Cat Boy | kth

8 | Okul

Düzenlendi.

İyi okumalar ♡

Haneul Taehyung'a bir kez daha sıkıca sarılınca Yoongi bağırmaya başladı.

"Haneul şu an hasta yatağında, yakınlarıyla son kez görüşen ve onlarla vedalaşan bir büyük anneye benziyorsun."

"Ağzın yine bal yiyor Yoongi ! "

"Ne diyebilirim ki ! Taehyung bile korkudan ağlayacak hale geldi."

Haneul Yoongi'nin dedikleriyle Taehyung'a döndü. Taehyung'un cidden dokunsan ağlayacak gibi gözüktüğünü görünce abarttığını anladı.

"Haneul nereye gidiyorsun ?"

"Okula gidiyorum birtanem."

"Peki neden bu kadar çok sarılıyorsun ? Gelmeyecek misin ?"

"Geleceğim. Sadece seni özleyeceğim."

Taehyung dudağını büzüp "Bende özleyeceğim HanHan." dedikten sonra Haneul'a sıkıca sarıldı.

Yoongi 'Tanrım neden ben bunları tanıyorum ?!' triplerine girip elini alnına yasladı ve gözlerini kapattı.

"Sahibinin kedisi !"

Haneul Taehyung'u yanağından sulu sulu öptükten sonra ondan ayrıldı ve Yoongi'ye dil çıkarıp merdivenlere yöneldi.

"Çocuk gibisin Haneul !"

"Bende seni özleyeceğim canım arkadaşım !"

Haneul merdivenleri inmeyi bitirip apartmanın kapısına geldiğinde Eun-Bi ile karşılaştı.

"Merhaba Eunie~"

"Gidiyor musun ?"

"Evet. Tae'ye göz kulak ol lütfen."

"Tamam canım, iyi dersler."

Haneul Eun-Bi'nin de yanağına sulu bir öpücük kondurup hızlı hızlı yürüyerek okula gitmeye başladı.

🍦

Okula geldiğinde etrafa göz gezdirdi. Yılın başı olduğundan yeni gelen kişilerin sayısı fazlaydı. Bu yüzden dikkat çekmiyordu.

Bu iyiydi !

Derken

Son sınıfların sırasına geçtiğinde asıl dikkat çekme zamanı şimdi başlamıştı.

Bazı kızlar ona merakla bazıları ise alayla bakıyordu. Haneul bu bakışlardan ciddi anlamda rahatsız olmuştu.

'Babamda gitmiş beni bu zengin veletlerinin olduğu okula yazdırmış. Acaba burayı bulmakta çok zorlandı mı ?'

"Sen yeni misin ?"

Yanında duyduğu sesle kafasını diğer tarafa çevirdi ve uzun boylu bir çocukla karşılaştı.

Çocuğun kulakları vardı !

Haneul çocuğa şaşkınlıkla bakarken çocuk ona yanıt beklercesine bakıyordu. Bunu fark eden Haneul kekeleyerek "E-evet." dedi.

"Neden bu kadar şaşırdın ? "

"Aa hiç."

Çocuk Haneul'un bu haline gülümsedi. Bir elini ensesine götürüp "Kulaklarım değil mi ? " dedi.

Haneul kafasını sallayıp çocuğun kulaklarına bakmaya başladığında karşısındaki çocuk ne olduğunu açıklama gereği duymuştu.

"Ben bir kedi çocuğum. Aslında şu an pek çocuk sayılmam ama cinsim öyle. İnsanlar genelde böyle tepkiler verir ve yadırgarlar."

Haneul karşısında ki çocuğun son dediklerine üzülmüştü. Ona sıcacık bir gülümseme yollayıp "Hey ! Sorun yok." dedi.

"Benimde bir kedi çocuğum var. Hatta iki tane ! Ve cidden sevimliler. Seni görünce şaşırdım çünkü ilk kez bu kadar büyük bir kedi çocuk gördüm. Ve senin böyle sıradan bir okula gelmen beni şaşırttı."

"Daha sonra anlatırım. Bu arada Jungkook ben, Jeon Jungkook."

"Bende Kim Haneul."

Haneul Jungkook'un elini sıktı. Daha okula gireli bir kaç dakika olmasına rağmen kendine bir arkadaş bulmuştu.

Hemde kedi çocuk olan bir arkadaş.

🍦

Okul bittikten sonra Haneul Jungkook'a görüşürüz diyip evinin yolunu tutmuştu. Küçük TaeTae'sini ve Chimie'sini çok özlemişti.

Zili çalıp kapının açılmasını beklerken kapı açılmış ve iki küçük yaramaz onun üstüne atlamıştı.

Haneul onların bu kuvveti karşısında cidden şaşkındı. Çünkü bir defa daha yeri boylamıştı.

Okul eteğini çabucak düzeltti ve ona sarılan iki yaramaza karşılık verdi.

"Aigoo~ benim bahtsız Haneul'um."

Eun-Bi ve Yoongi kapıda ki kahka ve bağrışma seslerini duyunca kapıya gelmişlerdi.

"Merhaba gençlik bir yardımda bulunur musunuz acaba ?"

"Pişt ! Kalkın bakayım ! İçeride sarılırsınız, hadiii !"

Eun-Bi çocukları kollarından tutup çekiştirince iki yaramaz güldü ve koşarak içeri gittiler. Yoongi ise Haneul'un kalkmasına yardım etmişti. 

Hep birlikte içeri geçip hazır olan sofraya oturdular.

"Eunie, yine döktürmüşsün !"

"Afiyet bal şeker olsun."

"Eee okulun nasıl geçti ?"

"Harikaydıı ! İlk günden kendime bir arkadaş bile yaptım."

"Kim bu bahtı kara çocuk ?"

Eun-Bi Yoongi'nin koluna bir tane geçirdi.  Yoongi ise miskin miskin ona bakmaya başladı.

Eun-Bi kaşlarını belertip "Kuzenime deme şöyle !" dedi.

Ardından yine Haneul'a dönüp merakla "Yakışıklı mı bari ?" diye sordu.

Bunun üzerine Yoongi kaşlarını belertti.

"Sana ne çocuğun yakışıklılığından."

"Asıl sana ne ? Niye hesap soruyorsun ?"

Haneul çatalını gürültülü bir şekilde tabağının içine bırakınca herkes ona döndü.

"Anlatabilir miyim ?!"

Kimseden ses çıkmayınca boğazını temizleyip anlatmaya başladı.

"Adı Jungkook. Aynı sınıftayız. Uzun boylu, zayıf biri. Tabii fiziği çok iyi. Kahverengi saçlı ve siyah gözlü."

"Geleneksel Koreli."

Haneul gülümseyip kafasını olumsuz anlamda sağa sola salladı.

"O bir kedi çocuk !"

"Ne ?"

"Vay be Haneul. Seninde kaderinde varmış kedi çocuklar."

Öyleydi.

🍦

Gece olmuştu. Yoongi, Eun-Bi ve Jimin çoktan gitmişti. Herkes evlerine dağılınca Haneul ve Taehyung yataklarına uzanıp günün yorgunluğunu atmaya başladılar.

Taehyung sahibinin güvenli kollarında hızlıca uykuya dalmış ve küçük hırıltılar eşliğinde uyuyordu.

Haneul ise Taehyung'un saçlarıyla oynuyor ve onun düzenli nefes alıp verişlerini dinliyordu.

Taehyungie'si hayatına girdiğinden beri bazı şeyler yolunda gitmeye başlamıştı.