YABANCI [Tamamlandı]

23. Bölüm

Nefes'ten Anlatım

Bahar Yavuz'un yanına oturup yemek yemeye başladı. Yemeğimizi bitirdikten sonra herkes masadan kalktı. Nazlı ve Eylem masayı topladılar Bahar tabakları makineye dizdi.

Herşeyi yerleştirip içeri geçtik. Herkes birbiriyle güzel güzel sohbet edip gülüşüyorlardı. Bahar ayağa kalkarak

B: Şey benim küçük bir işim var halledip gelicem
Y: Bahar nereye bu saatte?
B: İşim var Yavuz
Y: Tamam bende geliyorum
B: Hayır yalnız gitmek istiyorum

Bahar'dan Anlatım

Yavuz ciddi bakışlarını benden alamayıp konuşmaya devam etti

Y: Peki benimde bir işim vardı ona gidip gelicem Eylem Nefes ve Tahir burda kalabilir mi?
E: E tabi bende sıkılıyordum

Yavuz benden önce kapıyı çarpıp gitti. Bende ardından çıktım. Meğersem gitmemiş beni dışarıda bekliyormuş.

Yolumu kesip önümde durmaya başladı.

B: Yavuz çekilsene
Y: Nereye?
B: Ya sanane ya yukarıda emir veriyordun?
Y: Emir veririm bundan sanane nereye gidiyorsun?
B: Delirtme beni adam sanane?

Yavuz beni arkamdaki duvara yapıştırıp yumruk yaptığı elini duvara vurdu ve tısladı

Y: Asıl sen beni delirtme lan gece gece tek başına milletin altına yatmaya mı gidiyorsun?

Sinirden ağlamak üzereydim içimden ona tokadı basmak geçiyordu ama elim kolum tutmuyordu bana nasıl böyle birşey diyebilirdi?

B: Mert ile buluşacaktım oldu mu?

Tekrar sinirden köpürürken bu sefer daha da sıktı kolumu ve tekrar duvar yumruk vurdu

Y: O herif seni diri diri gömdü lan! Ben kurtardım seni ben! Hala ne diye gidiyorsun o itin yanına?
B: Nefes için! Belki tanıyordur Vedat'ı belki bişey yapabilir
Y: Lan ben varken onane? Ben yapamaz mıyım?
B: Garanti olsun diye dedim Yavuz bağırma korkuyorum
Y: İyi defol git o zaman garanti olsun hadi!

Üzerimden çekilip beni serbest bıraktı. Ama duyduklarım karşısında daha fazla dayanamadım ve kendimi yere bıraktım..

***

Gözlerimi yavaş yavaş aralarken ilk önce bulanık gördüm etrafı. Daha sonra şiddetli baş ağrısıyla gözlerim netleşmeye başladı. Doğrulmaya çalışırken dışarının iyice karardığını gördüm camdan.

Sonra gözüm karşımdaki duvarda asılı olan klasik hastane saatine kaydı. Saat gecenin yarısı 3 olmuş. En son Yavuz ile konuştuğumu hatırlıyordum. Sonra yan tarafımdaki koltukta arkası dönük uyuyan adam dikkatimi çekti

Bu Yavuz olmalıydı yerimden kıpırdamadan "Yavuz" diye seslendim. Ondan su isteyecektim. Tam 4 kez seslendim 5. seferde yavaş yavaş bana dönmeye başladı.
Hala uyuyordu öküz daha fazla dayanamayıp sesimin çıktığı kadar "Yavuz" diye bağırdım

Yavuz göz kapaklarını aniden açıp koktuktan yere düştü. Ben kahkahalara boğulurken o yerde uykulu gözlerini ovuşturuyordu.

Ben hala kahkaha atarken o ışık gözlerini aldığı için bana gözlerini kısmış bakıyordu

B: Yavuz ben çok susadım
Y: Ha su mu?
B: Eveet!
Y: Tamam bekle alıp geliyorum

Yavuz düştüğü yerden homurdanarak kalktı ve kapıya yöneldi. Kapının aralanması ile diğerlerinin dışarıda olduğunu gördüm. Nazlı Ateşin omzuna yatmış uyumuş ateş de onun kafasına kafasını koyup uyuya kalmıştı.

