COWARD ~MYG

~12~

      Güzel bir uykunun verdiği rahatlamayla gözlerimi açtım. Bir an kendi odamda olmadığımı fark etmemle duraksadım. Ardından aklıma dün gece geldi ve suratımda küçük bir tebessüm oldu.

     Yan tarafıma baktığımda beklediğim kişiyi görememek beni şaşırmıştı. Nereye gitmişti ki?

     Yatakta hafifçe doğrulup sehpanın üzerinden telefonumu aldım. Yoongi'den mesaj olduğunu fark edince hemen mesajın üstüne dokundum.

    "Sevgilim, dün annemi ve çalışanları evden yolladığım için hiç yemek bırakmamışlar. İkimiz için yiyecek bir şeyler almaya çıktım. Senin için masanın üzerine kıyafetlerimi koydum. İstersen duş alabilirsin. Hemen dönerim."

     Mesaja başlama şekli, mesajın içeriği içimdeki  kelebeklerin coşması için yeterli sebeplerdi. Bu Yoongi'den fazla tanımıyordum ve alışık değildim bu kadar iyi hallerine. Ama alışabilirdim. Sorun olmazdı...

     Yataktan kalktığımda kasıklarımda hissettiğim ağrıyla inledim. Dün gece iyi şeylerin yanında fiziksel acı da bırakmıştı anlaşılan üstümde.

     Zar zor yürüyüp masanın üstündeki havluyu alıp Yoongi'nin odasının içinde bulunan banyoya girdim. Sıcak bir duş rahatlatabilirdi.

      Hızlıca duş aldım ve masanın üstündeki siyah eşofmanla siyah bol tişörtü giyindim. Pijama zevkimiz oldukça benziyordu.

       Duşun da rahatlatma anlamında olumlu bir etkisi olmamıştı malesef. Yatağa oturdum. Dün gece uzun ve sert bir geceydi. İlkim olmasının da etkisidiydi.

      Yatakta boş boş oturduğum sırada kapı açıldı. İçeri gülen suratıyla giren Yoongi'yi görmemle utandığımı hissetmiştim.

      Yanıma oturdu ve elini yanağıma koyup ona bakmamı sağladı. "Erken kalkmışsın." Kafamı olumsuz anlamda salladım. Erken değildi. Gülümseyerek dudaklarıma küçük bir öpücük koyup ayağa kalktı. Bu öpücükle yanaklarımın kızardığına emin olmuştum. Çünkü bu öpücük dün geceyi tam olarak gözlerimin önünden geçirmişti.

     Uzattığı eline baktım. "Hadi gel. Aşağıya inelim." Elini tuttum. Hızlaca ayağa kalkmamı sağladı. Aşağıya hızlı adımlarla inmek beni epey zorlamıştı ama hiç sesimi çıkartmamıştım.

     Merdivenden inerken kasıklarımda hissettiğim sancıyla durdum ve gözlerimi kapattım. Yoongi'de durdu ve yanıma yaklaştı. "Bir sorun mu yar Yo İn?" Olmadığını belli edecek şekilde kafamı salladım ve gülümsedim. Buna rağmen inanmadı ve beni kucağına aldı.

     Aşağıya indik. Beni mutfaktaki sandalyenin üzerine bıraktı. Hafifçe yaklaştı. "Gece fazla yorucuydu. Üzgünüm fazla hızlıydım."Yanağına dokundum. Pişman olmasını istemiyordum. Acı çekmem onu üzmüştü ama bu tatlı bir acıydı.

     Hafifçe okşadım yanağını bir süre." Hayatımın ne güzel gecesiydi. "Utanarak söylediğim cümleyle onu rahatlatmak istemiştim. Aslında söylediğim yalan da değildi. Asla unutamayacağım bir geceydi.

     Birden gülümsemesiyle rahatladım ve elimi yanağından çektim. Şuan suratına bakmak bile çok zordu benim için. Sürekli gece yaşadıklarımızı anımsıyorum. İlkti... Ve Yoongi'yleydi...

     Tezgaha doğru ilerledi ve elinde iki tane yapılmış hazır ramenle geldi. Birini benim önüme, diğerini kendi önüne koydu ve oturdu. "Umarım seviyorsundur." Kafamı salladım. Ne sevdiğim şeylerdendi. Ama nedense hiç iştahım yoktu.

     Yoongi'nin yemeye başlamasıyla bende bir iki lokma yedim ve çubukları bıraktım. "Neden yemiyorsun Yo İn?" Meraklı gözleriyle beni süzen Yoongi'nin bu gerginliğini anlayamamıştım. "Sadece iştahım yok. Sen ye lütfen."