Hayat'ım anlamı aslında hayatımın yabancısından meydana geldi. Onun mavi gözleri içime işledi. Dudakları tenime her değdiğinde hissettiğim mutluluk,heyecan,ürperti bedenimi sarıverdi.
Yavuz yavaş adımlarla üzerime gelince, bende ritimine uyarak yavaş adımlarla geriye gittim, az sonra sırtım duvara çarpınca kalp atışlarım hızlandı!
Yavuz dibime kadar geldiğinde, ne kaçacak yer vardı ne de onu yitecek güç. Boynuma doğru yöneldiğinde, kapının çalmasıyla uzaklaşıp güldü.
Hayvan herif neye gülüyordu? Koşar adımlarla kapıya vardım, mercekten bakıp kapıyı açtım, gördüklerim ile şok oldum.
Bunlar vedat ve adamları! Gözlerim faltaşı gibi açılmışken içimde yükselen tehlike çanları ve vücudumdan geçen korku dalgaları içimi ürpertiyor m, kanımı donduruyordu!
Zar zor yutkunarak olacakları izledim, korkudan titreyip duruyordum, az sonra Yavuz içeriden bağırınca dikkatimi ona verdim.
"Bahar! Kim gelmiş?"
Susmayı tercih ederek içimdeki korkuyla savaştım,
"Biz geldik Yavuz Bey, gece gece umarım rahatsız etmiyoruzdur?",güldü
Az sonra Yavuz odadan üstünü değiştirmiş olarak çıktı, kapıda silahı bana doğrultmuş olan Vedat denen adama baktı!
"Senin ne işin var burda?",Yavuz
"Karım ve oğlum nerde?"
"Geçmişini siktiğimin herifi, hala karım ve oğlun diyor!", sinirlendi ve Vedat'ın üzerine doğru hızla yürüdü.
"Yavuz tamam lütfen sakin ol!"
Elimde onu durdurdum, aniden göz göze geldik, benim korktuğumu anlayacak ki susmayı tercih etti.
"Şimdi, karım ve oğlum ner-"
Vedat aniden yere düşerek kapıya yığıldı, korkarak Yavuz'a sokulduğumda adamları arkasını hızla dönerek bellerindeki silahları çıkarmadan kafalarına yedikleri kurşun ile yere düştüler!
Benim çığlıklarım evi inletirken Yavuz önce beni daha da kendine yapıştırdı, ardından yavaşça kafasını kapıya yönlendirdi!
Bunlar Ateş,Feyzullah,Fethi ve Tahir'di. Ellerinde tabanca tutarak merdivenden çıkarak, bize baktılar. Silahtan çok korkuyordum, hele ki birisine sıkıldığı zaman çok korkuyordum!
"Olum ne yaptınız?",Yavuz
"Komutanım, adam size silah doğrultmuştu?",Feyzullah
"Ben aradum, kapunun önünde size silah doğrultaydu!",Tahir
Yavuz elleriyle avcumu avuçlayıp gözyaşlarımı sildi, masum suratı ve bana olan inceliği başımı döndürüyor!
"Yenge.. Biz özür dileriz silahtan korktuğunu bilmiyorduk",Ateş
Ateş karşımızda mahçup davranışlarda bulunurken, Fethi ve Feyzullah da yerdeki adamları sürüklüyorlar, Tahir ise onları izliyordu.
Yavuz beni koltuğa çekerek yanına oturttu, kafamı göğsüne çekip yasladı, huzur bu adamın kollarında kesinlikle!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
![YABANCI [Tamamlandı]](https://img.wattpad.com/cover/136343019-64-k690625.jpg)