Yavuz içeri elinde su şişesi ile girince bana uzattı. Bende alıp açtım ve içmeye başladım. Sonra kapağını kapatıp yan taraftaki sehpaya bıraktım.

Yavuz koltuğa oturup dirseklerini bacağının uzerine koymuş ellerini önünde birleştirmiş bana bakıyordu

B: Noldu bana?
Y: Bayıldın nolucak?
B: Söylediklerin öyle canımı acıttı ki bilemezsin

Gözyaşlarımın göz kapaklarımı kapatmamla teker teker yerlerini terk etmesini hissedebiliyordum yüzümde

Y: Özür dilerim a-ama sen beni çok sinirlendirdin Bahar?
B: Naptım? Ya Yiğit kaçırıldı sen bana yalnız kalalım dedin bende tepki verince emir vermelere başladın ben Mert'in yanına Nefes için gicektim ya?
Y: Ben Nefes için bişey yapmıyor muyum? Tahir yapmıyor mu?
B: Yapıyorsunuz ama ben..
Y: Varya herşeyi geçtim de o adama muhtaç olman benim canımı acıttı
B: Mecburdum
Y: Değilsin Bahar ben varım yetmez mi?
B: Ya yeter ama?
Y: Aması yok Bahar aması yok! Eğer beni seviyorsan benim nefret ettiğim bize zarar verenlerden uzak durucaksın bende senin için aynı şeyi yapıcam
B: T-Tamam çok özür dilerim

Yavuz yerinden kalkıp yanıma geldi ve bana çok içten sarıldı. Dudaklarıyla saçlarma buseler kondurdu. Uzun birse sessizlikten sonra içeri Tahir girdi. İkimizin bakışları da kapıya gitti

T: Bahar uyandun mu da?
B: Uyandım Tahir gel içeri

Tahir yarım aralanmış kapıyı iyice açıp içeri girdi sonra sessizce kapıyı kapattı

T: Bahar durumun ortada biliyrum ama bizim Yiğit'i hemen bulmamız lazım da
B: Nefes'e bişey mi oldu?
T: H-hayır Bahar ama biliysun benimde bir ailem gardaşlarım var anam perişan olmuş bian önce ben Trabzon'a döneyrum
B: Mercan için dimi

Yavuz dikkatli bakışlarla Tahir'i dinlerken o bakışları bana çevirdi ve 'Mercan kim?' der gibi bakış sergiledi

B: Yavuz Mercan Tahir'in nişanlısı
Y: Tamam o zaman bian önce şu Yiğit'i bulalım öyleyse ben doktorla konuşuyum ne zaman çıkabilirsin
B: Tamam

Yavuz hızlı adımlarla kapıdan çıktı ve gitti. Bende o solgun ve soğuk bakışlarımı tekrar Tahir'e çevirdim

T: Ne bakaysun Bahar? Abim arayup durayru 'Tahir gel çabuk' diye
B: Bana bak Tahir sen Nefes'i seviyor musun doğruyu söyle?
T: Sevmeyrum sa sevmeyrum ben nişanlı bir adamım
B: Sevmiyorsan niye peşinden buralara kadar geldin?
T: O bana Yiğit'i emanet etti o yüzden
B: Peki uzatıyorum

Biz birbirimize bağırırken içeri Yavuz girdi. Seesizce kapıyı araladı ve içeri girdi.

Y: Sabah Taburcu edicekler seni

Bende olumlu şekilde kafamı salladım.

***
Sabah olduğunda Yavuz yine aynı koltukta uyuyordu. Koluma taktıkları serum da bitmişti. Ben onu sökmeye çalışılırken içeri Nazlı girdi. Elinde iki tane bardak vardı ve bardaklardan duman tütüyordu.

Nazlı sessizce yanıma gelip bardağın birisini baza uzattı. Çay getirmiş! Sonra bakışları yan koltukta yatan Yavuz'a gitti ve gülmeye başladı.

Önce Nazlı'ya garip garip bakarken bende gülmeye başladım. Sanırım çok sesli gülüyorduk. Yavuz yavaş yavaş arkasını dönüp gözlerini ovdu.

Sonra doğrulup odada Nazlı'yı görünce şaşırdı. Hala ayılamamıştı! Biz gülmeye devam ederken kapı açıldı ve hepimizin bakışları oraya yönledi..