ko sa bahay ay nadatnan ko na si snow.

Agad akong nilapitan sya nang makita nya ko. "Is tita's okay?" Nagaalalang sambit ko.

Ngumiti naman sya bago nagsalita. "Yeah. Thanks to God! She's okay now. Her condition is stable." Nakangiti paring sambit nya. Napangiti nalang din ako. "How about you? Is your firstday is okay?" Nagaalalamg sambit nya.

"Yeah. Okay naman, nasira lang nang nakipagkita sakin si Kaizer." Naiistress ako pag naiisip ko sya.

"Why? Anong sabi nya?"

"Well, as always. It is all about our deal." Bored na ani ko.

Napabuntong hiningi naman sya bago mag salita. "Pumayag ka?" Alinlangan tanong nito. Agad naman nangunot ang noo ko.

"Why would I? Alam ko naman na hindi din magiging maganda ang mangyayare pag sumali ako. May possibility na mas lalo lang malagay sa alanganin ang buhay ko."

"Yeah your right," inihilig nya ang ulo nya sa sandalan nang sofa. Pagod siguro sya. Sure she will.

"Dito kalang? Aakyat nako sa taas." Sambit ko sa mukhang natutulog na sya.

"Okay then. Ako nalang magsasara." Nakapikit na sambit nya. Agad naman akong umakyat sa kwarto ko.

Masyadong maramint nangyare ngayong araw. Nakipagsapakan pako. Tss, nice.

Napangisi nalang ako nang maalala kung gano kahihina ang mga bata ni kaizer. Now tell me, pano sya lalaban sakin kung mahihina ang bata nya? Tss.

Di ko alam kung pano ako nakatulog. Siguro dahil masyadong marami akong iniisip.

____***___