ADA [Tamamlandı]

15.Bölüm:Nereye? -bana

Medya: Arzu Karayel

Yaşadıklarım çok yoğun şeyler. Yine de dayanıyorum . Aradan 4 gün falan geçiyor. Maya'yla az çok sohbet ediyoruz. O beden eğitimi öğretmenliği bölümü kazanmış. Ama o pek konuşmuyor. Hala kendini suçlu gibi hissediyor. Su'yla artık okulda da beraber gezmeye başladık. Ulaş okula tekrar kayıt yapmış ama etrafta göremiyorum. Şu anda ise arabamla okul çıkışı tekvandoya gidiyorum. Antrenmana giriyorum. Isınma hareketlerini yapıyoruz. Hocamız yoklamayı alıyor. "Arzu Karayel "diye sesleniyor. Etrafıma bakıyorum. Gerçekten de Arzu yok. Hiç dikkat etmemişim . Hoca bir süre sonra mola veriyor. Hocanın yanına gidiyorum.

-Hocam ayaklarım acımaya başladı. Soyunma odasına gidip ayaklıklarımı giyebilir miyim, diyorum. Hoca çok düşünmeden cevap veriyor.

- Tabii ki .

-Sağ olun hocam, diyorum. Soyunma odasına yöneliyorum . Soyunma odasının kapısını açmadan bir ses duyuyorum . Bir kız telefonla konuşurken ağlıyor. Kapıyı yavaşça açıyorum. Antreman çantamın olduğu yere gidiyorum. Ağlayan kişiye Tabii ki bakmayacağım. Çünkü bu kendi sorunu. Ayaklıklarımı giyiyorum. Tekrar kapıya yönelirken kızın ağlaması çoğalıyor. Bir an kendine acaba bir şey mi yaptı yoksa? diye düşünüyorum. Sesin olduğu yere hızlıca konuşuyorum. O kızı gördüğümde duraksıyorum. Yavaş yavaş yürümeye devam ediyorum. O kızın yüzünü tam olarak gördüğümde küçük çaplı bir şok geçiriyorum. Arzu. Arzu da beni görüyor. Ağlaması duruyor. Bana şişmiş gözlerle bakıyor. Fazla dayanamayarak lafa giriyorum.

-Ağlama sebebin ne? önce bir duraksıyor. sonra hafif ağlar bir biçimde anlatmaya başlıyor.

-Be,Ben kimsesizim artık teyzemlerde de kalamayacağım.

- Neden?

- Eniştem emekli olduğu için artık taşınacaklarmış.

-Sen de git.

- ama benim daha lisem bitmedi. Üniversiteyi burada okuyacaktım. Onların gittiği yer köy ama ben orada okuyamam ki. Yetimhanede kalsam o da olmuyor. Ailem teyzem olarak gösterildiği için,diyor. Tam cevap verecekken içeri alt kuşaklardan birisi giriyor. Bana sesleniyor. "geliyorum "diyorum. Sonra Arzu'ya yönelerek ;

-Bana bak Arzu döndüğümde kendine gelmiş ol . Buluruz bir çare. Sıkıntı etme, diyorum. O beni cevaplamadan soyunma odasından çıkıyorum.

⏳⌛⏳⌛

Antrenman çıkışı Arzu'nun yanına gidiyorum hemen.

- Arzu eşyalarını al, dememle antreman çantasını alıyor. peşimden gelmeye başlıyor.

- Nereye gidiyoruz ?diyor. duraksıyor. Ona dönüyorum .

-Ne oldu?

-Şey ben daha senin adını bilmiyorum da .

-Ada öğrensen iyi olur.

-Güzel isimmiş.

-Biliyorum.

-Bir de nereye gidiyoruz?

-Bana.

⏳⌛⏳⌛

Bütün itirazlarına rağmen "olmaz ""rahatsızlık veririm" sözlerine rağmen onu eve getiriyorum. Şu anda Su ve Maya mal mal Arzu'ya bakıyorlar.

-Çekilin de içeri girelim, dediğimde hemen çekiliyorlar Şaşkın tavırlar içinde.

-Suratınızdaki ifadeyi silin. Yoksa sizi evden atarım, dediğimde ikisi de hemen tebessüm edip Arzu'ya merhaba diyorlar. Arzu da selam veriyor. Oturma odasına geçiyoruz . Maya kapıyı kapatıp geliyor . Ona sesleniyorum.