Eylül - 19.01 Düğün
Ve Bugün sonunda evleniyordum! 19.01 - Yıllarca beklediğim, sevdiğim, değer verdiğim Adamla evleniyordum. Ve ne olursa olsun, artık Biz oluyorduk, sonsuza kadar.
Sabah erken kalktım, kendi Düğünüme geç kalmak istemem. Kızları uyandırıp, Kuaföre gittik erkenden, mağlum üç Kızı bu Akşam'a yetiştirmek uzun sürer. Bir de Ipek ve Ceren gelecekler di, olacaklar beş Kız.
"Ya nasıl bir Saç Modeli yaptırsam Kızlar? Karar veremiyorum.."
"Eylülüm sen Gelinsin, güzel bir Topuz yaptır."
"Evet de, Esma bu Aralar başka Modellerde Tercih ediliyor. Illa Topuz olacak diye bir şey yok."
"Bahar haklı. Ben bi Dergilere bakayım, siz başlayın ben bunlara bakıp karar veririm."
"Tamam Canım, sen nasıl istersen."
Elime bir Dergi alıp, bakmaya başladım. Sonunda tam istediğim, Gelinliğime yakışacak bir Saç Modeli buldum. Ardından hemen yapmaya başladılar. Saçım bittikten sonra Makyajıma sıra geldi. Bu Arada Ceren ve Ipek geldiler. Onlarda hemen bir Model seçip, oturdular. Bahar bitmişti, bizi bekliyordu. Esmanın son Dokunuşları kaldı. Bense Makyajım ile uğraşıyordum.
Saatlerce süren Işimizin sonuna varmıştık, Düğünün başlamasına iki Saat kalmıştı.
Kuaförde işimiz bitti ve hızlıca Eve gittik. Orada ben Gelinliğimi, Kızlarda Elbiselerini giydi.Eylül'ün Gelinliği, Makyajı ve Saçı:
Esma'nın Elbisesi, Makyajı ve Saçı:Bahar'ın Elbisesi, Makyajı ve Saçı:
Ipeğ'in Elbisesi, Makyajı ve Saçı:
Ceren'in Elbisesi, Makyajı ve Saçı:
Sonunda hazırdık. Ali'nin gelmesine az kalmıştı.
"Hepiniz çok güzel olmuşsunuz.."
"... Amaa Gelin Hanım en güzeli."
"Sizde öyle. Her şey tamam, dimi? Elbisem olmuş mu Kızlar? Saç? Makyaj?"
"Eylül, sakin ol. Her şey hazır sende mükemmel olmuşsun."
"Ceren haklı, çok streslisin Kuzum. "
Konuşurken Kapı çaldı. Esma gidip açtı ve iki Dakika sonra arkasından Ali gelip, Odaya girdiler.
Girer girmez, beni görünce durmuştu. Uzun bir süre beni süzdükten sonra yanıma geldi, o An Kızlar gülerek Odayı terk ettiler.
"Çok güzel olmuşsun Mavi'm.. Güzel'den de öte, mükemmel olmuşsun."
"Sen de çok şıksın Gamzelim."
Boynuma bir Öpücük bırakıp Elim'den tuttu.
"Hadi, bizi bekliyorlar, gidelim."
Birlikte Salona giriş yaptık ve alkışlar yükseldi.
Nikah Memuru bizi bekliyordu, bizde gelince konuşmaya başladı.
"...Şimdi bir kez daha Misafirler ve Şahitler huzurunda sözlü olarak evlenmek istediğinizi beyan ederseniz evlenme Akdinizi gerçekleştireceğim.
Siz Sayın Eylül Erdem, sayın Ali Asaf Denizoğlu'nu hiç kimsenin etkisi ve baskısı olmaksızın özgür iradenizle Eş olarak kabul ediyormusunuz?"
Çok heyecanlıydım, iki Dakika bekleyip Ali'ye baktım ve yüksek Sesle bağırdım.
"Eveet!!"
Sonra Memur Ali Asaf'a döndü.
"Peki siz Sayın Ali Asaf Denizoğlu, sayın Eylül Erdem'i hiç kimsenin etkisi ve baskısı olmaksızın özgür iradenizle Eş olarak kabul ediyormusunuz?"
Ali benim gibi heyecanlıydı, belli ediyordu. Ama beklemeden "Evet!" diye bağırdı.
Nikah Memuru, Esma ve Selim Abi'ye döndü. Şahitler onlardı.
"Şahitler olaram sizlerde duydunuz, birbirlerini Eş olarak kabul ettiler. Sizlerde şahitlik edermisiniz."
Ilk önce Esma tatlı ama üzgün bir şekilde "Evet." dedi ardından da Selim Abi sakin bir şekilde.
"Bende medeni Yasanın ve Belediye Baskanimin bana vermiş olduğu yetki ile sizleri Eş olarak ilan ediyorum."
Imzamızı attıktan sonra Nikah Memuru Elime Nikah Cüzdanını verdi, kısa bir Süre havaya kaldırıp yukarda salladım.•Koydum sevinçlerimi önüme
Baktım hepsi sensin
Yazdığım şiirlerin her hecesi
Üzüldüğüm tüm filmler
Yıpranmamış hayatlar
Büyük hüzünler bekler
Her işte bir hayır
Bu işte hepsi sensinŞimdi senden vaz mı geçmeli
Masal olup yola devam mı etmeli
Ben kalpten sorumlu
Aşka sorumluydum
Anladım herşey sensin
Anladım herşey sensin!.
Koydum sevinçlerimi önüme
Baktım hepsi sensin
Yazdığım şiirlerin her hecesi
Üzüldüğüm tüm filmler
Yıpranmamış hayatlar
Büyük hüzünler beklerHer işte bir hayır
Bu işte hepsi Sensin..•Çok mutluydum, en mutlu Günüm diyebilirdim.
Nikâh'ın ardından Yemek vardı. Düğünümüzde oynama falan yoktu, ben sevmiyordum. Ve Düğün benim istediğim gibi olduğu için böyle olmuştu. Yemek'te sadece en yakınlarım vardı. Ama asıl bnei üzen Babamın olmaması. Durumu daha iyi değildi, iki Gün daha Hastahane'de kalması gerekiyordu.
Artık herkes dağılıyordu, ama ondan önce tabiki tebrik ediyorlardı. En sonunda Esma ve Bahar kaldılar. Alp ve Oğuz dışarıda bekliyorlardı.
"Canım benim mutluluklar. Hep multu olun."
"Evet Eylül, hep mutlu olun. Ne olursa olsun birbirinze hep dürüst olun, sevin, sıcaklığı hissettirin."
"Sağolun Kızlar. Artık darısı başınıza."
Kızlar gülüşüyorlardı ve sarıldıktan sonra onlarda gitti.
Bizde birlikte artık yeni Evime, Alinin Evine, gittik.
Yolculuk sessiz geçmişti, çünkü biz bugün mutluluğumuzla konuşuyorduk.
Evin önünde Ali beni kucağına aldı, Adetten dir.
Sonra kucağında Yatak Odasına kadar ilerledik.
Vardığımızda Yüzümü Avucunun içine aldı ve öylece bakıyordu, uzun bir Buse bıraktı Dudağıma.
Ve ardından Gelinliğimin Fermuarı yavaş yavaş açılıyordu...• • • • •
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Atışı
FanfictionBi Insan neden nefret doludur? Yaşadığı acı yüzünden mi? Yoksa hiç görmediği ve bilmediği sevgi yüzünden mi? Peki ne zaman o büyük nefret ile yüzleşir? Intikamdan sonra mı? Yoksa aradığı sevgiye kavuşunca mı?...