" Ben aşık olmamam gereken birine aşık oldum Yo İn ve onun mutluluğuyla mutlu olmam gerekirken ben acı çekiyorum. "
İstemsizce dolan gözlerimle ona bakmayı sürdürdüm. Karşımda acı çeken biri vardı ve bu kişi değer verdiğim nadir insanlardandı.
Yanına yaklaştığımda gözlerini benimkilere dikti." Sana yardım edebilirim Jimin. Yeter ki anlat... "Yaşlı yanaklarına zıt bir biçimde gülüyordu." Edemezsin.... "Hafifçe omzunu ovdum. Bu benim destek olma şeklimdi.
Gözlerimin içine kenetlediği gözünden düşen son yaşı sildi ve dudaklarını araladı." Ben gidiyorum Yo İn... "Şaşırarak durdurdum onu." Ne-Nereye? "Meraklı gözlerimle bakıyordum ona." Çok... Çok uzak bir yere gidiyorum. Bir daha dönmemek üzere. "Kafamı olumsuz anlamda salladım. Gidemezdi. Gitmemeliydi...
Benim için değerli birini kaybetmek istemiyordum. Suratım düşmüştü doğal olarak.
Elini çeneme koyup tekrar ona bakmamı sağladı." Gideceğim yerde bir daha ağlamayacağım. Orada hiç üzülmeyeceğim. İnan bana..." Söyledikleri onun açısından güzeldi. Aslında bencilliğimi bıraktığımda her açıdan güzeldi. Gitmesi benim için beni koruyan, seven biri arkadaşımı kaybetmemi sağlayacaktı fakat diğer açılardan bakınca da değer verdiğim insan bir daha üzülmeyecekti...
İyice yanına yaklaşıp kollarımı boynuna doladım. O da kendi kollarını belime doladı. İnsanın güvendiği birine sarılması çok huzur vericiydi.
Kulağına yaklaştım. "Mutlaka beni görmeye gel. Ya da ben seni görmeye geleyim olur mu?" Bedenlerimizi ayırırken suratı olumsuz mimiklerle donanmıştı. "Olmaz. Orada tek başıma mutlu olabilirim ancak." İçim içimi yese de gülümsedim ve eline dokundum. "Eğer sen mutlu olacaksan benim için sorun yok. Yeter ki üzülme..." O da gülümsedi ve tekrar huzur dolu bir sarılma sardı bedenlerimizi....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sınıfta boş boş oturduğum sırada telefonumdan gelen sesle hemen elime aldım.
Yoongi:Seni özledim. Alt kata gel. Sol sıradaki üçüncü sınıftayım.
Mesajıyla aptalca bir gülümseme oluşmuştu suratımda. Sadece bir gün görüşmemiştik. Fakat ne yalan söyleyeyim bende onu özlemiştim.
Sınıftan çıkıp alt kata indim ve Yoongi'nin mesajda yazdığı sınıfın önünde durdum. Kapıyı alışkanlığımın bir parçası olarak çaldım ve içeri girdim.
İçeri de kimsenin olmadığını gördüğümde kaşlarım çatılmıştı. Yoongi benimle oyun mu oynuyordu?
Telefonumu çıkarıp ona mesaj yazacağım sırada bileğimin kavranması ve sırtımın hızla duvara çarpması bir olmuştu.
Bağıracağım sırada karşıma gördüğüm suretle yine aptalca tebessüm etmiştim. Bir elini belime, diğerini yanağıma koydu. "Seni özledim Yo İn..." Tahrik edici ses tonuyla gözlerimi kapattım. Kokusu... Sesi... Teni... Sanki beni sarhoş ediyordu.
Seslice kıkırdadığında gözlerimi açtım. "Sevgilim başka bir şeyi özlemiş anlaşılan." Hafifçe omzuna vurdum ve bende güldüm. Ardından onun hızlıca cisdileşen suratıyla gerildim. "Dün ne yaptınız?"Evet, sorguya başlıyorduk...
Derince bir nefes aldım ve anlatmaya başladım." Ormanlık bir yerde oturduk, bir şeyler atıştırdık, konuştuk. Sonra beni eve bıraktı. Bu kadar. "Cevabımla hiç tatmin olmuş gibi gözükmüyordu.
Belimdeki elini yavaşça kalçama indirdi ve orada gezdirmeye başladı. Bu sıralar fazla yakınlaşıyorduk...
Ellerimi göğsüne koydum ve hafifçe onu iteledim." Okuldayız... "Dememle sinirle elini çekti ve hızlıca bir sıraya oturdu." Ne konuştunuz? Hemen anlat."Emir verici ses tonu beni anlatmaya zorluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
COWARD ~MYG
أدب الهواة"Beni bir dokunuşla açabilirsin bebeğim. Her şeyimle değişirim. Sadece senin için. Korkak biriyim ben, ama seninle en cesur kişi olabilirim." !BU KİTAP HATIRA OLARAK DURAN,YILLAR ÖNCE YAZDIĞIM BİR KİTAPTIR.YALNIZCA İLK OLDUĞU İÇİN YAYINDA!