Cat Boy | kth

1 | İlk Karşılaşma

Düzenlendi.

Daegu şehrinde o akşam şiddetli yağmur yağıyordu. Yolda ne araba ne de bir insan vardı.

Haneul ise havanın kendisini bu denli kandırmasına sinirlenmeden duramıyordu. Sabah çalıştığı kafeye giderken hava sıcacık ve güneşliydi. Havada bir tane bile bulut yoktu.

Şimdiyse bardaktan boşalırcasına yağmur yağmasının yanında şiddetli esen bir rüzgar, çakan şimşekler ve gök gürültüsü de vardı.

Haneul ise yalnızca deri ceketi ve su geçiren suet botlarıyla eve hızlıca gitmeye çalışıyordu.

Neyseki çalıştığı kafe evine o kadarda uzak değildi.

Kaldığı apartmanın ara sokağına geldiğinde hızlıca çantasının fermuarlı gözüne yöneldi.

Tam o sırada çakan şimşeğin peşinden gelen şiddetli gök gürültüsünün ardından çığlık atan küçük bir çocuk sesi duydu.

Ses çöp konteynırının oradan gelmişti.

Haneul elinde tuttuğu anahtarın ses çıkarmamasını sağlayarak yavaş adımlarla oraya yöneldi.

Konteynırın yanına geldiğinde gördüğü manzara karşısında ilk ne yapacağını bilemedi. Yaklaşık 3 ya da 4 yaşlarında küçük bir erkek çocuğu elleriyle kulaklarını kapatmış ağlıyordu.

Haneul küçük çocuğu korkutmadan ona yaklaştı; kulaklarını kapatan ellerini yavaşça tuttu.

Küçük çocuk korku dolu gözleriyle ona bakıp ellerini kulağından çektiğinde Haneul onun ellerini tutmayı bırakmadan konuşmaya başladı.

"Korkma, sana zarar vermeyeceğim tatlım."

Küçük çocuğun gözlerinde ki korku azalmıştı ama yinede korkmuş ve üşüyor gibi duruyordu.

"Annen nerede senin ? Yalnız mısın ?"

Çocuk konuşmadan Haneul'a bakmaya devam ediyordu.

Onun konuşmadığını gören Haneul ise aklına gelen ani bir düşünceyle çocuğu kollarının altından kavrayıp kendisine doğru çekti. Üstünde sadece yırtık, kısa kollu bir tişört ve yine yırtık bir şort vardı. Ona daha dikkatli baktığında başının üstünde iki tane kedi kulağı olduğunu gördü.

Ve o kuyruk muydu ?!

Haneul şok olmuş bir şekilde kucağında titreyen ufaklığa baktığında, ufaklıkta dikkatlice ona bakıyordu.

Tanrı aşkına bu çocuk cidden neydi ?

Ama şuan bunu düşünemezdi. Kucağında ki ufaklığın ona ihtiyacı vardı.

Elinde ki anahtarı apartman kapısına sokup çevirdikten sonra kapı açılmıştı. Dikkatli ve hızlıca içeriye geçip kendi küçük dairesine doğru gitmeye başladı.

Umarım beğenirsiniz~