Cat Boy | kth

18 | Acı Çeken YonYon

Düzenlendi

İyi okumalar !

🍦

"Hadi Haneul ! Bunu yapabilirsin güzelim."

Taehyung'un benimle , kabız olmuş küçük bir çocuğun tuvaletini yapması için ona gaz veren annesi gibi konuşması üzerine gözlerimi devrdim.

Tanrı aşkına sadece yemek yemeye çalışıyordum !

"Taehyung Haneul'un sana bakışlarındaki ağır duygu yoğunluğunu hissedebiliyor musun ?"

Taehyung kaşlarını çatıp bir Jungkook'a bir bana baktı. Jungkook'un koluna şakacıktan vurup küçük bir çocuk gibi mızmızlanarak söylendi.

"Sadece ona destek oluyorum."

Ardından yeniden bana dönüp meraklı gözlerle sordu.

"Rahatsız mı oluyorsun HanHan ?"

Pekala, onun bu şirin ve tatlı halleri kesinlikle bana yardımcı olmuyordu. Rahatsız olsam bile -ki olmuyordum- söyleyemezdim. Kafamı hızlıca sağa sola salladım.

O benim bu halime gülüp elleriyle yanaklarımı mıncırmaya başladığında bende gülümsedim.

Evet sesli gülemiyordum da !

"Haneul eğer bu aptal kedi canını sıkıyorsa kafanı aşağı yukarı sallaman yeter. Seni rahat bırakmasını sağlayabilirim."

Taehyung oturduğu yerden hızlıca kalkıp bir kaç saatir benim üzerimden laflar söyleyip onu kızdıran Jimin'i kovalamaya başladığında kahkalarla gülmek istesemde sadece boğazım el verdiğince sessizce kıkırdayabildim.

Mutfakla salon birleşik olduğu için onları görebiliyordum ve bu daha çok gülmeme sebep oluyordu.

"Haneeeull ! Yardım eeet !"

Taehyung Jimin'i bacağından yakalayınca Jimin'den bir çığlık yükseldi.

Bu hem ben hem Hoseok hem de Jungkook için dayanılması zor bir çığlıktı. Üstelik Jimin hala çığlık atıp yardım istiyordu !

Jungkook yere yatarken ben oturduğum sandalyeden düşmek üzereydim. Hoseok ise kanepede tepiniyordu.

Tam o sırada salona giren Yoongi ve Eun-Bi bu halimizi görüp şok içinde bize bakmaya başladılar.

Kim kız gibi çığlık atan bir Jimin ve Jimin'in bacaklarına yapıştığı için yerde sürünen bir Taehyung görse gülmeye başlardı.

İlk şoku atlatan Yoongi herkesi es geçip düşmek üzere olan bana yardım etti. Hala gülerken kafamı sallayarak ona teşekkür ettim.

Bu sırada Eun-Bi gülerek tepişen ikilinin yanına gidip kafalarına birer tane geçirdi.

"Kızı güldürüp niye boğazını zorluyorsunuz !"

İtiraz etmek için ağzımı araladım ama o sırada konuşmamam gerektiğini hatırladım. 

Elim istemsizce boğazıma giderken tebessüm ettim.

Konuşmamaya hala alışamamıştım.

🍦

1 hafta sonra

Lokmayı yavaşça ağzıma atıp uzun bir süre çiğnedim. Ardından yavaşça yuttum.

Aslına bakılırsa hala canım yanıyordu ama büyütülecek bir şey değildi. Ağzıma attığım lokmalar küçük olduğundan pek sorun etmiyordum.