Eylül
Sabah Hastahane'ye vardığımda çok fazla işim yoktu, bugün tüm Gün boyunca Acil'de olacaktım, Alp'te yanımda olacaktı, ama daha gelmemişti.
Saat'e baktığımda burda olması gerekiyordu.
"Nerde kaldı bu?"
Söylenmeye başladım ve sonunda onu aramaya karar verdim.
Arıyorken, yanıma koşa koşa geldi, Telefonu kapatarak sinirle baktım ona.
"Nerdeydin? Ve niye geç kaldın?"
"Çok özür dilerim Hocam, Esma'nın yanındaydım, Saat'i unutmuşum. Gerçekten çok özür dilerim, bir daha olmayacak."
"Iyi öyle olsun bakalım. Neyse bugün Acil'deyiz birlikte biliyorsun dimi?"
"Tabii Hocam, biliyorum."
Acil bir kaç Saat boyunca sakin geçti, küçük Olaylar olsada, normalinden'de sakin'di bugün.
Artık Mola Zamanıydı, bende daha Ali'yi hiç göremediğim için Odasına çıktım. Beni fark etmemişti, çünkü arkası dönük, bi Dosya arıyordu. Sessizce ona yaklaşıp, Boynuna bir Öpücük bıraktım. Hızla arkasını dönüp, beni fark ettiğinde yine sakinleşmiş'ti.
"Noldu? Beni Hırsız falan mı sandın?" ,diye güldüm.
Bana bir Adım atıp güldü.
"Yoo, sadece senden başkası kim beni öper diye düşündüm."
Kendi Kuyumu kendim kazmıştım! Heyecanlanıp, yavaş yavaş Kapıya yöneldim, Ali de arkamdan geliyordu.
"Noldu, Şampiyon? Heyecan bastı galiba."
Ali bana bazen Şampiyon diye sesleniyordu, Yıllar öncede böyleydi. Bu Lakabın'da çok özel bir Anısı vardı. Hep hatırladığım bi Anı.
"Y-Yok C-Canım, ne H-Heyec...?"
Ali sırıtıyordu, hâlâ geri geri gidiyordum, ve sonunda arkamda soğuk Kapıyı hissettim.
Ali yanıma yaklaşıp ilk önce Dudağıma baktı, sonrada Gözlerimin içine.
"Sadece senin Mavin bile, sana aşık olmama yeterdi. Ama o kırmızı Dudakların'da o kadar güzel ki. Peki Dalgalı Saçlarına ne demeli? Ince bileğin? Tektaş'ı ve Nişan Yüzüğümüzü taşıyan o ince, zarif Parmağın? Hepsine âşık oldum ben! Sana âşık oldum, senin tatlı, heyecanlı, güzel, sinirli Hallerin'e âşık oldum ben."
Ve ben yine darmaduman. Çok geçmeden Ali Dudaklarıma yapıştı, bende karşılık verdim. Bir kaç Dakika böyle kaldık, sonunda kendime gelip, Hastahane'de olduğumuzu fark etmiştim. Ali'den yavaşça ayrılıp onum aşk dolu Gözlerine baktım. Sonra'da o gülerken ortaya çıkan Gamzelerine. Sırılsıklam âşıktım ben. "Acaba bana mı gitsek hemen şimdi?", diye fısıldadı.
"Alii! Saçmalama lütfen, ayrıca Nöbetim var bugün."
"O Zaman yarın?"
"Ali! Saçmalama dedim, zaten şunun şurasında 2 Hafta kaldı!"
"Dayanamıyorum Hayatım, hep yanımda ol istiyorum, Kalp Atışın hep yanımda, benim için atsın istiyorum. Gözlerimi hiç senden ayırmak istemiyorum."
"Üzgünüm Sevgilim, ama sabret biraz!"
"Peki, başka bir Soruya geçiyorum..."
"Buyrun Ali Bey, sizi dinliyorum."
"Şimdi Söz yapıldı... E Kına ne Zaman?"
"Ben baştan dedim Kına falan olmucak!"
"Sevgilim sen saçmalıyorsun, Adetten dir Kına. Ayrıca o Kına yapılacak!"
"Ali ya istemiyorum!"
"Eylüül, zorlama istersen!"
"Tamam ya sustum! O Zaman Düğün benim istediğim gibi olacak, anlaştık mı?"
