In Between (Completed)

33

"I love you. So much."

Paulit ulit na bulong sa akin ni Dylan habang hinahalikan ang bawat parte ng aking katawan.

"I trust you. " 

"I trust you."

Napamulat ako noong paulit ulit na nagpaalala sa akin ang huling usapan namin ni Shaun. Takang takang nakatingin sa akin si Dylan. Suddenly, I felt ashamed of myself. Of what I just did. Ibinalot ko ang isang puting kumot sa aking hubad na katawan. 

"Hey. What's wrong."

Nag aalalang tanong niya sa akin. He tried to reached for my face but before he can even do it, umusog na ako. I saw how his eyes turned dark but with pain visibly written on it.

"You."

Mariin niyang ipinikit ang kanyang mga mata at tila hirap na sabihin ang mga salitang alam naming pareho kung ano.

"I'm sorry. Hindi to dapat nangyari."

Ako na mismo ang nagbigkas nun. Napamulat siya at napatingin sa akin. Napamaang ang kanyang labi bago iyon napatiim.

"You regret it."

Kumpirma na niya. Nag iwas ako ng tingin at naiiyak na napatingin sa kawalan.

"I hope this would be the last time, I love Shaun."

Nasasaktang pag amin ko. 

"FUCK!"

Napatalon ako sa gulat sa lakas ng mura niya. Tumayo siya at pinagbabato ang mga bagay na mahagilap niya sa loob ng eroplano. He was still half naked tho while I'm not.

"Damn it."

Muli ay mura niya. Nakatalikod siyang nakapamewang habang malakas na humihingal. 

"I'm sorry."

Iyak ko na. Sa sobrang hiya ko na din ay napatakip ako ng mukha.

"You can tell anything, but not that one, please."

Napaangat ako ng tingin, hilam ng luha ang aking mukha, nakatingin siya sa akin ng may luha din sa kanyang mga mata. Unti unti,lumuhod siya sa aking harapan at nakayukong umiyak.

"If I tell you now the truth, will you stay?"

Desperado na niyang tanong. Napasinghap ako sa narinig pero sa huli, alam ko na ang aking isasagot.

"No."

Napatango tango siya sa aking sagot pero nakayuko pa ding nakaluhod.

"Your parents talked to me one time, begging me to break up with you. You were at the state of your obsession of me at that time. Gusto mo lagi tayong magkasama, which is, I never mind before because I want to be with you always too, until they talked to me. They said, our relationship is not healthy anymore. Masyado kang nakakulong sa akin. Ni wala ka ng pakialam kung may bagsak kang grade. Tuluyan ka na ding hindi umuuwi sa bahay ninyo dahil gusto mo mag live in tayo. Hindi ka nagkaroon ng ibang kaibigan dahil sa akin ka nakafocus noon. Sobra mo akong mahal noon higit pa sa kaya kong ibigay. Galit sila sa akin dahil pakiramdam nila ng dahil sa akin, tuluyan na silang nawalan ng anak, nawala ang Brooke na anak nila. Sinisi ko ang sarili ko, dahil napansin ko nga din ang nangyayari sa'yo noon dahil sa sobrag pagmamahal mo sa akin. I remember one time when you even threaten me you'll kill yourself If I leave you. Doon ako mas natakot. Pinag isipan kong mabuti kung iiwan ba kita o hindi dahil baka gawin mo nga iyon. But in the end, I came up with a decision that changed us. That separated us. But there is one thing that I asked from your parents. Nakiusap ako na kapag dumating ang araw na tuluyan ka ng maging okay, na kapag kaya mo na akong mahalin ng may pagmamahal ka din sa sarili mo, ay babalikan kita. Na papakasalan na kita. Ang sakit, sobrang sakit Brooke, doble ang sakit kaysa sa naramdaman mo. Hindi naman kasi kita iniwan dahil gusto ko lang. Iniwan kita para matuto kang mahalin ang sarili mo. I let you grow on your own. I let my girl stood alone just so she can learn. Mahal na mahal din kasi kita kahit na..... may mahal ka ng iba."

