جروح الياسمين للكاتبة : بودى قلبى

الفصل الثانى والعشرون

كان الجميع ينتظرون على أخر من الجمر خروج الطبيب وعندما خرج واتجه اليهم
الحاج محمد:طمنى يا بنى 
الطبيب:الحمد لله بالنسبه للمتبرع العمليه نجحت وهو دلوقتى فى الافاقه وهيستنى فى المستشفى اسبوع للتأكد من نجاح الكليه التانيه فى عملها لوحدها
الحاج محمد: الحمد لله.. وياسمين 
الطبيب:المدام عمليتها كانت صعبه لانها كانت مهمله حالتها فهندخلها العنايه المركزه لانها دخلت فى غيبوبه بسبب الانيميه اللى عندها بس احنا هنفضل نديها ادويه علشان نحفز الجسم ونساعده على تقبل الكليه الجديده
الحاج محمد:لا حول ولا قوه الا بالله والغيبوبه دى هتستنى اد ايه
الطبيب:حسب حاله الجسم وتقبله الكليه الجديده 
الحاج محمد:لا حول ولا قوه الا بالله...لا حول ولا قوه الا بالله 
امير ؛شكرا يا دكتور 
الطبيب: العفو دا واجبى بعد اذنكوا
أحمد: متخافشى يا حاج ان شاء الله خير 
كريمه:انا عايزه اعرف الدكتور ازاى معرفشى ان عندها انيميه قبل ما يعملها العمليه
الحاج محمد:كان عارف بس مكنشى ينفع يأجل العمليه اكتر من كدا كان هيبقى خطر عليها 
أمير:ربنا يستر ويقومها بالسلامه 
أسر:جدو انا عايز اشوف بابا وياسمين 
الحاج محمد: حاضر يا حبيبي روح مع أمير جيب ورد علشان لما بابا يصحى يشوفه ويفرح بيه ماشى
أسر:ماشى يا جدو يلا يا عمو
أمير:يلا يا أسر 
وبعد ذهابهم خرجت النقاله التى تحمل جسد عبد الرحمن لنفسه لغرفته وذهب الجميع معه
بعد مده كان عبد الرحمن قد أفاق
الحاج محمد: حمد الله على السلامه يا بنى 
عبد الرحمن:الله يسلمك يا بابا ياسمين عامله ايه 
الحاج محمد ؛كويسه يا حبيبي انت حاسس بأيه
عبد الرحمن:انا كويس المهم ياسمين فاقت 
احمد:مغيرا الموضوع: حمد الله على السلامه يا أسد 
عبد الرحمن:الله يسلمك يا ابو حميد 
كريمه:حمد الله على سلامتك يا حبيبي 
عبد الرحمن:الله يسلمك
وهنا دخل أسر ركضا الى والده
أسر:بابى واحشنى اوى 
عبد الرحمن:متألما من جرحه: الله يسلمك يا حبيبي 
أسر:فين ياسو انا عايز أشوفها
وهنا نظر عبد الرحمن لوالده 
عبد الرحمن:هى ياسمين مافقتشى
الحاج محمد:لا لسه يا حبيبي 
عبد الرحمن:لسه مافقتشى ليه يا بابا هو الدكتور قال ايه
وهنا دخل الطبيب وخرج الجميع ليقوم بفحصه
الطبيب: حمد الله على السلامه الجرح كويس لو حسيت بأى دوخه او غثيان تبلغنى على 
طول 
عبد الرحمن: حاضر يا دكتور امال ياسمين عامله ايه 
الطبيب:دخلناها العنايه المركزه 
عبد الرحمن:العنايه المركزه ليه
الطبيب:المدام دخلت فى غيبوبه نتيجه لضعف جسمها فكان لازم ندخلها العنايه
عبد الرحمن,:وهو يحاول الجلوس:انا لازم اروح اشوفها 
الطبيب:لا كدا جرحك هيفتح وهتتعب اكتر وهى هتحتاجك جنبها سليم معافى مش تعبان فى المستشفى 
عبد الرحمن:بس انا عايز اطمن عليها 
الطبيب:خلاص ارتاح دلوقتى وصدقنى انا بنفسي هوديك بكره تشوفها بس لازم الاول ترتاح
عبد الرحمن:حاضر ... حاضر يا دكتور 
........................................
فى منزل الاول مره نراه
هناء:مالك يا طارق مين كان بيكلمك
طارق:دا الراجل بتاعى اللى ممشيه ورا الحاج محمد 
هناء:هو قالك حاجه بخصوص اللى ما تتسمى ولا ايه
طارق:البت فى المستشفى عامله عمليه بس دخلت فى غيبوبه 
هناء:يلا ان شاء الله تموت ونرتاح
طارق:يارب بس تموت قبل امى ما تعرف انها عايشه
هناء:انا خايفه تعرف باللى مخبيينه من عشرين سنه يبان دلوقتى 
طارق:على رأيك انا كنت فاكر لما رمتها فى الملجأ وقولت لامى وابويا انها ماتت مع ابوها وأمها انى كدا خلصت منها بس منه لله صاحب ابويا اللى شافها وشبه عليها وراح للحاج وقاله وبكدا يهدد كل اللى بنيته السنين اللى فاتت دى
هناء: متخافشى ان شاء الله هتموت ونرتاح منها
........ً...........................
فى منزل يحيي 
نجيه:هاه يا يحيي الحاج قالك ايه
يحيي: ياسمين دخلت فى غيبوبه بس عبد الرحمن كويس 
نجيه:يبقى لازم نروح نزوره
يحيي:انا فعلا حجزت لينا علشان نرجع
نجيه ؛حجزت لينا كلنا
يحيي:لا ليا انا وانتى بس الولاد لسه راجعين 
نجيه:خلاص براحتك انا هقوم اجهز حاجتنا
يحيي:ماشى يا حبيبتى 
نجيه:ااه لو اللى فى بالى يحصل يبقى كل حاجه بقت تمام
...............................
فى غرفه عبد الرحمن 
عبد الرحمن ؛تعالى يا حاج روحت شفت ياسمين 
الحاج محمد:ايوه يا حبيبي روحت شفتها من بره ان شاء الله هتفوق وتبقى كويسه 
عبد الرحمن 'يارب يا بابا دى بقت حاجه مهمه اوى فى حياتى 
الحاج محمد:بجد يا عبد الرحمن 
عبد الرحمن:والله العظيم انا بحبها يا بابا اكتر من نفسى 
الحاج محمد:انت كدا سهلتلى اللى كنت عايز اقوله ليك
عبد الرحمن:,اللى هو ايه يا حاج 
الحاج محمد:عارف لما ياسمين اتكلمت معايا لوحدنا كانت بتقولى ايه
عبد الرحمن:كانت بتقولك ايه
الحاج محمد: بتقولى انى احكيلك على كل حاجه حصلتلها قبل ما تعرفها مستعد تسمع 
عبد الرحمن:مستعد طبعا قول يا بابا 
الحاج محمد ':......