ESCAPED

KABANATA 18

Jaxon's POV

We are already here at the black dome arena. The four of us sit in a good spot where we can see closely the fight. We are a bit late dahil nag-umpisa na ang laban kanina pa.

There he is at the middle of stage with Drake.

"Astin. So he's really back huh?" I mumble to myself while gritting my teeth.

Medyo marami ng natamong pasa ang dalawa at halatang medyo pagod na rin.

Sumugod si Drake at nagpakawala ito ng suntok at natamaan si Astin sa dibdib ngunit nahawakan nito ang kamay ni Drake, hinila niya ito upang mapalapit pa ito lalo sa kanya saka niya binigyan ng upper cut sa muka at malakas na sipa sa sikmura kaya medyo nawalan ito ng balanse at kamuntikan ng matumba ngunit mabilis rin itong nakabawi.

Dumistansiya ng kaunti si Drake dito at pinunasan ang dugo sa kanyang labi gamit ang kanyang kamay at napatingin ng masama sa lalaking nasa harapan niya. Nginisian lamang siya nito kaya mas lalong siyang nainis dito.

Sumugod ulit si Drake at ng medyo makalapit na siya kay Astin bigla itong naglabas ng patalim na hinugot niya galing sa kanyang likuran at isasaksak ito sa tiyan ni Astin. Hindi ito inasahan ni astin kaya wala siyang nagawa kundi hawakan ang dulo ng patalim upang hindi ito bumaon sa kanyang sikmura, nadaplisan ito ng kaunti at nagdugo ang kamay dahil sa kanyang ginawa.

"This is supposedly just a fight without using a weapon. Still a dirty player eh?" rinig kong komento ni Kaiden sa ginawa ni Drake.

With all Astin's strength he changed the direction of the knife into his opponent. Drake has no choice but to drop the knife to prevent it to strike him back. When they already drop the knife, Astin immediately grabbed Drakes nape to pull him closer to him so that he can give Drake an elbow strike in the jaw. Dahil sa lakas ng impact nito halatang nahilo si drake and Astin use that opportunity to strike drake at the back of the neck, directly on the spine and in just a snap he lost consciousness.

The moment Astin knock down Drake, a loud and a bursting screams filled the whole arena. I'm not surprised at all, maging ako alam ko kung ano ang kakayahan ni Astin at di hamak na mas magaling ito kaysa kay Drake. Malakas lang naman ang loob ni Drake dahil marami itong hawak na underlings sa black society.

"Wow! A pleasing and an entertaining fight huh? What a nice comeback!" Rining naming tunog na lumabas sa mga speaker na nakapalibot sa loob ng black dome at sinundan ito ng nakakairitang tawa ng kung sino mang nag-aanounce ng tungkol sa nangyaring laban.

Nang mag-open ang cage ng stage agad na bumaba si Astin dito at nagtungo sa exit. Ang tunnel na pinasukan namin kanina at labasan ay iisa. I immediately stood where I was seating and headed to where he went. Sumunod naman sa akin ang mga kaibigan ko. May susunod pang laban pero hinayaan na namin dahil si Astin lang naman ang pakay namin rito.

"Hey you! Mr. Beast!" Malapit na kami sa labasan ng marinig namin ang sigaw ng isang babae sa na sa pagkakaalam ko ay nasa dulo ng tunnel.

"Wait! That voice... It sounds familiar." Daylan commented

"Shit!" Tumakbo ako upang makarating agad sa dulo ng mapagtanto ko kung kaninong boses iyon.

And there. pagkalabas namin we saw Margaux and her two friends with Astin. Magkaharap si Margaux at Astin, nakatitig sa isat-isa.

"You are the one who stopped me from kicking the idiotic pervert holdaper who wasted my ice-cream in the park" Margaux accusingly said. 

Astin just gave her a bored look and answered "Ahh"

"Eh? You! Don't ahh ahh me you understand?" nakalabi na sabi ni Margaux sa sinagot nito sa kanya. Bago pa tuluyang mainis si Margaux dali-dali kong sinabihan si Daylan na pumunta sa pwesto nila to interrupt the tension between them.

"Tresha my loves! What are you doing here? p-pumasok ba kayo sa l-loob?" Medyo kinakabahang tanong ni Daylan sa kanila ng mga kaibigan niya. Nakuha namin ang atensyon nilang apat.

"Why you asked? Aren't we allowed to go inside?" Mataray na sagot sa ni Margaux. Tumabi ako sa kanya at tinignan si Astin na nakatitig na sa akin.

"Astin Anderson" / "Jaxon Matthews" we both said in a very serious tone at the same time and minutes of silence took over after. We looked at each other intently.

"After what you done you still had the courage to show up and act as if nothing happened huh?" I said to break the silence between us. Hindi ito kumibo, wala kang mababasa o makikitang kahit na anong reaction sa kanyang muka.

Now that he is infront of me, everything that happened before flashed back in my mind as if it was just happened yesterday. The blinding rage surging through me is almost impossible to control at this point and I felt like the devil inside me woke up abruptly. I badly wanted to beat him to a pulp hanggang halos mawalan siya ng hininga, at kulang pa iyon sa katraydurang ginawa niya.

I closed my fist tight and clenched my teeth. Bago ko pa maisapak sa muka niya ang kamao ko may bigla nalang humawak sa braso ko para pigilan ito. I calm down and the rage rising inside me suddenly vanished. Hindi ko namalayang nawala ako panandalian sa tamang pag-iisip dahil sa galit na nararamdaman ko para sa taong nasa harapan ko ngayon.

I looked at the person who held my hand. It was......

Margaux

Fear is written all over her face at nanginginig ang kanyang mga kamay na nakahawak sa braso ko. She almost see...

My dark side.