"Tamam, anlaştık. Bu Akşam bir Yemeğe ne dersin?"
"Üzgünüm, Nöbetim var demiştim."
"Doğru ya, Yarın ama kaçışın yok, şu Kına Meselesini halledelim."
"Tamam, olur."
Yanağına bir Öpücük kondurup, dışarı çıktım, ve Alp'in yanına, Acil'e gittim, gitmez olaydım keşke.•••
"Ne oldu? Neden geldin? Ben sana bir daha gelme demedim, mi?"
"Dedin, ama ben bir daha Şansımı denemek istedim, Kızım."
Yine sinirlenmiştim, Işaret Parmağımı onun Göğüsüne doğrultup, Gözlerine baktım.
"Son kez söylüyorum, bana Kızım deme! Anladın mı?"
"Ama-."
"Ne ama'sı ya? Derdin ne? Para mı? Istediğin kadar veririm, yeter ki bırak Peşimi!"
"Derdim sensin, Eylül! Lütfen artık bana böyle soğuk davranma! Nem sadece yeniden güzel bir Aile olalım istiyorum."
"Ne Aile'si ya? Sen beni Sokağı fırlattığın Gece benim için her şey bitti, Vedat Erdem."
"Kızım, lütfen böyle yapma. Böyle davaranma. Ben senin Baba'nım."
"Sen benim Babam falan olamazsın!"
"Kızım..!"
"Bana Kızım deme, anlıyormusun? Bi rahat bırakın beni!"
"Peki, sen yeter ki mutlu ol... Hoşçakal, Kızım."
Boynunu eğmiş bir şekilde Acil'i terk etti. Ama bu umrumda değil. Çünkü bana yaşattığı Şeyleri hiç bir Zaman unutmayacağım. Derin Nefes alıp yine Ali'nin yanına gidecekken, onu Koridorda görüp, koşarak ve ağlayarak ona sarıldım.
"Hayatım? Bi Anda ne oldu böyle?"
"Sana ihtiyacım var... Hemde her Zaman'kinden daha da fazla.."
"Ben hep seninleyim, bunu sakın unutma!"
"Unutmam Sevgilim."
Kafamı ona kaldırdığımda Yüzümü Ellerine aldı.
"Ne olduğunu anlatmak istermisin?"
"Yine o geldi Ali, Babam olacak o Adam geldi. Çıldıracam, artık dayanamıyorum. Onu her gördüğümde Içim parçalanıyor Ali!"
"Tamam, tamam. Sakin ol, bak sen şimdi Eve git, Esma ve Bahar ile birlikte dertleş ya da Film'e bakın, yani Kafanı dağıt. Nöbetini ben Devr alacağım."
"Teşekkürler Ali'm. Sen olmasaydın ben ne yapardım?"
"Böyle düşünme, hadi git artık."
Ona son kez sarılıp, Eşyalarımı aldım ve Hastahane'den ayrıldım. Yolda Kafamı dağıtmak için, Şarkı açıp dinledim. Ve Şansıma bu Aralar hem çok dinlediğim, hem de sevdiğim Şarkı çıkmıştı. Sesini biraz yükseltip, öylece gidiyordum Eve, biraz düşünceli, biraz da üzgün. Yakında Evleniyordum ama yinede mutsuzdum. Bu muydu Adalet? Neden hep ben?• • • • • •
Bahar diyordun söyle güz mü geldi?
Siyaha çaldı kalbim beyazdan
Sıcağı beklerdim Ellerini tutarken
Nasıl da üşüdüm nasıl da bu ayazdan...
Anlamak zor geliyor bazen,
Bu kalp bir kör kuyu
Düştükçe batıyor ya insan
Bazen görmezden geliyordum içimde korkuyu
Söküp al benden alabiliyorsan
Hani sonsuzdu aşk?
Ağla ağla bu gözler sana son defa
Bakarken inan yüzünde duruyor bir elveda.
Uyansam bu kabustan değişir mi söyle dünya?
Kalbim anla anla ve ağla yeniden...• • • • • •
Şarkı bitmişti ve Arabayı çok hızlı kullandığım için Şarkı bittikten sonra bir kaç Dakika içinde Eve vardım. Ceketimi koltuğa bıraktım ve Esma'nın Seslerini Mutfaktan duyduğumda, hemen yanına gittim ve ona sarıldım. Sanırım bu Aralar tek ihtiyacım olan şey Sevgi'idi ve Sarılmak, o sıcaklığı hissetmek.