Yumugyog ang kanyang balikat dahil sa sobrang pag iyak habang ako ay tulalang prinuproseso ang mga rebelasyon niya.

"You made a shitty decision, then. But thank you, thank you for doing that. Dahil sa desisyon mo, napunta ako sa taong kaya akong mahalin sa kabila ng kakulangan ko sa kanya."

I bitterly said. Napaangat siya ng tingin sa akin pero muli siyang yumuko. 

"It maybe longed overdue, but I think this is what we need both, a proper closure."

Napasinghap siya sa aking sinabi.Bigla ay napatayo siya mula sa pagkakaluhod at galit na lumapit sa akin. Nanlaki ang mga mata ko sa mabilis niyang paglapit.Kumaibabaw siya sa akin at ikinulong sa kama habang nakatukod ang mga braso sa magkabilang ulo ko.

"Proper closure? You must be kidding me. You still craved with my touch. Your lips, they still respond eagerly, even your body. So tell me, how can we have a proper closure if we still both feel the same intimacy? You don't want to cheat? Oh my poor baby, the moment that you accepted this job, you already cheated on him. It does not matter if you don't love me anymore. Sabi nga nila,habang may isa pa sa inyo ang ayaw sumuko, kaya pang isalba. Let me sail this sinking ship baby. Napagod ka na sa akin, alam ko dahil sobrang nasaktan kita noon, it made you numb,I know, I understand. But let me hold you and save kung ano pa man ang natitira dito para sa akin."

Sa huli ay itinuro niya ang puso ko. Napaiyak nanaman ako dahil sa mga pinagsasabi niya.

"Hush. Bakit ka umiiyak?"

Malumanay niyang tanong.

"Umiiyak ka ba dahil naaawa ka sa akin, o dahil sa nasayang sa atin?"

May bumagsak na luha niya sa aking mukha na siyang nagpaiyak lalo sa akin. Pinagdikit niya ang mga noo namin.

"Let me cry for us, so stop your tears  now. Ako na ang bahala. Ibigay mo na lahat sa akin, ako na ang bahala."

Paulit ulit niyang sabi sa bahala. Impit akong napaiyak. Marahil sa sobrang pagod ay hindi ko na naramdamang nakatulog na pala ako. nagising na lamang ako noong may humaplos sa aking pisngi.

"You're awake. How are you feeling?"

Inalalayan ako ni Shaun para makaupo. I rested my head on the headboard of the bed. 

"Where are we? And why are you here?"

Magkasunod na tanong ko. Mapait siyang ngumisi.

"We're in a hotel. Sandoval called me up.I was about to leave at the airport, good that I took a commercial plane unlike you dahil ilang oras pa ako doon, sakto namang tumawag siya sa akin which left me a bit shocked.But when I heard about you, hindi na ako nagdalawang isip. May private plane na sumundo sa akin. And if you were looking for him, he was at the meeting for a prospect client. Ibinilin ka niya sa akin. Umuwi na tayo sa Pinas.  His eyes were puffy,mukhang kagagaling sa pag iyak.  But don't worry, I won't ask what happened between you and Sandoval."

Malambing niyang pag unawa bago ako hinalikan sa noo. This is what I love about Shaun, he makes everything so easy. He makes this relationship safe and secured. Unlike kay Dylan, madami akong insecurities, walang kasiguraduhan, at ayaw ko ng sumubok sa ganoong relasyon, because it's letal,  toxic and dangerous. I want it safer. 

"I love you."

Saad ko kay Shaun. He kissed my temple once again at niyakap ako ng sobrang higpit.

"Should I ready myself for a painful heartbreak in a next few weeks then?"

Kumunot ang noo ko sa naging sagot niya. Tumingin ako sa kanya. He plastered a smile but it didn't reach his eyes.

"What are you saying? I am not leaving you anytime soon. Ikaw ang pinipili ko. Don't over think too much, okay?"

I said assuring him. he just smiled and hugged me tightly. Hindi na nagbalak magsalita pa.