YABANCI [Tamamlandı]

1. Bölüm

Bahardan Anlatım
  Bugün o kadar çok çalışmıştım ki çok yorulmuştum. Saat de baya geç olmuştu. Eve dönüyordum bir taksiye atladım. Taksiciyi evime biraz uzak yerde durmasını söyledim. Biraz yürüyecektim. Evime yakın bir yerde durdu taksici ona parasını ödeyip indim. Eve doğru yürürken arkamdan koşan adam dikkatimi çekti saçları dağınık sarışın mavi gözlü saç sakal birbirine girmiş gibiydi. Bana doğru koştuğunu gördüm. Yanıma geldiğinde nefes nefeseydi;
"Bana yardım etmelisin ben askerim benden sana zarar gelmez lütfen" dedi.
Şaşkınlıkla etrafıma bakınırken birkaç gardiyan kılığında adam geliyordu. Ne olduğunu anlamadan kafamı salladım. O kadar çaresizdim ki kollarımdan tuttu duvara yasladı. Çok ciddi bakıyordu gözlerime bir elini duvara dayadı hafifçe dudağıma eğildi. Nefesini tenimde hissedebiliyordum. Gardiyanlar yanımıza geldiğinde ilk önce yüzlerini hafifçe buruşturup baktılar sonra umursamadan geçip gittiler. Artık yanımızda değillerdi fakat hala yüzüme ciddi ciddi bakıyordu ve aramızda çok az mesafe vardı istemeden dudaklarına baktım. Güldü;
"Ne o çok mu hoşuna gitti?" dedi dalga geçercesine
"Manyak mısın sen ya neydi bu şimdi?" dedim.
"Kusura bakma bak zor durumda olmasam yapmazdım" dedi
Bir elimi başıma götürdüm "of" çektim.
Oda baş parmağıyla cool bir biçimde alnını kaşıdı;
"Bak gerçekten özür dilerim" dedi
"Tamam neyse" dedim güldüm.
Oda tebessüm etti sonra alt dudağını dudaklarının arasına alıp;
"Senin gözlerin hep mi böyle kısılıyor" dedi

   Ne gözlerim mi kısılmıştı?
"Bilmem kısılıyor mu?" dedim anlamsızca ve aptalca
"Gözlerinin kısıldığından haberin yok" dedi.

Bende güldüm..
O sırada yürümeye başladık
"Demek askersin ha?" dedim
"Evet sen?" dedi
"Doktorum" dedim.
"Hmm güzel meslek" dedi tebessüm ederek.
"Anlat bakalım neden kaçıyorsun bu gardiyanlardan??" dedim.

Yüzündeki damarlar gerilmiş gibiydi biraz sessiz kaldı sonra cevap verdi;
"Bununla ilgili sana bilgi veremem kusura bakma"

Bende ilk önce sessizliğimi korudum. Sonra derin bir nefes bırakarak;
"Peki rütben ne?" dedim usulca
"Kıdemli üsteğmen" dedi.
"Hmmm anladım" dedim
Artık yürümüyorduk. Bian durduk bana doğru yavaşça döndü. İlk önce biraz sessiz kaldı pişmanlık duygusu var gibiydi tekrar gözlerime takılıp kaldı.
"Bana yardım ettiğin için sana minnettarım teşekkür ederim" dedi.
"Önemli değil birgün karşına çıkarım sende benim hayatımı kurtarırsın" dedim.
Kısa bir tebessüm etti sonra yanımdan ayrıldı.
Bende eve doğru yürümeye başladım.📦