"Beni bir dokunuşla açabilirsin bebeğim.
Her şeyimle değişirim. Sadece senin için. Korkak biriyim ben, ama seninle en cesur kişi olabilirim."
!BU KİTAP HATIRA OLARAK DURAN,YILLAR ÖNCE YAZDIĞIM BİR KİTAPTIR.YALNIZCA İLK OLDUĞU İÇİN YAYINDA!
Şaşkın halini üstünden atıp saçlarımı okşamaya başladı. "Seni seviyorum Yo İn..."
İki kelimesiyle bana nefes almayı unutturmuştu. Öyle içten, öyle güzel söylemişti ki...
Hiç bir şey demeden sadece gözlerine baktım. İçinde kendimi kaybettiğim, ne kadar çabalasamda beni kendine hapseden gözlerine...
O da sadece baktı bir süre. Sonra elini yanağımda gezdirdi. "Eğer şimdi gitmezsen baban baya beklemek zorunda kalacak." Yandan attığı gülüşü(siz anladınız ne gülüşü olduğunu 😌) ve hatırlatmasıyla kafamı salladım.
Yavaşça üstümden kalkmasıyla bende kalktım. Dün geceden kalma eşyalarımı büyük ihtimal sabah poşete koymuştu.
Poşeti aldım. Önce eve uğrayıp üstümü değiştirmem gerekiyordu. Üstümde Yoongi'nin bol pijamaları vardı ve babamın yanına böyle gidemezdim.
Saçlarımı topladığım sırada Yoongi konuştu. "Ben götüreceğim seni. Baban nerede?" Sorusuyla Yoongi'ye dönüp gülümsedim. Beni götüremezdi. Ehliyeti yoktu. Ayrıca buna gerek olduğunu düşünmüyordum.
Üstüme hırkamı geçirdim ve Yoongi'ye döndüm. "Gerek yok,kendim giderim. Hem önce eve gidip kendime çeki düzen vereceğim. Yine de saol."Gülümsedim. Ama Yoongi bu fikrimden pek hoşlanmış gibi gözükmüyordu." Ben götüreceğim dedim. Ayrıca korkma. Polis yakalasa bile bana bir şey yapamaz. "Ehliyeti olmadığını düşündüğümü nerden anlamıştı bilmiyordum ama daha fazla ısrar etmeyecektim. Sonuçta karşımda ki kişi Yoongi'ydi. Sonuçta onun istediği olacaktı.
Evden çıkıp evin önündeki arabaya bindik. Daha önce beni evden aldıkları için evimin yerini biliyordu. Evlerimiz de fazla uzak olmadığı için yol kısa ve sessiz geçmişti.
Eve vardığımızda Yoongi'ye dönüp gülümsedim. "Saol. Gidiyorum..." Kapıyı açacağım sırada kolumu tuttu. "Bekleyeceğim. Üstünü değiştir ve gel. Ben bırakırım seni." İstemsizce kalkan kaşlarım ve şaşkınlığımla Yoongi'ye baktım yeniden. Neden bu kadar abartmıştı. Bu karakteri beni korkutmaya başlıyordu...
Ne dersem diyim onun dediği olacağını biliyordum. Bu yüzden tekrar baştan pes edip arabadan indim.
Eve girdim ve üstümdekileri çıkarttım. Dolaptan siyah olan bir kaç parça çıkarttım ve hızlıca giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısına geçtiğimde fark ettiğim bazı yerleri morarmış, çoğu yeri kızarmış boynumu fark ettim. Bunun her hangi bir açıklaması olamazdı babama karşı.
