Şimdi yaşımız 18 oldu ya bir havalar bir havalar ne yapalım genciz işte havamızı atmamız gerek atladım yeni aldığım Woswos'uma direk en yakın arkadaşım Carol'a aslında on numara biri ama çok asabi aynı yurtta büyüdük sözümüz vardı ölene kadar beraber takılacaktık.
Neyse işte o da arabaların boyandığı bir yerde çalışıyor direk oraya bastım dükkana girince aynı filmlerdeki gibi önce ayaklarımı çıkardım yaşasın Gizem.
Woswos'tan inince "hadi lan dangalak sen miydin? Ne bu Woswos manita mı yaptın" diye alay etti.
Ona direk "kes tıraşı söyle bakalım ne renk yapalım" diyerek güldüm sonra sarıldık 1 haftadır görüşmüyorduk.
Herkes bilirdi bizim arkadaşlığımızı Tom ve Carol demek yeterdi bizi tarif etmeye.
Demiştik bizi ayırabilecek tek şey ölümdü ve bu oldu Carol öldü.
Bizim arkadaşlığımızı bozan insanları öldüren o virüs dü lanet olası virüsler çok hızlı etkisini gösteriyordu Carol'u kurtaramadım peki nasıl oldu her şey o hafta sonu başlamıştı.
Yeni arabamla Carol'u ziyaretim sırasında uzaktan çığlık sesleri duymuştuk çığlık bir bayana ait idi.
Neler olduğunu görmek için ilerdeki ara sokağa kadar koştuk. Gördüklerimize inanamadık. Orda bir kadını parçalayan iskelete benzer bir şey vardı. Resmen kadını paramparça etmiş etlerini yiyordu. Biran bizi fark edince Carol ile hemen oradan uzaklaştık dükkana girdik. Köşede duran radyoda bağırışlar vardı gidip sesini açtım duyduklarımız maalesef çok kötüydü.
"Evlerinizi terk etmeyin asla evden çıkmayın. Arkeolog arkadaşlarımızın yapmış olduğu kazı çalışmalarında yer altında bir tünel bulundu ve buradan iskeletler çıkmaya başladı. İnsanları ısırdıkça onları vahşi bir yaratığa çevirmeye başladı sakın ama sakın evlerinizi terk etmeyin" yayın çığlık sesleriyle kesildi.
Radyoda başka hiçbir kanal çekmiyordu kapana kısılmıştık. Dışarda neler olmuştu öyle.
Carol ile birlikte oturup düşünmeye başladık birden dükkanın kapısında yumruk sesleri yükseldi cam olmadığı için dışarıyı göremiyorduk.
Carol yerinden fırlayarak "eyvah ustayı dışarda unuttuk" diyerek kapıyı açtı.
-Yo hayır açma diyemeden kapı açıldı. Kapıya vuran gerçekten ustaydı ama vahşileşmişti direk Carol'un üstüne atladı.
Üzerine oturduğum sandalyeyi alarak ustanın beynini parçaladım ama Carol'un kolunda en az dört ısırık vardı. Kısa zaman içinde bayıldı kaldı. Uyandırmaya çalıştım ama olmadı kalkmadı.
Birden gözleri açıldı kıpkırmızı olmuştu, üzerime atladı ısırmaya çalışıyordu. "Hey dostum dur ben Tom tanımadın mı?" ama nafile gözü dönmüştü bir hareketle üzerimden fırlattım ve kendimi dışarı attım. Hemen arkadan kapıyı kapattım ve Woswos'uma doğru koştum tam bineceğim sırada üzerime doğru koşan iki zombiyi fark ettim ani bir hareketle arabaya atladım ve buradan uzaklaştım.
Arabayı sürerken gözlerim yaşardığı için yolu zor görüyordum her şey bulanıktı önüme yaşlı bir adam çıktı birden. Hemen frene bastım ve üç metre kadar uçan yaşlı adama baktım yerinden kalkarak bana doğru koşunca bastım gaza tekrar..
Yaşadığım yer bir kulübe gibi bir yerdi etrafta üç dört ev birde küçük bir market vardı evime geldim ve kendimi direk eve attım. Ne yapacağımı bilmiyordum o günden sonra hayatım allak bullak oldu.
Yemek için erzak bitince ilerdeki marketten bir şeyler bularak bir kaç ay orda kaldım ama erzak bitiyordu ve buradan gitmeliydim artık.
İşte o gün karşıma sen çıktın Tess o gün seni tanıdım. O gün hayatımı kurtardın. Peki ya ben ne yaptım hadi artık uyan Tessy hadi...
Tessy'nin yanına uzanmıştım ve geçmişi hatırlıyordum Tess'in elinin kıpırdadığını hissetim hemen kalkarak "Tess iyi misin hey Tess" diye bağırmaya başladım birden gözleri açıldı. Sevinçten havalara uçuyordum her şeyi unutup Tessy'ye sarıldım sıcacık olmuştu. Onu ayağa kaldırdım konuşmuyordu ama olsun yaşıyordu tekrar sarıldım ama bu sefer bırakamadım.
Tessy birden boğazımı ısırmaya başladı çığlık atıyordum.
-Olamaz..
Yapma Tess yapma ben Tom yapma..
****************
Ama yaptı Tessy hiç acımadan sevdiği çocuğu ısırdı. Tom'un yapacak bir şeyi kalmamıştı artık kendini bu vahşi virüse teslim etme vaktiydi. Çok geçmeden marketin camları, kapıları parçalandı dışardaki zombiler içeriye girmeye başladı o sırada Tom artık bir zombi olmuştu zaten Tessy o haldeyken asla yaşamayı düşünemezdi. İçerisi zombilerle doldu büyük patlamadan önce Tom'un fark ettiği bir şey vardı. Marketin arkasında bulunan bir adam hızlıca oranın kapısını kapattı.
O an dünyadaki tüm bombalar patlarcasına bir ses yükseldi ve büyük bir ateş bulutu Tom ve Tess'in bedenlerini parçalandığı gibi kalplerinide parçalamıştı. Sanki tüm dünyada patlamalar olmuş gibiydi.
Dünya artık çok sessiz kalmıştı Tom'lar, Tessy'ler, Richert'lar, Finc'ler, Martin'ler, Carol'la,r Emily'ler hiç kimse yoktu..
Ta ki günler sonra marketten o çıkana kadar...
-SON-
oniccU;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mizahi Zombiler
Science FictionŞimdi izlediğimiz zombi filmlerinin gerçek olduğunu düşünün. Tabiki düşünmediniz bende sizler gibi düşünmedim. Ancak koca şehirde şuan zombilerle yaşıyorum. Evet yaşıyorum tek sorun onların beni yemek istemeleri, nerede eski komşular adam gibi du...