ESCAPED

KABANATA 8

Margaux POV

I'm here at my room in our condo sitting at my bed. I'm thinking about the bad things happening around me and at this very moment, so many questions are running in my mind.

Why do I always feel like wherever I go there is someone who is following me and looking at me from afar? Who is the one who sent me the letter? Who is Mors? Does the letter M tattoo on the guys' nape have a connection to that person? Who is the one who shoot the guys head to shut him up?

Who wants to kill me? Is it the person who killed the guy in the building? Who is he or she anyway? But if that someone back there wants me dead dapat ako ang pinaputukan niya ng baril not the other person. I'm confused!

Ako lang ata ang nagiisip na gusto niya akong ipapatay. Maybe saktan lang?

But why?

Why is this happening to me? Why does that person doing this? As far as I remember, I did nothing wrong to anyone. Bago kami napunta ni Tresh sa U.S I'm sure wala akong ginawang masama o nagawang kasalanan manlang sa kahit na sino. Even in the U.S wala akong nakaaway.

Sumasakit na ang ulo ko kakaisip. I don't even have a clue to know who the person behind those happenings and why is he or she doing it.

Kinuha ko ang unan ko at niyakap ito. I rest my head to it and close my eyes.

Ohh wait! The letter! Maybe that was the clue!

I open my eyes and hurriedly stand up. I get my keys at the side table and my phone at my bag then I run towards the elevator, I press the basement floor where in the parking lot is designated.

Hindi ako mapakali habang nasa loob ng elevator. Bawat minuto pakiramdam ko mahalaga.

Bago ako tuluyang lumabas patungong sasakyan ko luminga-linga muna ako at pinakiramdaman kung may tao ba ang nakamasid nanaman saakin. Ng masiguro kong wala dali-dali akong nagtungo sa kotse ko.

Sa mismong bahay namin ako pupunta. Dahil naroon ang sulat na nakita ko sa kotse ko noong araw na nagEnroll kami nila Tresha at Demi.

May kalayuan ang bahay namin mula sa condominium na tinutuluyan namin ngayon.

While driving napatingin ako sa side mirror and I notice a black car following me. Though it is three cars away from my car, my gut still says that it is following me. It's heavily tinted kaya hindi ko makita ang itsura ng nagmamaneho.

Lumiko ako sa kabilang daanan na taliwas papunta sa bahay. Nakasunod pa rin ito. Binilisan ko ang pagpapatakbo upang mapalayo ako sa itim na kotse. Balak ko sana siyang iligaw.

Napansin ata ng nagmamaneho na napansin ko ang kanyang pagsunod kaya lumiko ito sa isang kanto na nadaanan ko kanina. Ng mawala na ito sa aking paningin nagU-turn ako upang bumalik sa dating dinaraanan ko kanina papunta sa aming bahay.

Binilisan ko pa ang pagpapatakbo dahil sa kagustuhang makarating ako agad sa aking paroroonan.

Medyo malapit na ako. Saktong kaliliko ko lang sa kanto ng bigla nalang may humarurot na kotse papunta sa direksyon ko. Ang itim na kotse kanina. Napaliko ako upang hindi magsalubong ang kotse naming dalawa at dahil sa bilis ng pagpapatakbo ko kanina nawalan ako ng kontrol kaya nagpagewang-gewang ang kotse ko.

Pagtingin ko sa aking harapan tatama ako sa malaki at malapad na puno kaya mabilis kong tinapakan ang preno at napapikit ako.

"Stopppp please!" kinakabahang sigaw ko. Nagbabakasakaling huminto ang kotse ko bago ako mabangga rito.

Napahugot ako ng malalim na hininga at binuksan ang aking mga mata. Ilang pulgada na lamang sana nabangga na ako, mabuti nalang at huminto ito.

"Oh God! That was close!!!" I blurt out. Napatingin ako sa kotse na itim, papalayo na ito.

"Damn!! Are they really going to kill me?!" I shout in frustration

How come na alam niya kung saan talaga ako papunta? Sino siya?

Iwinaksi ko sa aking isipan lahat ng tanong.Kinalma ko ang aking sarili bago magmaneho ulit. Uunahin ko munang intindihin at kunin ang sulat. Sa ngayon binagalan ko na ang pagpapatakbo.