"Eylül? Ne oldu? Perişan haldesin!"
"Çok kötü bir şey oldu, yine!"
"Haydaaa! Bir kere de güzel bir şey olsun! Gel, gel otur."
Esma Mutfakta'ki Sandalye'yi çekip beni oturttu.
"Bahar nerde?"
"Yemeğe bir kaç şey lazımda onları almasını istedim, gelir birazdan. Ee anlat sen, ne bu Halin?"
"Babam - Yine geldi. Yapıştı iyice! Artık Para için mi, ne için bilmiyorum."
"Yaa Canım, boş ver. Bak o bi kaç Gün böyle peşinde dolaşır ama sonra Paranın Kokusunu başka bir yerde alınca çekip gider."
"Umarım öyle olur."
"Peki Ipek.. Ondan bi Haber var mı?"
"Hayır, yani yok. Bi şey demedi."
"Merak ediyormusun?"
"Kardeşim o benim. Onun bana hiç bir Zaman Zararı olmadı ki, Sorun sadece Nesrin ve Babam'dı. Merak ediyorum, sonuçta Abla'yım ben. Ama Babam burdaysa, onlarda burdadır, Gelir yakında."
"Iyi. Neyse hadi Masayı kur, Bahar gelir sonra da hemen Yemek yeriz. Çünkü ben çok açım!"
Birlikte Masa'yı kurduk ve Bahar geldiğinde hepberaber oturup, Sohbet ile birlijte Yemeğimizi yedik.
"Ee Esma anlat bakalım, sen ve Alp."
"Ya ne olsun, her şey gayet yolunda. Görüşüyoruz falan. Arada Kafe'ye uğruyor, bu kadar. Asıl sen anlat Bahar'ım Oğuz ile Evlilik düşünüyormusun?"
"Evet yani aslında düşünüyoruz. Ama ilk önce Eylül ve Ali'nin Düğünü yapılsın dedik, bakalı artık."
Sohbetimiz sona erdiğinde, Yemekler'de bitmişti, bende Odama gidip uyumayı tercih ettim.Sabah - Hastahane
Bu Gün aslında boş Günümdü, ama Ali ile buluşacaktık, ve Dünden beri hiç konuşmamıştık. Odasına girdiğimde yoktu, Acilde'dir diye düşününce, oraya baktım ama orda'da yoktu. Özgül'e sordum ve daha gelmediğini söyleyince çıkışa yöneldim, Esma'yı orda gördüm. Bugün benimle gelmişti, çünkü Alp ile buluşacaktı.
"Esma? Ali'yi gördün mü?"
"Hayır, neden ki Kuzum?"
"Sabah'tan beri arıyorum, açmıyor. Hastahane'de de yok! Nerde bu Adam?"
"Bilmem ki, istersen bi Evine git, belki Hastadır falan."
"Öyle yapacağım artık."
Giderken arkamdan koşarak Samet geldi.
"Hocam hemen... Hemen Acile gelin! Sizi çağırıyorlar."
"N'olmuş? Olayı anlat."
"Kendiniz bakın Hocam..."
"Bugün de herkes bi Gizemli, bi Tuhaf!"
Sinirlenip beraber gittik. Zaten şu An'ki derdim Ali'idi, bir de Hasta ile uğraşıyorum.
Girdiğimde ama şok olmuştum, beklemediğim bi Görüntü ile karşılaştım!
"Aliii!!"Bazen istemese de Insan Hatalar yapıyor. O Hatalar ya Hayatını mahvediyor ya da her şeyi düzeltiyor. Bu sefer ne olacağını bilmiyordum, ama Mucize'ye ihtiyacım vardı, ilk defa bi Mucize gerekliydi. Ve o Mucize her şeyi düzeltecekti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Atışı
FanficBi Insan neden nefret doludur? Yaşadığı acı yüzünden mi? Yoksa hiç görmediği ve bilmediği sevgi yüzünden mi? Peki ne zaman o büyük nefret ile yüzleşir? Intikamdan sonra mı? Yoksa aradığı sevgiye kavuşunca mı?...