ADA [Tamamlandı]

6.Bölüm:Su

Medya:Su Saraç

     Sabah kalktığımda oturma odasındaki koltukta kitap yüzümün üstünde uyuduğumu fark ediyorum. Her yerim tutulmuş. Evin içinde esneme hareketleri yapıyorken kapı zili çalıyor. Kapıyı açtığımda dün sert bi şekilde karşılık verdiğim kızı görüyorum. Ama adını hatırlamıyorum.

-Selam. Beni hatırlarsın herhalde. Ben Su. Senin adın da Ada olmalı. Ailem söyledi de.

-Sadede gel.

-Bugün okula bereber gidelim mi?

-Neden?

- Okul uzak düşüyor. Servisle gitmeyi sevmiyorum. Senle arkadaş olmayı istiyorum.

-Fazla masumsun.

-Anlamadım.

-Çabuk kahvaltımı hazırla yirmi dakika içinde çıkıcağım " İçeri geçmesine izin veriyorum. Ben odama geçip eşofmanlarımı giyiyorum. Tabii ki okula eşofmanla gideceğim.

   Aslında benle gelmesine izin vermeyecektim ama fazla masumdu. Aynı Yasemin gibi .

-Hazırladım

-Cırlama

Mutfağa giriyorum. Masaya oturuyorum. Hemen o da oturuyor.

-Gerçekte nerede yaşıyorsun? Yani ailen nerede oturuyor? Buraya yeni geldiğini duydum.

-İlgilendirmez bence seni "  Muhteşem devrik bir cümle kurarak. Kahvaltıyı yaptıktan sonra masayı kaldırıyor.

***

    Okula neredeyse geliyoruz. Yol boyunca hiç konuşmadı. Yani başım dinlendi. Arabadan indiğimiz andan itibaren konuşmaya başlıyor.

- ilk dersin ne?

-Konuşma artık.

-Çok kibarsın gerçekten, diyor imalı bir şekilde.

-Her zaman.

    Ondan uzaklaşıyorum. Dersler geçiyor çok hızlı bir şekilde. Ben hep okulu seven bir öğrenci olmuşumdur. Yasemin de öyleydi.

Ama sınavlar haricinde başarılı ve çalışkan olduğumu belli etmezdim. Yağcı öğrencilerden nefret ederdim.Yaseminle inek öğrencileri konuşurduk. Yasemin'in de dersleri çok iyiydi. Aynı bölümü istiyorduk ama...

***

    Çıkış saati geliyor. Arabamın yanına doğru giderken Su'yu orada görüyorum.

-Üç dakika on sekiz saniye geç kaldın

Bir an gözlerim  dolacaktı zor tutuyorum. Çünkü Yasemin de hep böyle yapıyordu. Tam cevap verecekken yabancı bir numara arıyor. Açıyorum.

- Alo Ada
  
  Resmen kilitleniyorum. Çünkü bu Maya'nın sesi. Ama cevap vermeden dinlemeye devam ediyorum.

- Ben geldim. Şu anda kiralık ev arıyorum. Yardımcı olur musun?

-Nefes almaya utanmıyor musun?

- Biliyorum. Bana çok kırgın ve kızgınsın. Ama hepsi geçti bitti . iki yıl geçti üstünden.

- Geçtiğine emin misin? söyledikten sonra Su tam bana sesleniyordu ki onu engelliyorum. Maya'nın konuşmasını bekliyorum.

- Niye böyle yapıyorsun ? Herkes hata yapabilir. O zamanlar çocuktum ben.

- şimdi çok mu büyüksün ?

-Neyse. Senden yardım istemem hataydı .boşver

- Tam isabet, deyip kapatıyorum telefonu .

   Ağlayacağım ama burada olmaz. Son derece soğuk kanlı bir şekilde Su'ya

- Bin.

      Hemen anlıyor ve arabaya biniyor. Moralimin bozukluğunu anlamış olacak ki hiç soru sormuyor .

Sakin bir şekilde eve geliyoruz. Su'yu bıraktıktan sonra şehirde dövüş sanatları kursları var mı? diye araştırıyorum . Çünkü üniversiteye geçtim diye sosyal aktivitelerimi bırakamam.

Tekvandoya 6 yıl, kick boksa 3 yıl, jujitsu ya 2 yıl gittim.(böyle ayrıntıya girmezdim ama olsun) Sonralardan Yasemin de gelmişti . Hep korkardı. Ama alışmıştı . En azından kendini savunabiliyordu. Ama elleri bağlı iken bu pek mümkün olmuyordu.

Yine gözlerim doluyor. Ve dövüş sanatlarından bir kursa kayıt oluyorum . En azından stres atarım. Eve geri dönüyorum.

Yine kısa bir  bölümdü ancak aynı başlık altında yazacak uzun bir şeyler düşünemiyorum. Bol bol yorum yapın değerli okuyucularım. Voteleri de unutmadan tabii ;)