Kalp Atışı

Mutluluk Sebebi

Eylül
"Hamileyim!"
"Hamile mi? Emin misin? Bak boşuna sevinmek istemiyorum!"
Elimdeki Testi Esma'ya verdim.
"Al bak!"
Esma Gözlerini büyüterek çığlık attı.
Ardından Bahar Test Sonucuna baktı ve bana sarılmaya başladı.
"Bahar dur! Boğul-"
"Tamam, tamam ne yapayım çok heyecanlandım!"
Esma Elini Karnıma koyarak, okşamaya başladı.
"Şimdi benim Yeğenim burada mı?"
"Evet ama daha minnacık.."
"Bak iy-"
"Kızlar n'apıyorsunuz burda? Minnacık olan ne?"
Ali'nin geldiğini görüp, Bahar'dan Testi almam bir oldu. Ona bu Haberi böyle vermek istemedim, Sürpriz yapmak istedim Ali'ye.
"H-hiç Ali. Esma bir Yavru Kedi almış, onu anlatıyordu."
"Ne güzel! Resmi var mı, bak bende merak ettim."
"Yok, yok. Resim yok, sadece anlatıyordum."
"Iyi öyle olsun."
"Neyse Esma, hadi biz gidelim."
Esma ve Bahar gittikten sonra, Ali yanıma yaklaştı ve Elimi tuttu.
"Bugün Hastahane Çıkışı seni alacağım, unutma."
"Merak etme, aklımda."
"Iyi, ne yapıyormuş benim güzel Eşim?"
"Ne yapsın, çalışıyor işte. Ben artık gideyim, daha bir kaç Hastam var bakılacak."
"Tamam Birtanem, görüşürüz."
Ali Asaf Yanağımdan öptükten sonra bende Odama girdim.
Hastalara bakıp, Ali'ye bu Haberi nasıl vereceğim diye düşündüm, ve sonunda güzel bir Fikir geldi aklıma.
Esma'yı arayıp bu Işi halledebilir mi diye sorduğumda, tabii ki dedi.

Akşam olduğunda Montumu alıp, Esma'yı gördüm Girişte.
"Getirdin mi Esma?"
"Merak etme, bak burda."
Elindeki Kutuyu bana verdi.
"Süpersin, sağol!"
"Ne demek Eylül'üm, senin için her Zaman."
Esma ile vedalaştıktan sonra Kutu'yu Çantama kattım ve dışarda Ali'yi bekledim.
Arkandan birisi bana sarılıp, Yanağımı öpünce hemen Kafamı çevirdim.
"Ne yapıy-.. Sen miydin Ali ya!"
"Başka birisini mi bekliyordun?"
"Hayır, birden birisi sarılınca şaşırdım.."
"Hmm.. Neyse hadi gidelim artık."
Araba'ya binip güzel bir Restorana vardık ve bi Masa'ya oturduk.
Siparişleri verdikten sonra, biraz konuştuk ve ardından Yemekler yenildi.
Gitmeden önce Ali'nin oturmasını istedim.
"Ali.. Iki Dakika daha beklermisin?"
"Tabii Hayatım, ne oldu?"
"Bu Kutu senin.. Aç bakalım, beğenecekmisin."
Çantamdan Esma'nın hazırladığı Kutuyu çıkardım, ve derin bir Nefes alarak Ali'ye uzattım. Ali hâlâ şaşkın bir şekilde bana baktı, ve Elimdeki Kutuyu aldı. Yavaşça Kapağını açtı ve düşünceli içine baktı. Yoksa sevinmedi mi?
Ali içinde olan beyaz, minnacık ve dantelli Ayakkabılar çıkardı.
"B-bu ne Eylül? Yani ben bir şeyler düşünüyorum... Ama anlayamıyorum."
"Sanırım düşündüğün şey.."
"N-nasıl yani? S-sen gerçekten hamilemisin?"
"Eveet, hamileyim!", diye bağırdım.
Ali Ayağa kalkıp bana sıkıca sarıldı, bende ona.
Sonra Yüzümü Ellerinin arasına aldı.
"Sana söz veriyorum, çok güzel bir aile olacağız!", diyip Dudağıma uzun bir Buse bıraktı.

• Artık gerçek bir Aile oluyoruz Ali'm. Sen, Ben ve Çocuğumuz. Hep birlikte çok mutlu olacağız, sen çok iyi bir Baba, bende çok iyi bir Anne olacağım Çocuğumuza. Ama sende bana güven olur mu? Seni yalnız bıraktığım için özür dilerim. Inan bana, sadece senin iyiliğin içindi. Belki beni affedecmicek'sin, ama Zamanla sende anlayacaksın... Söz. •