ADA [Tamamlandı]

7.Bölüm:Kayalıklardaki kız

Medya:Arzu Karayel

   Sabah 6' da koşuya çıkıyorum. Deniz kenarında kayalıkların üstünde oturan genç bir kız görüyorum. Ağlıyor. Acaba o saatte orada ne yapıyor ? Yavaşça yanına gidiyorum.

- Ağlama sebebin İnşallah çok kuvvetli bir şeydir .Yoksa bu saatte burada ne işin var? " ağlayan gözlerle bana bakıyor.

- Evim çok yakın hava almaya çıktım.

- O zaman ağlamaya devam et, diyip koşmaya yeniden hazırlanıyordum ki

- Bıktım artık hayattan.

- Neden?

-İnsanlardan, onların çıkar ilişkilerinden bıktım. Arkadaşlarımın bana yalan söylemelerinden bıktım.

-Arkadaş edinme.

- İster istemez arkadaş ediniyorum.

-O zaman bıkmaya devam et.

- Hayır bana söyle ne yapmam gerektiğini.

- Şimdi mi ?

-İstersen .

-İstemem ama olsun. Bak Kaç arkadaşın var?

- İki tane.

- İki mi? sadece iki arkadaş mı Seni bu hale getirdi?

- Evet meğer A'dan Z'ye benden nefret ediyorlarmış.

- Kafa dağıtmak ister misin ?

-Ne? nasıl?

-****** kursuna başla istersen.

- Olur

-Ne kadar aktiviten olursa o kadar kafa takmazsın

-Ciddi misin ?

-Hiç olmadığım kadar .

-Kaç yaşındasın ?

-Fark eder mi?

- Evet. Çok tecrübeli konuşuyorsun .

-Biliyorum. kursa başlamanı bekleyeceğim.

-En yakın zamanda.

  Arkamı dönüyorum. Koşmaya devam ediyorum. Değiştiğimi fark ediyorum. Bunun iyi bir şey mi ? kötü bir şey mi? diye düşünürken eve geliyorum .Kahvaltımı yapıp hazırlanırken Kapı çalıyor. Gelen Su.

- Bekle ,diyorum. Ve hemen ben de evden çıkıyorum.

-Günaydın " Cevap vermiyorum. Arabaya biniyoruz. Arabayı çalıştırıyorum.

-Dur.

-Neden?

-Emniyet kemerini takmadın,dediğinde duraksıyorum. Yasemin de babasına hep böyle derdi.

-Oldu mu?

-Evet.

-Sen neden hiç gülmüyorsun?

-Gerekiyor mu?

-Yani bazen gülebilirsin.

-Bana izin mi veriyorsun?

-Hayır,ama ...

-Bana karışma " Bu kadar kaba olmayı istemiyorum ama sorgulanmaktan nefret ederim.

***

    Okula girdiğimizde o erkeği görüyorum. Dün hiç görmemiştim halbuki. Karşıma geçiyor.

-Ben Ulaş Akkaya. Tanıdık gelmedi mi soyadım?

-Hayır.

-Akkaya şirketi tanıdık gelmedi mi?

-Amacın ne?

-Ben oranın sahibinin oğluyum. Sen de SoyDemir şirketinin ortaklarından birisinin kızısın di mi?

-Aksi söylense ne fark eder?

-Demek öyle. Niye baştan söylemedin? Bana o kadar kaba davrandın. Babalarımız arkadaş sonuçta.

-Babalarımız arkadaş sadece.

-eee iyi işte biz de anlaşabiliriz yani.

-Nasıl bu karara ulaştın? "  Cevabını beklemeden dersimin olduğu sınıfa gidiyorum.

***

Öğle arası Su yanıma geliyor.

-Hadi yemek yemeğe gidelim.

-Kendin git.

-Ama neden?

-Çünkü bacakların var. Şoförün gibi mi gözüküyorum?

-Ha hayır. Tamam sen bilirsin, diyor ve gidiyor.

***

Çıkışta Annem arıyor.

- kızım Arabanın yanında seni bekliyorum. Derslerin bitmedi mi hala ?

-Arkadaşımla işim var. Bugün fazladan derse gireceğim .

-Kaç gibi okuldan çıkarsın?

- 2-3 saat daha derse kalacağım." yalan . Beyaz bir yalan...

-Tamam o zaman . Başka zaman görüşürüz.

Su merdivenlerden aşağı iniyor . Kolundan tutuyorum .

-Gitme .

-Neden ?

-2 dakika dur.

- Tamam .

Biraz bekliyoruz . Sonra Su'yu eve bırakıyorum.  Kendim de Tekvando kursuma gidiyorum. Kursun olduğu binaya vardığımda dışarıda binaya umutsuz bakışlarla bakan bir kızı görüyorum .

Yürümeye başladığımda o kızın deniz kenarında kayalıkların orada ağlayan kız olduğunu hatırlıyorum . Ani bir hareketle kolundan tutup içeri çekiyorum.

- Kendine özgüvenin olsun ,dediğimde bir hınçla bana dönüyor.

- Benim özgüvenim çok yüksektir!!!

- Tamam o zaman içeri girelim .

-Sen? Tesadüf değil di mi? sende bu kurstasın. O yüzden bana önerdin " dediklerini çok takmayarak konuşmayı değiştiriyorum.

- Sandığımdan çabuk toparlanıp kayıt olmuşsun. Aferin.

-Sağ ol . Her zaman yaptığım gibi insanlara mesafe koyuyorum artık.

- Sana iyi geliyorsa öyle yap " Sonra içeri giriyoruz .

   Bir buçuk saatlik bir kurstan sonra yoruluyorum biraz.  Ama özlemişim tekvandoyu.

-Ben sana daha adını söylemedim değil mi ?

-Gerek var mı ?

-Yine de söyleyeyim. Benim adım Arzu ya senin?

- Zorlama.

  Eve geliyorum . Binanın önünde annemin arabası var. Bir an duraksıyorum. Sonra hızlı adımlarla binanın içine giriyorum .

Annem benim daireme gelmiş. Moralim biraz bozuluyor ama o benim annem. Başka bir ayakkabı da var. Herhalde Su da içeride. içeri giriyorum .

Oturma odasına doğru ilerliyorum. Kapıdan doğru hafifçe bakıyorum ve kala kalıyorum . Elimdeki antreman çantamı yere düşürüyorum.

Sizce evde kim olabilir?

Kim olmasını isterdiniz?

Arzu'nun sadece iki arkadaş yüzünden ağlamadığını düşünenler? Belki daha derin bir konu için ağlıyordu.

Ada'nın çok gıcık olduğunu düşündüğünüz yere yorum bırakın. Ada'yı böylesine kötülüyormuş gibi gözükebilirim ama en çok Ada karakterini seviyorum.

Su'yun Yasemine benzemesine sevinenler??

Voteleri unutmadan okuyun😊. Allah'a emanet olun. Sağlıcakla kalın.😊😊😊